soms denk ik dat
alleen de eenden niet
van god los zijn...
als je bijvoorbeeld
in een auto aan komt
scheuren en ze steken over
dan zullen ze plotsklaps
heldhaftig verstijven
samen thuis en uit
verder kunnen ze
redelijk vliegen
en ze blijven
voortreffelijk drijven…
net voorbij het struikgewas
de vijver en de oude eik
daar groei ik in mijn bomenrijk
ik ben de bloemen in het gras
en elke dag kom jij voorbij
een sluier vlinders in je spoor
als ik je zie of ruik of hoor
dan is het lente in mijn wei
en elke keer dat ik je zag
er kwamen steeds meer vlinders bij
O schoonheid, wanneer pluk je mij…
uit oude open wonden
schieten scheuten
jonge takken
nieuwe knoppen
verse blaren
bloemen
een wandelende
bloem boom tak
vertakking bloesem
knop kelk vrucht…
tussen het vuur
van de sterren
daar gebeurt het
waar land
land zich uitstrekt
over eindeloze zeeën
waar schikgodinnen
geschiedenis breien
de draden van
leven verweven
in kunstige taferelen
en anderen weer
uiteenrafelen…
een brilkaaiman uit Baarn was juist ontsnapt
zag daar een schone dame zonnebaden
hij dacht: dat hapje is niet te versmaden
maar voor hij happen kon werd hij betrapt
het beest werd overmand door haar en zei:
'k werd aangetrokken door je bilpartij…
Ik kan alleen maar
hopen dat god ons
in een ver verleden
en in al zijn
scheppingsdrang
gescheiden heeft
met alle liefde
en dat het
jouw bestemming is
evenals de mijne
om snel weer tot elkaar
te komen op het heilige
kruispunt der lotgenoten.…
zoals ze loopt, zoals ze staat
zoals ze zwaait en lacht en praat
wanneer ik haar weer tegenkom
voor haar maak ik een omweg
zoals ze praat wanneer ik zwijg
en lief blijft wanneer ik weer dreig
te zeggen dat ik van haar hou
en zonder haar niet verder zou
zoals haar hand de mijne pakt
wanneer mijn hoop is weggezakt
zoals wanneer…
742
Bezig met laden