in afzondering verlang ik
naar het gestolen hart
en de eindeloze zachtheid
de tedere afstand
verkleurt het gevoel
geeft gedachten tijd
en steeds meer
beweeg ik met de natuurlijke deins
en ambieer ik
zoete verdwijning
pijnlijk prettig perfect passend
weerspiegeling van het lot
en verzet tegen het verleden
strijkt de tijd elk gebaar…
de eenzaamheid is zelfverkozen
en spreidt zich uit
ik hoor haar stem
en zie haar gezicht
het hart zingt
zelfs verstrikt
de ontkenning is net begonnen
maar ontkent zich niet
die blauwe ogen
achter die blauwe ogen
die eeuwige spiegel van de ziel
die eeuwige herkenning
van eenzaam zeldzame liefde…
1.652
Bezig met laden