Gisteren werd ik wakker
De zon op mijn ramen
Ver weg de kwetterende vogels
De warmte van mijn bed
Mijn eerste gedachten zijn bij jou
Hoe jij je klaar maakt voor een nieuwe dag
Wanneer zal ik je weer zien?
Mijn hartslag omhoog
Vanmorgen werd ik wakker
Een koude rilling……het is fris
Druilerig en donker
Wegduikend onder de dekens denk ik…
Al zie ik je niet
Ik weet dat je er bent
Al voel ik je niet
Mijn vingers kennen je
Al hoor ik je niet
Je stem zit in mijn hoofd
Al spreek ik je niet
Mijn woorden zijn doordrenkt van jou
Je bent altijd bij me…
Zo ver weg
en toch zo dichtbij
in mijn hoofd
in mijn hart
zo ver weg
en toch zo dichtbij.
Wandelend met de honden
loop jij naast me
op mijn werk
ben je bij me
in de auto
kijk je mij aan
zo ver weg
en toch zo dichtbij.
Starend in het water
zie ik jou
met mijn hoofd in de wind
voel ik je adem
kijkend naar de zonsondergang
zie ik…
Als het leven pijn doet
en wolken alleen grijs lijken te zijn
als alle geluiden om je heen
aanzwellen tot een monotone klaagzang
weet dan dat, ergens in die menigte
ik er altijd voor je zal zijn…
wanneer HOUDEN VAN, houden van is geworden
wanneer het einde van de dag geen warmte meer geeft
niets meer dan een streepje
een streepje in de tijd
wanneer levensvreugd
een monotone grijze mist is
en hoop tot HOOP is gepromoveerd
dan is HOOP leven geworden…