Alle inzendingen van joke

onvolmaakt de moeite waard ont dekken de eigen aard…

voorbije mist regent uit de bomen wolkeloos is de hemel en ongelovig de fietser nattigheid is realteit en dringt door…

buitenstaander kip of ei wellicht allebei buitenstaander ei of kip eigen wijs met stip…

het grensgebied een overgang zonder duidelijkheid alert wil ik zijn in dit eldorado van kansen en mogelijkheden…

loskomen uit verkleving zelf standig in beweging…

het ongewisse zetelt op een hoge drempel het ongewisse behelst tevens het perspectief…

roest rust op een stuk ijzer rust roest lui maakt niet wijzer voor eens en altijd van stilstand verlost dat heeft bloed zweet en tranen gekost…

de fabels doorgeprikt naar dromenland verwezen mijn waarheden in de ogen zien beperktheid van het streven tekort schiet vaak de werkelijkheid te rauw het daag'lijks leven…

verwachtingen één en al ellende ze imploderen blazen zich op het heden rest vandaag op kop…

de losse eindjes zoeken hun samenhang van verknoopte ontreddering tot uitvalbasis voor ontluiking…

mijn aarde roert zich sidderend en bevend ondergrondse spoken blijken springlevend ooit niet behapbaar in duisternis verdwenen nu genoeg draagkracht bij daglicht verschenen…

poging tot uitstel tien vingers trachten ogen te blinderen…

afgesplitst land hemel komt los van de aarde oorsprong op afstand aloud besef verzonken in vergetelheid…

stappen met muis en olifant zwemmen in vijver en oceaan spoelen met golven naar het strand op de vloedlijn komt tot staan een tel een jaar de eeuwigheid open en onaantastbaar een tijdvak van zijn grens bevrijd de mens bezint en maakt zich klaar…

de vloed ebt weg het zand onthult het wier op schelp en steen…

mijn werkelijkheid het topje van een ijsberg onder de zeespiegel het leeuwendeel barstensvol verrassingen zich kenbaar makend als immer opborrelende luchtbellen…

in de wijdsheid ademend geboeid door de horizon baken in peilloos heelal…

mijn geest slaat de vleugels wijd uit mijn hart zoekt de ruimte de wind leent zich als levensstroom…

tijdperk van steen en ijzer langzaamaan wijzer een lach en een zucht hoog in de lucht laag bij de grond hoekig en rond vormgeven aan leven…

diversiteit is een groot goed elk verschil kleurt aan het leven het aards gewoel een bonte stoet de regenboog tot vlag verheven…

de rode draad ontrolt zich als een vaargeul het roer zoekt mijn eigen koers de steven kiest richting…

bivak van zee zand en duin de branding dag en nacht mijn resonantie wisselstroom ongrijpbare krachtbron ik laaf mij…

ze kleurde al dat somber was troostte, verwarmde, maakte blij liep samen met mij ‘uit de pas’ vertrouwde blind en hield van mij en het was zeker wederzijds ‘k hield van die lieve oude schat loop nu de eenzaamheid voorbij voortaan alleen ‘ons dagelijks pad’ opgedragen aan Sara de hond juli 2009 © JS…

MET DE MUZIEK MEE Zwierig zwaait de zwabber ’t zeil bij een Menuet van Bach ‘k Was verbaasd toen ik dit zag op een doordeweekse dag Uit de gratie is de dweil Water Music klinkt verwaaid ‘t Ruimte sop wordt rondgezwaaid als de mob de vloer verfraait Wekker tettert onderwijl Dromenboek slaat mokkend dicht Cynisch is het ochtendlicht…

het pad dat we volgden leidde ons langzaam, maar zeker omhoog steeds steiler en mooier leek het en ik genoot de berg was hoog ik wist dat we de top konden bereiken met moed en de wil om door te gaan en ik geloofde Je bleef staan en keek omhoog naar de top en ik zag onzekerheid in je houding, in je ogen jij twijfelde en ik hoopte…

Altijd klaar om te verleiden staan ze daar, strak in het pak. Toch is hun lot niet te vermijden al voelen ze zich op hun gemak. Later die avond liggen ze daar. Ontdaan van 't verleidelijk strakke pak, gebruikt en platgedrukt, maar klaar om te belanden in de afvalbak.…

ik leg een steen en nog een steen één voor één ik bouw een vloer een vloer van steen steen voor steen één voor één en nog een steen leg ik…

AMELAND de lucht vibreert van geur en kleur en ijs met boven zee een blauwe wolkenband daar aan de rand van prachtig Ameland dat eigenwijze duinenparadijs er staat één ster, gekleed in parelgrijs ik tel konijnenkeutels in het zand en leg een doornig takje aan de kant er klinken zachte klanken: kyriëleis bij vlagen is het net alsof ik…

Kamerbreed tapijt van zand en pierebadjes Daarachter prijkt een horizon van zee en lucht De honden zwaaien vrolijk met hun staart Ik zwaai terug…

Na de autoloze zondag kwam gehevenhoofden maandag het herhalingshuppelen van jottem en allez. En de zogezonde dinsdag, alleman de ramen open, zingend van de vitamines en de jodium aan zee. En de levendelen woensdag, alleman de deuren open, roepend over jicht en jachtig en theïne in de thee. En de donderdag en vrijdag mocht naar eigen…