Alle inzendingen van joz. le bruyn

niets mooier dan naakte vrouwen zoals god ze ooit puur schiep! zei de franse kunstschilder gaugin. ik vraag me dan af: waarom laten ze dan dit mooie beeld verknoeien door modeontwerpers?…

van god los worden we gevallen engelen met enkel nog oog oor ons kleine ik. voor onze eigen gulzige, meestal perverse, pleziertjes. wereldproblemen? nooit van gehoord! de gemoedsrust van velen door anderen verstoord? kunnen we ons zelf vermaken als wij door onze spot anderen blijven kraken? we leven maar eens! dus zuigen…

de meesten vallen graag op, dat steekt anderen de ogen uit zo worden die dan ziende blind en dat valt meestal tegen.…

soms is spreken aartsmoeilijk om precies te kunnen uitdrukken wat mijn liefde voor jou betekent. daarom zwijg ik op dat subliem moment in alle wereldtalen. maar... vol gevoel speel ik dan dankbaar een vioolconcerto van mozart. als die snaren uni solo trillen met die van mijn hart worden woorden overbodig!…

word je groter door anderen te kleineren? hijs jij jezelf op een schabel door anderen in de put te willen duwen? zet jij jezelf in volle zon door anderen doel bewust de schaduw in te stuwen? als jij voor anderen de zon niet in 't water kunt laten schijnen, zit je dan zelf niet in de hoogste nood? staat het water nu echt…

geen tijd! té druk! het blijft een jachten en jagen een rennen van hot naar her. overal en altijd :overvolle dagen agenda's puilen uit met afspraken van zakenmensen van heinde en ver. alles om je overvolle kas steeds nog meer te spekken de eigen bankrekeningen flinker te voorzien maar nooit een moment om te kunnen ontdekken dat…

als ik de zon op tafel zet, blozen mijn tulpen nog geler, fluit mijn kanarie nog beter, smaakt mijn sinaasappel nog zoeter. plots denk ik aan een vergeeld verleden: mijn vaderhuis waarin mijn moeder zong.…

'k verlang soms, in stilte, terug naar waar alles, voor mij, ooit begon. waar mijn wortels diep lagen in zandige grond. ik zie in gedachten kristalklaar voor de geest dat dorp in de kempen waar ik als kind dolgelukkig ben geweest ik hoor nog de oude fanfare en ook de meer moderne harmonie, de klok van de toren en soms alle drie. ik…

waarom laten dictators mensen zo graag naar hun pijpen dansen? waarom hijsen zij zichzelf té vaak , liefst blijvend , op een schabel? waarom geven ze sommige mensen té weinig kansen? waarom wordt hun leven té vlug tot een hel? waarom blijven mensen steeds minder zoeken naar wat hen bindt dan naar wat hen scheidt? waarom laten mensen…

als jij mij zacht zoent, ben ik haast mezelf niet meer, jij kust een ander.…

iets laten schieten kan de rest van je leven totaal verpesten.…

ik kon mijn ogen niet geloven toen ik op de schoolmuur las: ik ben helemaal ondersteboven door betty uit de vijfde klas! het stond daar in reuzeletters iedereen moest het wel zien vast kwam dit van toon, die spetter, altijd noemt die mij: praline!…

vanavond wordt 't weer bingo! lacht de straatmadelief: zaad in mijn bakje.…

al is mijn pa begraven, wij zwijgen hem niet dood. we praten, nu nog, alle dagen met hem. zo sterft hij voor ons nooit!…

om de naakte waarheid te verbloemen doen ze er altijd fleurige doekjes omheen.…

zonder geld ben je spoedig uitgeteld, ze zien je overal liever gaan dan komen. hoe kun je dan over solidariteit , meer broederschap en belangloze liefde blijven dromen?…

wachtend op de trein die mijn vriend weg zal brengen wellen tranen op.…

jij vult mijn leegte op en kleurt mijn wereld in. jij voert mij tot de hoogste top en geeft mijn leven zin. mijn hebben en mijn houen mijn spijs en ook mijn drank zijt gij van alle vrouwen: de beste, waarvoor: dank! mijn steunpilaar en klankbord mijn zon en maneschijn. mijn wijn die aldoor beter wordt, van 't liefdeslied 't refrein…

gezichtsbedrog sommigen werken zich een leven lang uit de naad om anderen op elk moment te bevrijden van onrecht en kwaad, om ooit herinnerd te worden als: een mens van goede wil! anderen die het hier nog amper zien zitten zwalpend in een zee van ellende en haast verdrinkend in een oceaan van pijn blazen zich op. gelukkig ver…

soms draait er in mijn hoofd een film, dan zie ik me weer als een zondagskind huppelend, zonder zorgen dansend door de tuin van mijn vaderhuis waar ik toen veilig was geborgen mijn lange blonde haren wuivend in de wind. 'k hoor mijn moeder weer piano spelen en vader verzen voordragen met een sonore stem met kerstmis klonk uit onze zilveren…

ik kan geen liefdesliederen componeren zoals schubert of johannes brahms. ik kan geen droomgodinnen of venussen creëren zoals rubens of milo. maar één ding durf ik met simpele woorden aan jou te vragen: hallo! maak ik bij jou een tikkeltje kans?…

doof als een kwartel belet conversatie, blind als een mol: contact.…

als boezemvrienden proefden ze van dag tot dag meer van 't zelfde bloed. ****************** trouwer dan velen droegen ze elkaar steeds op handen en in 't hart. .................…

als woorden ogen krijgen,geven die dolers soms opnieuw uitzicht.…

alleen in bed dagenlang angstig wachtend op bloedresultaat. *********** té moeilijk meetbaar hartslag van mijn groot geheim voor hem die mij stuwt.…

nu nachten korten de dagen langer duren beleef ik meer tijd ****** omringd door stilte hameren gedachten luid in mijn hersenpan…

als een kikker liet hij zich opblazen, nu loopt hij met een dikke nek. ----- kleine geschenken ogen al te dikwijls naar grote voordelen.…

niets heb ik nog te winnen de lakens zijn al uitgedeeld de wonden zullen blijven bloeden hun pijn wordt zelden nog geheeld. tegen bruut geweld zijn nog altijd geen helende kruiden gewassen.…

rusland in tranen bij zoveel gewild geweld past enkel vloeken!…

verloren dromen vond ik eindelijk terug in 't bed van mijn lief.…