koestering
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 
241
241ik droomde dat ik een trein was
die langzaam de nacht inreed
in mijn linkerzij woedde een brand
kalm maar vastberaden
verdreef de dag de duisternis
ik werd wakker
in een zacht en warm landschap
dat voelde als mijn moeders schoot…
Bezig met laden