steentje voor steentje opgebouwd.
Het muurtje om mij heen.
Helemaal afgesloten.
Helemaal alleen.
Niemand komt dicht bij.
Niemand doet me pijn.
Het leven is zo hard dat ik alleen wil zijn.
Het liefs zou ik slapen en mijn ziel laten varen...…
Donker, koud en kill,tranen,verdriet niet wat ik wil.
Het eeuwig verlangen naar rust in mijn hoofd.
Geef me de kracht die de pijn verdoofd.
Ik voel me zelf zo wankelen....
En vraag me af wanneer ik val!!…
683
Bezig met laden