op aaibare dagen
kan ze vrolijk zijn
doch dikwijls
stormt het 's morgens
bij het opstaan
tegen de voorspelling
van de Bilt in
heeft een depressie
het voor 't zeggen
en dan soms zomaar
bij opstekende wind
drijft het weer over…
nooit
heb ik later
die geur nog geroken
de warmte gevoeld
m'n dorst zo gelest
als van de dennen
het door de zon
verhitte zand
en
de koele
gepasteuriseerde melk
de langhalsfles ingegraven
onder de schaduw van
de duindoorn…
dat Eric Satie niet afkerig
was van weemoed
wist ik al langer
in dit vroege klavierwerk
heeft hij zijn ziel gestoken
met tederheid worden toetsen betast
emotie vertaald in heldere tonen
vrijbaan gegeven aan mijn tranen
zo er iets is op aarde dat klank geeft
aan mijn gevoel dan moet het dit zijn
een klankkleur rijk aan poëzie...
o…
(uit respect voor de kip
kook ik haar eieren zacht)
ik wil geen feest
of valse vrolijkheid
in het dikwijls
te frisse groen
want ik wil jou
met pasen
zoveel liever
dan al die
zachtgekookten…
(met dank aan Roger Wastijn)
wij zijn reizigers in de tijd
met bagage op de rug
we hebben maar een enkeltje
en er is geen weg terug
de zogenaamde tussentijd
van altijd onderweg
is niet veel meer dan vluchtigheid
waaraan men gaarne hecht
we zijn niets meer dan reizigers
op doorreis in de tijd
de één bereikt het morgenland
een ander…
daar stonden wij
samen op een
Amsterdams perron
te wachten
op de stoptrein
naar Amersfoort
hij dichter/schilder/violist
een vanouds bekende
ik de dichter/machinist
de nog immer onbekende
niet de moed hem
aan te spreken
want ik herinnerde
mij tijdig
dat C.Buddingh'
ooit eens schreef:
"goden stoor je niet"
en misschien is het…
ze had gevlogen
zei ze
als stewardess
met borden
glazen
en kopjes
door de lucht...
soms wanneer ze
ruzie maakt
met haar man
vliegen ze weer
de borden
glazen
en de kopjes
door de lucht...…
een anekdote uit 1958
uren hadden mijn ooms
staan dreggen
in de trekvliet
langs het jaagpad
tot eindelijk
na een heleboel niets
opa's fiets
aan wal werd gebracht
er ontsnapte
een zucht van verlichting
die golfjes deed opwaaien
over het water...
ondertussen
sliep mijn opa
zijn roes uit
-------------------------------------…