Alle inzendingen van loes

Als de Zon wil ik zijn Stralend, warm Liefdevol Een lichtpunt in jouw leven Als de Zon wil ik zijn Vrolijk, blij om jouw bestaan meer kleur te geven Als de Zon wil ik zijn Mijn zonnestralen op jouw gezicht Als de Zon wil ik zijn in jouw leven Meer liefde Meer licht Als de Zon zal ik zijn…

Sta mij toe te vluchten en ik blijf…

De nacht strekt zich voor me uit, En de sterren lijken leeg, Ik droom je verlangend bij me, Toen werkelijkheid nog zweeg. Waar mijn hart het huilen bezong, En ik barstte maar niet brak, Liet ik me gaan en kwam jij terug, Maakte kracht me nog niet zwak. Maar zelfs gebroken en verwond, Blijft mijn hart je teder trouw, Want in die waanzin…

Mag ik even naar je kijken of heb je liever niet dat ik in je ogen zie wat niemand anders ziet Mag ik aan je vragen waarom je muren bouwt en hoe het is gekomen dat je geen mens vertrouwt Mag ik met je praten wil je zeggen wat je voelt of ben je bang dat ik niet snap wat je daarmee bedoelt Mag ik naast je liggen zomaar even, zonder…

Flarden van woorden Zwerven door mijn hoofd Woorden zo ongrijpbaar En toch zo onontwijkbaar Reddende woorden Vrijmakende daad Verlosser der Mensen Jezus, Zoon van God!…

Ach, Alles gaat voorbij en komt achter de rug Terecht, zo rekt een leven zich naar de hemel en weer t'rug en dan blijkt mettertijd in wat de geest vergaarde, de onzin juist van waarde De sprookjes kosten strijd en wereldvreemd verlangen mondt uit in nieuwigheid!…

Na zo'n nacht, in't ochtendgloren komt een dag, zo stralendschoon alle zin wordt weergeboren als een geurend eerbetoon aan wat het leven kan beloven Zie, ik doe de zon naar boven en laat de bloemen wederkeren nu kan ik opnieuw geloven: er waait een briesje-hoop-met-veren…

Peinzend laat ik mijn ogen dwalen Treurnis strijdt, waar liefde droomt Weet niet meer wat me door d'aderen stroomt Ik zie en kan geen adem halen Het woord dat steeds mijn krachten toont schreeuwt nu dat slechts te zwijgen loont…

Een eigen taal..verborgen glans van oog tot oog van hart naar hart sluit snel die poort! verberg het woord! doof nu het licht! trotseer de smart gewenst..gesmoord…

Met zoveel tijd vervlogen onwetend hoe het ooit begon groeit rust in mij onder de zon…

Ik heb je eindelijk laten gaan Het was tijd me te verlaten Zo gezegd is het gedaan Schoorvoetend zocht je naar de poort een echo door de straten De winterwind duwde je voort geen mens heeft nog van je gehoord Ik heb het zo gelaten De stilte gonst een vage spijt Ik bijt mijn lip Wat ben ik kwijt.. maar roep: Het is hier lentefris!…

Dan, vroeger of later volgt voorgoed een oordeelsdag bescherming aangetast, koud, allenig en verlaten begeerd door een heel ander slag ontdaan door opgebouwde schuld verleden dreigt je in te halen, met een eindeloos geduld afgepeld, de mens onthuld…

Hersenspinsel van een passante die tijdens de sloop van de burgemeesterswijk in Maassluis een omgehaalde boom ziet liggen. Zij luistert en hoort: Droom van een ’Burgemeesters’boom... Tegen een achtergrond van vermalen puin lig ik hier al maanden met pijn in mijn kruin. Men haalde mij neer, voor mij geen hoop, ik moest het veld ruimen voor…

Een man Vijf gewonden Een dode Enschede Verdriet Veel tranen voor de nabestaanden Waarom? Is de vraag Het gevaar komt steeds dichterbij We kijken de dood in de ogen Wat is het volgende drama?…

Een weg volgen Nieuwe dingen kiezen Winst boeken Dingen verliezen Het nieuwe In het onbekende verdwalen Een tegenvaller Gevoel van falen De moed niet opgeven Dingen accepteren Je eigen slag slaan Van fouten Leren…

Apetrots sneed ik met mijn messcherpe verstand in m'n eigen vlees.…

Heer, als ik denk aan toen op Golgotha, Hoe u heel alleen, door iedereen verlaten Er voor koos om te doen wat God van u vroeg, Ondanks uw angst, Heer, wat voel ik me dan soms laf, Wanneer ik weer de mist in ga. Als ik er aan denk hoe eenzaam u was, Alleen met al Uw pijn, Zelfs door God de Vader werd u op dat moment verlaten En dat allemaal…

Ze zeggen vaak: “schelden doet geen pijn”. Maar ze zouden eens moeten weten Hoe diep de wonden van woorden kunnen zijn. Littekens, heel, heel diep, Besefte je dat, toen je die dingen naar me riep? Hebben jullie ooit geweten wat dit met mij heeft gedaan, Terwijl jullie gewoon verder met je leven konden gaan? Maar prijs Jezus, die uit het graf…

God heeft beloofd, Dat Hij zal herstellen, Als w’alle noden van ons hart Steeds weer aan Hem vertellen. Want het geknakte riet Dat zal hij niet verbreken Hij kijkt om ……. Naar wie nog nooit werd omgekeken. Hij houdt van jou, Hij gaat je snel genezen En eens zul jij compleet En heel gelukkig wezen Sta op Zijn beloften Hij zegt het…

Jezus volgen is veel meer, Dan bidden voor het eten En het is ook niet klaar als jij Zondags in de kerk hebt gezeten Jezus prijzen is veel meer Dan het zingen van een christelijk lied Hem eren doe je met je hart en ziel Want dat is waar God op ziet Jezus aanbidden is veel meer Dan een gebed met eind’loos mooie woorden Het gaat veel verder…

Een luitenant uit Zierikzee verscheen laatst met bepakking-C zwaar zuchtend op een danssoirée compleet met zijn geweer en knarsend op zijn tanden 'Elk ogenblik kan hier te lande een nieuwe oorlog gaan onbranden', zo sprak hij zuchtend, 'en mijn eer zegt mij: Sauvez la liberté! Paraat!, ook op een danssoirée'…

en nadat ik mijn muiltjes uit deed likte ik de blaren van mijn voeten je bent een rots in de stroming ook het middelpunt van de rivier, leef ik om dood te gaan of om te overleven ik ben niet eerlijk, niet vrijgevig maar ik ben tenminste hier.…

en ik, ik probeer het te verwoorden je vertelde me wat woorden maar je woorden zeiden me niets gezegdes rolden uit je mond, je zei me iets, maar 't zei me niets je vertelde me wat dingen je praatte, scheldde, schreeuwde omdat ik je niet verstond.…

Ik ben niet meer bang voor moordenaars Nu ik het water heb gezien Waanbeelden en illusies Zwevende gezichten, vriendelijke schilderijen Schoonheid als ruilwaarde Als één schaap over de dam springt Valt de rest in het water Demp de putten, red het kalf Verwarrende gedachten Lopen we doelloos rond? Maar ik ben niet meer bang voor moordenaars…

de zon die de schaduw overschaduwt Het gevoel van eeuwig geluk dat maar een uur zal duren we malen de woorden met onze kiezen Ze denken dat we over wolken lopen Maar we rennen over hete kolen En alles lijkt rozengeur en maneschijn Maar we hebben jullie toestemming nodig Om ons zelf te zijn Ik tel tot drie en dan zetten we tegelijk…

Ik zoek je Overal Ik kijk soms wel drie keer om In de hoop je toch te zien Ik zoek je Ik elke bus In elke winkelruit In elk deel van de dag Ik zoek je Maar kan je niet vinden En eigenlijk weet ik het maar al te goed Dat je voor mij niet meer te vinden bent Ik zoek je Ook in mijn hart En kom altijd hetzelfde uit Bij…

Ontwaken uit toevallige omarming die verlangen deed naar steeds weer opnieuw die glimp van jou je warme zachte flanken verdronken in bloedstollend mooie ogen verloren dit ongeboren kind en jij die jeugdig onverschillig in mij dit craquele veroorzaakte…

Probeer een keer Om me te laten En niet om me heen Om niets te lopen blaten Probeer een keer Me te respecteren Een weg te vinden Mijn eigen dingen te leren Probeer een keer Niet meteen door te slaan Mij accepteren En me me eigen weg te laten gaan Probeer een keer Te kijken hoe ik dingen doe Ook al heb je geen zin…

Weerkaatsing in helder glas schrijft lijnen in trage glimlach van zorgvuldig weten, met brekende tanden en hersenloze beten, die knarsen in scherpe kwatrijnen Slaap die niet wil komen maar verdwijnt in het licht van de gordijnen, die dichten zodat mijn zien onverblind kan zwichten als zijn beeld voor me verschijnt Tijdens de resterende dagen…

Vrolijke mensen, Lachende mensen, Zingende mensen, De mensen zijn blij. Dan word ik wakker en kijk naar buiten. Nog steeds oorlog bij mij...…