Alle inzendingen van m

De laatste dag van het oude jaar, is een gewone dag als alle dagen. Vandaag is alweer een laatste dag. Vandaag gaan we tijd en liefde geven. Eenvoud, uit welgemeende dankbaarheid. Laat ons van elkaar genieten gaan. Alsof we nog maar 1 dag mogen leven.…

Ik geloof, dat de bron van mijn dromen nooit op zal drogen. Ik beleef, dat ontmoetingen ons leven verrijken. Ik vind troost in het feit, dat alle wezens dragers van eeuwig leven zijn!…

Fijnstof is erg ongezond. Ook wanneer ik me scheer, moet ik steeds weer niezen. Dat is ook een ramp, meneer. Snorrestof is schadelijk. Bijna niemand die dat weet. Lijfstof is onbekend gebied. Bekend zijn scheet en zweet. Snorre- en schaamstof. Okselstof en navelpluis. Stop toch dat wilde scheren. Ban lijfstof uit uw huis!…

Hoor, de doodsklok luidt. Zie ons levenden gaan, op weg naar het graf. Einde van ons bestaan. Ruik de versgedolven aarde. Hier sterft onze haat en nijd. Voel hoe zelfs afgoden zwijgen. Hier sterft tegenstrijdigheid. De weg, de waarheid en het leven. Hier wordt vrede opnieuw geboren, de opstanding van waarachtigheid. De duivel heeft de…

Steeds vaker val ik, val ik samen met het leven. Steeds vaker durf ik, durf ik te zwerven door de ruimte. Steeds vaker beleef ik, begrijp ik het moment, als essentie van de tijd. Steeds meer sterf ik, sterft mijn gek idee van vreemde eigenheid. Steeds meer val ik samen, val ik samen, met wie ik was en met wie ik ben.…

Het werd een marginaal bestaan. De mensheid bijna uitgestorven. De aarde woest en bijna ledig. Een kleine groep is doorgegaan. Mensen leven in angst en beven. Giga giganteum is nu de baas. Homo wordt gefokt in oude stallen. Als plaagdier kan hij overleven. Ooit was hij dominant. Echt? Dat was 5000 jaar geleden. Nu door Giga wreed geknecht…

ach, tere boself je lijkt verdwaald tussen kale bomen die niet beschutten het dunne pastelkleed dat glinsterend jou omhult maakt je zo kwetsbaar op deze kille dag in je ogen lees ik verlangen naar lentelicht bosanemonen en wollegras wiegelende grasklokjes dreigend reiken bramendoorns naar je tengere gestalte een roodborstje zal…

Ons universum is een eenheid. Heelal betekent alles samen. Toch Koesteren mensen eenzame gedachten. Strijd over mijn en over jouw gelijk. Angst voor leven in de goot. Over oorlog. Over vrede. Over leven na de dood. Met kerstmis heerst een geest van samen. Moge het altijd kerstfeest zijn.…

Aan moeten komt nooit een einde. Aan de druk die van buiten komt. Zelden is wat we doen ook echt gedaan. Aan het moeten komt helaas geen einde. Aan de zelfdruk die van binnen komt. De verborgen dictator van ons bestaan.…

Wanneer ik stop met doen en in luister zitten ga. Hier, in dit heilig moment, waar gisteren vandaag bevrucht, en weer nieuwe morgens baart. Hier kan ik aandachtig zijn. Wanneer ik stop met doen en in volle luister zitten ga.…

Naar de noorderzon waren we vertrokken. Bij Hammerfest bleef onze zuiderzon dagen en nachten achter de horizon. Zonder duister bestaat daar geen licht. Zonder nacht geen dag. Zonder pech geen geluk. Naar de zuiderzon zijn we teruggekeerd. Boven Trondheim kwam hij al welkom heten. Bedankt zon. Dag dag. Dag nacht.…

Na jouw dood ben je niet gestorven. Zie, ik maak alles nieuw. Uit oud verdriet een nieuw verhaal. Zie, ik maak alles goed. Uit vlees en bloed een laatste avondmaal. Na jouw dood ben je niet gestorven. Als dichter, bleef je dicht bij mij.…

Wat hier werd opgebouwd, wordt morgen afgebroken. Wie gisteren welkom was, wordt wettelijk uitgezet. Ook wie opgetogen leeft, wordt wel eens afgetuigd. Zelfs rust roest.…

Ik besta dit betekent ik leef, ik adem ik heb pijn. Ik besta dit betekent ik lees, ik schrijf, ik eet wanneer ik iets te eten heb. Ik besta dit betekent ik denk na, ik vraag mij af of ik besta. -------------------------- uit: Gedichten 1957-1970…

Wanneer God bestaat, dan is Hij hier te vinden. Wanneer Hij illusie is, ook. Alle bloemen bloeien in een rode roos. In jouw ogen, stralen alle lieve ogen. Zonder druppel stroomt geen oceaan. Wanneer God bestaat, is Hij dichtbij te vinden. Wanneer Hij illusie is, ook.…

Langzaam, maar heel zeker. Zo groeit het inzicht. Zo groeit besef dat miljardairs aan zet zijn. Miljardairs bezitten de macht. Om geld weer te laten stromen. Om miljoenen mensen te helpen. Om weer gerespecteerd te worden. Miljonairs verdienen geld zelf. Op de een of andere manier. Miljardairs niet. Zij bevriezen wat moet stromen Naar…

Een druppel ben ik. Geboren uit een wolk. Geboren om te vallen. Mijn val wordt gebroken door een grassprietje. Ik verdwijn in de grond, met druppels zoals ik. Samen zoeken we verder. We kabbelen. We stromen. Naar de Clerf en de Our. Naar de Moezel en de Rijn. De Noordzee geeft druppels, aan de Atlantische Oceaan. Eindelijk ga ik naar…

De nacht is vroeg gekomen. Vrienden laten me alleen. Het leven is niet langer licht. Angst grijpt om me heen. Er is niemand meer gebleven, dan een stille stem die zegt, dat leven geen zin meer heeft. Een ketting heeft me vastgelegd. Dag Pallieter, kleine man, ik zie je lopen door de regen, door de mist van ons bestaan, langs grijze, natte…

Hoe kunnen we verder, terwijl we weten, dat allen sterven gaan? Hoe kunnen we voort, terwijl we doen alsof, we nooit zullen vergaan. Laat ons stilstaan. Laat ons omzien. Laat ons beseffen hier. Het is nog niet gedaan.…

Teder en jong, als werd het voorjaar maar licht nog, want zonder vruchtbegin, met dunne mist tussen de gele blaren zet stil het herfstgetijde in. Ik voel alleen, dat ik bemin, zoals een kind, iets jongs, iets ouds, eind of begin? Iets zo vertrouwds en zo van alle strijd ontheven - niet als een einde van het leven, maar als de lente van de…

Wie ben ik eigenlijk, denk ik. Wie vraagt zich dat af? Ik natuurlijk, zegt hij. En wat doe ik dan? Jij moet luisteren, fluistert hij. Je hebt je vandaag weer uitgesloofd. Ik kon je niet bereiken in je hoofd. Anderen wil je altijd overtuigen. Dat werkt averechts. Ik wil dat je nu gaat slapen! Ik wil wel, maar het lukt me niet. Iets in mij…

In het donker sla ik mezelf, steeds weer,voor mijn kop. Urenlang duurt mijn strijd. De oorlog raakt in het slop. Giftig knal ik met mijn kussen. De mug baadt dood in mijn bloed. Het staat 1-0 na verlenging, maar haar overwinning smaakt niet zoet.…

Verstilling zoek ik binnen de luide massa. Ruimte buiten de orde van de kleine burgerij. Vrij ademhalen wil ik te midden van conventies. Ontspannen speel ik met de regels van gezag. Rust vind ik in het weten, dat mensen weinig weten. Lachen leer ik om de waan van de kwetterende dag.…

Ervaren is varen, door onze buitenwereld. Mededeelbaar met woorden, in de taal van ons verstand. Ervoelen is voelen, door onze binnenwereld. Mededeelbaar met onze ogen, in de taal van ons hart. Onze ogen zien en spreken. Onze spieren doen. Ons hart weet !…

Ik staar naar de wolken en geniet intens. Problemen zie ik in de verte verdwijnen. Ik hoor het zachte suizen van de wind. Wind, op weg van hier naar nergens. De zon breekt af en toe door. De eerste bladeren vallen. Het gaat zo regenen. Ik ruik de herfst al. De winter komt. Zo ging het en zo gaat het. Zo zal het altijd gaan. We leven nog…

Jaag bliksem door mijn donder. Geef trappen onder mijn hol. Laat me zoeken naar een wonder. Bewonder zo mijn losse bol. Verpulver laffe angsten. Maak dood die valse God. Verbied misplaatste trots. Bied moed als hoogste bod. Leer liefhebben, geef genot. Laat me branden als een rots.…

Mijn geest is gearriveerd. Onderweg is nog mijn lijf. Nooit ben ik waar ik ben. Zelden ben ik waar ik blijf. Heden leer ik bij mezelf blijven. Jachten en jagen zal ik kenteren. Haasten hoeft opeens niet meer. Vanaf nu wordt lopen...slenteren.…

Het volmaakte onvolmaken. Zo dwaas is ons beest. Het onvolmaakte volmaken. Zo geniaal is onze geest. Hebben predikers gefaald ? Dichters zijn tastend aan zet. Beest en geest verzoenen. Zij zoeken in het duister, op weg naar de liefdeswet.…

Vandaag sterven we in gedachten. Pijn die straks verzachten gaat. Geliefden die ons gaan verlaten. Tijd die stilstaat en toch bestaat. Werelden die van verre wenken. Illusies verdampen snel. Overgave is een feit. Niets kan ons meer krenken. Vreemd, maar toch vertrouwd, komt onze laatste dag. Door tranen breekt een lach. Het groot geschenk…

Gedachten ontstaan, uit storm en drang. Geen dier weet hoe. Geen mens waarom. In den beginne was het Woord! Of Donar en zijn donderen. Hoe klanken ook klinken mogen, of donderpreken uitgesproken, woorden blijven altijd wonderen.…