Alle inzendingen van maria

Met een grassprietje in mijn mond droom ik mijn dromen onder de bomen en fantaseer jou mee in het idee dat jij als ridder te paard onvervaard mij in galop achterop hebt genomen jouw bruine vos is pittig maar braaf met teugels los rijden wij door het bos een blokhut wacht het wordt al nacht wij drinken wijn en proeven van liefde nee, nooit…

Hij sprak.. laat de kinderen tot mij komen broodje x broodje voor het volk zes vissen tot pi vermenigvuldigd het leven is drijven op een wolk over water lopen beheerste hij men ervoer het als wonderlijk de Waddenzee ligt dichterbij is het niet uitzonderlijk... Houdini verdronk door zijn truck was hij benéveld door die wijn ook…

Onder druk gekakel opent zich een nieuwe dag papa kraait koning mama tokkelt ontbijt op bed en de kuikens zij knoeien de volkorenkruimels in dit kippenhok is het weer weekendpret thee croissants verse jus d'orange beschuit met bramenjam Oost-Indisch doof zo begint de zondag niet slecht dan dicht ze een jalouzie nog heel…

Olé kijken met voeten van de grond op tafel naast de bitterballen en chips de flessenhals automatisch aan de mond spanning ten top Oranje verliest de bal boe.. het was een tackle, doen wij nóóit neem nog maar een slokkie allemaal de scheids rent zich helemaal horendol stierengevechten vallen hierbij in het niet hij fluit een corner.. slokkie…

zij snijdt nog brood op de ouderwetse manier zij neemt het bijna als een baby in haar armen - zij moet een warm hart hebben - denk ik een rilling van bijna betrapte herkenning gaat door mij heen ik word weer klein en sta aan tafel met de punt van het mes maakt zij een kruis van korst tot korst het lemmet klieft het grijs van golgotha…

Op blote voeten proef ik jou het zout dringt door in mijn huid de branding weet wat ik zeggen zou het is goed zo, het was jouw besluit zo mijmer ik naast het zandkasteel wachtend op het kerende tij de zee geeft en neemt zoveel breng hem toch terug naar mij…

Een mollige mol uit Marmaris die vrat heel de dag wat best raar is nu danst hij zich slank zijn lijf wordt weer rank dat beest weet zelf dat-ie halfgaar is…

Het was een gewone zondagmorgen jij verzorgde het ontbijt thee met een beschuitje het was een gewone ochtend net als anders maar zo vrij honing op een broodje op zo`n doodgewone morgen raak je weer totaal verliefd dat wordt liefst nooit doodgewoon.…

Maar geef me jouw hand en dans met mij op deze vloer verdwijnt de schroom wij tangoën en walsen met passie het leven is liefde en een droom geef me je hand laat niet meer los dan vrijen we naakt onder een boom onze stille getuigen zijn elfenbankjes doe het nu maar wek mij niet als ik droom…

Ik vouw mijn armen rond de nevel van de maan laat je gaan een hartenkreet hoe dichter kan men naast je staan…

Als je zegt; ik geloof in jou in tegenwoordige tijd zou het verleden dan meespelen……

Zoals je daar lief ligt te soezen wakker je mijn passie aan zacht volgen de lakens jouw contouren mijn hart gaat ietsje sneller slaan stilletjes kijk ik zo een poosje herken ieder plekje, iedere plooi tranen branden achter mijn ogen als ik voel.. mijn god wat ben je mooi.…

... Eén voor één valt een rozenblaadje als gescheurd oneffen getal begiftigd met "ik haat je" in tweeën gedeeld huilt het ik heb je wél lief de volgende verbloeming plukt lovertjes uit de nacht holistisch ontworteld maar opnieuw geënt herbloeit de verarmde tak die gouden regen herkent .....…

Wacht niet langer als hemellichamen zich scharen open armen jouw voeten ketenen vogelvlucht gewiekt verdriet het noorden wijst midden tussen de sterren jouw lippen die glans achter jou laat raden wat je zeggen zou voordat jij gekroond wordt wil je nu tronen mij zeggen vandaag ik heb je lief…

Volkomen beneveld met trillende handen borrelt mij de nieuwe dag omarm deze drugg en koester haar innig een extra teugje en nog één mag dronken van leven is mijn lot beslist na het volgieten wil ik nog meer terwijl ik zo zat uitschreeuwde IK BEKÉN IK BEN LEEFCOHOLIST…

Denk jij ook veel over leven maar ook zo vaak aan de dood als je alles hebt gegeven is de wereld dan nog groot ben jij ook zo vaak bedrogen keer je weer die andere zij als het leven is vervlogen ligt de waarheid in jou en mij…

Met een achteloos gebaar knipte ze haar grijze zorgen ongeplengde tranen kunstelde zij tot model wie kent een kapster niet…

Durf jij het niet te schrijven laat mij het dan maar doen ik wil gewoon de passie beleven zoals toen ik wil jouw zachte zoenen vochtig ondergaan te oud vóór, zijn droge cliché`s en mogen niet bestaan ik wil het hele sprookje met strikjes op mijn mouw maar strik ons niet te heftig mijn lief kom niet te gauw…

Het geld ligt op straat - humor- lees`spoor`, lách er maar om! Het is geinig te weten de energieleverancier, gesponsord door de staat, ze durft stroom af te sluiten -gewonnen uit wind en water...hihi- bij gezinnetjes met openstaande rekeningen.. whoea.. met een stalen gezicht even schuddebuiken.. midden in de winter... deze gezinnen.…

Mijn liefste, keer je nu op je rug zodat ik jouw ogen kan kussen teder mijn lippen op jouw mond jouw hals en borst dan weer terug jouw adem inadem daarna blussen wij de hartstocht en vrijen elkaar los van de zorgen slechts jij en ik keer daarna jouw rug niet weer hou me vast koester dit ogenblik en doe het morgen nog een keer..…

Leven lijkt net mensenwerk zondags ga je naar de kerk rol pepermunt in ene hand dominee aan de overkant preken spreken aan of niet het is maar net of je iets ziet bij wijsvingeren naar medemens verfrist pepermuntadem je grens dan galmen psalmen door de kerk en blijkt geloven écht mensenwerk alleen ben je met allen samen uniform klinkt…

Vergeelde woorden boeken een terugblik kleurt het verleden flets naar het heden glans vervaagde gestaag de aftocht schittert nog de pijn van samen zijn twee boeken lazen elkaar uit verkreukelde omslag van die éne dag..…

Tijdens het krijten bij de opdracht op het bord snerpte jouw vingernagel het krijtje was te kort je schreef over de liefde geschoold als ijsjesfrik en schetste schuine letters van zwart-witte-wijzersblik bij allergie voor piepen komen krassen te hard aan blijf hier het liefst niet eten maar sla een stemvork aan steels luisterend naar…

Een gespleten tong sist het paradijs naar de hel kronkelend en konkelend doortrapt in duivelsspel een lieve glimlach stuurt het verkeerde signaal speelt een slangachtig spel spreekt mondige doventaal geboren uit de genen daar krijg je iets van mee het loopt niet met een sisser af een slang heeft nimmer vree appels zijn doorgaans gezond…

Jij draagt een hoofddoekje en kijkt angstig de wereld in het gaat wel goed zeg jij en braakt jij draagt een hoofddoekje buiten is het niet koud binnenin warmt de angst die nog zieker maakt jij draagt een hoofddoekje chemisch slik jij de pijn hoopt op een leven zonder bang tot zo bang niet meer raakt jij draagt een hoofddoekje tot…

Luister goed lieve jongen zei mama konijn mensen houden altijd veel van ons weet je we zijn aaibaar dus in deze tijd vergeet je dat we opgevreten bij Kerst het haasje zijn…

K ostelijk zich vermakend O marmde Margaritha onvervaard N a een zitting toendertijd I n het rechtsgebouw N och beneveld Edwin G ewoontjes- is zijn aard- S chaamteloos breken zij H et erewoord van vorstelijkheid U it de media valt te filteren I n liefde en oorlog S terft integriteit..…

Na bliksemgeweld dondert luid gerommel op tussen de wolken.…

Vlaanderen en Nederland iedereen opgelet spel mee wat net op het net is gezet fouten in punten komma`s en veel meer streepjes accents andere kant op dit keer maakt mij niet uit hoe jullie verschijnen als ik maar in die woorden mag meedodijnen.…

Felix ligt lekker lui op de vensterbank is zijn vacht centraal aan het verwarmen als hij doortrapt zin in kroelpartijtje heeft springt hij aanhalig de baas in zijn armen en spint als een tevreden huiselijke kat hij laat zich het getroetel overkomen van de baas die denkt echt baas te zijn maar dat is hij slechts in zijn dromen als Felix het…