870 resultaten.
BejaardenThuis .....
hartenkreet
2.0 met 4 stemmen 729 Lopend door de gang
kijk ik om me heen
Witte muren, schilderijen
en die gang is lang .....
Kamertjes aan weerszijden
'n rollator voor elke deur
weinig leven in de brouwerij
een nare etenslucht geur
In de recreatiezaal
jaja, zo heet het écht
zitten mensen aan tafeltjes
ze hebben het niet zo slecht
Uiteindelijk zitten ze warm
'n dak…
Bermblommen
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 231 In verwilderd achterland
plukte hij ooit voor haar
de allermooiste kleuren
vandaag plant hij zwart zaad
met een duistere blik
gedreven door intense haat
ruikt hij alleen nog
de geur van vers bloed
het boeket is hij
allang vergeten…
Besloten
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 386 Zullen klanken
die schelp raken
waar horen
niet meer luistert
naar het gesprokene
de hel ruilt zij
voor een hemel
waar eenzaamheid
geen stoel meer krijgt
alle plaatsen bezet
sluit zij gordijnen
en spreekt niet meer
de taal van leven…
Bevlogen
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 841 Gebroken waren haar vleugels
maar vliegen, ja verdomme
vliegen wilde zij
opnieuw en opnieuw vloog
zij hoog boven de wolken
langs het dal van druppels
dat gekscherend golvend
leven genoemd werd
koppig in de wind leerde
zij haar beide vleugels
te spreiden als twee armen
zwevend over diepblauwe
meren en haar onstuimige
zee rustte…
Bevrijding ...
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 1.356 Ongebonden verbonden
vindt onze warmte elkaar
in een verlegen ontmoeten
van intens tedere verwachting
ademloos raken zachte
vingertoppen vertrouwen,
zoeken vochtige lippen
de weg naar elkaar
zachte vleugels van
talrijke vlinders raken,
even tintelend, soms
fluisterend, verlangen
vliegen op toppen
van opzwepende
hartstocht, hoger…
Bevroren
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 529 Sprak jij nog twijfel
terwijl warme armen
de bevroren nacht
weer deed ontwaken
lege koude handen
morgen ontdooiden
getekend in een
schaduw van later
laat jij gisteren
gaan nadat de mist
zelfs jouw sporen
wist en nu verdrijft
langs pijn afgedrukt
in tijd is loslaten
anders dan dat jij
de andere jou mist
koud
door en door…
Bevroren harten .....
netgedicht
1.0 met 2 stemmen 513 Senryu
Bevroren harten
ijzige oktober wind
snijdt de hartekreet…
Bij ons
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 124 Langzaam loopt zij door de lange gang
op zoek naar een stukje verleden
oogcontact wordt schuchter vermeden
de kleur van de muur is meer van belang
dronken wielen draaien hun eigen wals
maar zij sloft volgens haar vaste patroon
wanneer ze hém begroet als verloren zoon
klinkt er plotseling een lach, ongekend vals
abrupt begint zij te zingen…
Bijna uitgeteld
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 644 De mens in mij
loopt achter de
woorden aan
waar tijd geen
letters kunnen
vertalen
tikt liefde
de uren nog
immer vooruit
geen klok
tikt haat
zelfs niet op
de halve uren
wanneer een
enkele slag
raakt, tikt de
tijd door naar
één minuut
voor twaalf
nu nog
zestig seconden...…
Bijna wit .....
netgedicht
2.0 met 14 stemmen 1.474 Met langzame streken
strijk ik het verleden
van de muren en fluister
zachte woorden van liefde
weerkaatst door het felle
zonlicht, ontvang ik die
éne straal en lach heel
stil de dagen voorbij
elke lijn of rimpel zoekt
in het leven haar weg naar
gehuilde tranen, sneeuw veegt
wit in de vroege ochtend jouw
naam in ijspegels langs…
Bladgoud
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 274 Wazige wolken
verbergen herfst in de knop
grauw tovert schoonheid…
Blikspuut ?
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 484 Blikspuut, verstoppertje, stand in de mand
spelletjes die gespeeld werden bij ons in de buurt
Aan tafel werd er vlug gegeten, afwas aan de kant
en een van de kinderen werd vast vooruitgestuurd
Om de buurtkinderen op te gaan halen
want het was buiten toch nog licht
Gingen ze branden, de lantarenpalen
dan moesten ze naar binnen, de deur ging…
Blind ?
hartenkreet
4.0 met 5 stemmen 971 Woorden raken niet
ogen spreken hart en ziel
als de liefde leeft…
Blind beminnen
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 837 Leg jouw vingers op mijn zinnen
leer mij elk woord beminnen
wees mijn nachtelijke ogen
laat geen lijntje onbewogen
stil mijn honger, raak mijn vel
bevredig iedere hersencel
voel mijn rug en vouw mijn randen
bespeel de titel met beide handen
even wordt oneffen betast
wanneer een teken mij verrast
geef jouw vingertoppen zicht
raak mij aan…
Bloemenring
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 580 Hij vult beide handen
met dieprode doornen
rozen slaan taal stuk
in glas in lood
het kroontje speelt
met de schaduw
rond haar gezicht
maar laat in ogen
de lach verbloemen
beneveld worden stelen
verzopen in de laatste steken
haar huid blijft lelieblank
de striemen leven onderhuids…
Blokkade .....
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 961 Geblokkeerd door woorden
't toetsenbord kijkt me aan
Signalen die ik hoorde
wil ik laten gaan
Het is weg, door emotie
té veel geschreven
té veel gehoord
té veel inleven...
Waarom wordt er zo gedacht ?
waarom niet onbevangen
iets meer van het leven verwacht !
Waarom al dat doodsverlangen ?
Het is één grote warboel
binnen in mij gaat…
Bodemschat
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 702 Weet je wat
ik doe je in een doosje
zo'n doosje
met van binnen iets als watten
en de buitenkant
ja de buitenkant
even denken
de kleur van de schater
een beetje fel
en de tint van de lach
zacht en warm
en dan een doekje erbij
voor het geval dat
je weet maar nooit toch
ik bedoel maar
in de regen lopen
houdt ogen niet droog
en het…
Bontkracht
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 161 Om haar schouders
draagt zij zijn huid
zielloos
doelloos
ging hij ten onder
klauwen verkrampen
en raken weelde
haar lichaam
tooit rijkdom
zijn pels
belichaamde
warmte
ooit
wasecht…
Bouwval van het leven
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 356 Betonnen woorden
verzonken zinnen
genagelde kreten
ontspoord beminnen
Rottende klanken
gebroken verhaal
een hek om de hemel
gevoelens van staal
De punten omhoog
ijzeren spiesen
het eeuwige raken
de grip verliezen
Instortingsgevaar
verbreekt het geheel
de grondslag doorgronden
bouwt ieder zijn deel…
Brandmerk
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 217 Bloemen bloeien overal
frisse kleuren vouwen
steel en blad soms samen
handen grijs en grauw
sluiten een verbond met nummers
geslagen maar voor altijd naamloos
zij duikt onder
en graaft in het onnozele
waar verval ooit
eigen wetten schreef
letters krassen tijd
waar onbekend rust
en een kaarsje brandt
bloemen bloeien overal…
Breker
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 279 langzaam bereikt
zij de vloedlijn
wind waait
tranen droog
haar wil golft
door het duister
langs nooit en ooit
de zon roept
ogen helder
terwijl passen
zich vastzuigen
in thuiskomen
streelt zacht zout
haar gewonde haren…
Briesende paarden
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 592 het volk van het
slaapstadje schrikt
wakker van trappelende
paardenhoeven die al
briesend galopperen
langs de uren van tijd
het zandpad van verleden
wil de hoefijzers van deze
trappelende benen behouden
zij zijn de soms onmogelijke
weg naar overmorgen met
leidsels vrij geteugeld
soms steigerend
maar altijd dansend…
Briljant .....
hartenkreet
3.0 met 5 stemmen 749 Stralende ogen
zien verloren verlangen
zij winnen liefde…
Broddelleven
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 430 Zacht stop ik vertrouwen in
toegedekt door een winterdeken
gekleurd en wel onder de warme wol
verstrengeld, opgewonden
maar tegelijkertijd geknot
wachten twee breinaalden geduldig
tot de eerste steek valt
en het ophalen kan beginnen
ik sla mijn sjaal nogmaals rond
mijn ranke hals om elke kou
buiten te sluiten en vraag
me af wanneer…
Bruidssluier
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 228 Harteloos gesnoeid
nonchalant in groei en bloei
bedekt zij wonden…
Brulboei
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 240 haar voetstappen
raken woeste golven
gedachten vluchten
volgen kan niet,
niet meer, maar lief
had zij ze, zo lief
het zout schrijnt
in wonden
terwijl
wapperende haren
om storm lijken
te schreeuwen…
Burn-out ...
hartenkreet
3.0 met 42 stemmen 11.086 Burn-out, oftewel opgebrand,
komt dat vlakbij overspannen ?
kun je jezelf dan niet meer "vermannen ?"
neemt stress dan echt de overhand ?
Een quote vandaag uit de krant
"Met haastige spoed
je burn-out tegemoet !"
het klopt echt van elke kant !
Wanneer ik de mensen zie rennen
dan denk ik heel gemeen...
die tijd heb ik ook gehad
maar…
Buut vrij
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 1.162 De lach verbeten
tot een grimas
grijnst naar
stekels en
grijze krullen
gebeten door de
jaren snijden
tanden de tijd
in wat ooit
een wasbord was
ooit was ik hem
nu ben ik mij
het kind speelt
verstoppertje
de oude boom buigt…
C L O W N
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 765 Één oog open
één oog dicht
één oog schaduw
één oog zonlicht
Éen wang zonneschijn
één wang verdriet
Z'n eigen ogen
Zie je niet
In zijn spel tragiek
De kunst is zijn mimiek
De lachers op z'n hand
Al staat zijn hart in brand
Elke voorstelling weer
Opladen, keer op keer
Nooit humeurig
Nooit down
Ach ja, hij was maar 'n clown.…
CORONA.....
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 97 Ik wil jouw armpjes weer eens voelen
om het niets even lekker kroelen
twee handjes héél hoog in de lucht
gevolgd door een diepe zucht
ik wil die lach weer eens écht horen
misschien omdat het zonnetje schijnt
ik wil schapen en lammetjes met je kijken
zodat het verdriet langzaamaan verdwijnt
ik wil mooie bloemetjes met je plukken
samen maken…