Wind door m'n haren, golven op de kust
opgewonden lijf maar innerlijke rust.
Wij samen daar, armen om elkaar heen
gestolen momenten, een paar uur "alleen".
Volop genieten van wat ik nu voel
lichaam vol warmte, de buitenlucht koel.
Regen die neerkomt op mijn gezicht
mijn blikken alleen maar naar binnen gericht.
Ik zie hoe jij bent…
Zeker weten...
of tóch misschien?
Weet jij het antwoord?
Dichterbij...
of afstand houden?
Geef jij het aan?
Vol overgave...
of goed doordacht?
Kun jij me helpen?
Goudeerlijk...
of op m'n woorden letten?
Wat kun jij aan?
Heel voorzichtig...
of ervoor gaan?
Mijn hart weet het al!
Mezelf helemaal geven...
of totáál verliezen…
Liefkozende handen
jouw zachte lijf,
lippen op de jouwe
vingertoppen
maken tepels stijf.
Zó verleidelijk
o , zo fout,
beslagen autoramen
vreemde lijven
zo vertrouwd.
Gedachten op hol
door handen en stem,
je maakt me week
maar jij hoort bij haar
en ik bij hem.
Toch nóg een zoen
handen om je gezicht,
een laatste streling…