Alle inzendingen van moeke

Een leven dat zin had werd zomaar verwoest omdat de jonge dader wraak nemen moest. Ieder mens heeft recht op een waardig bestaan en zo'n kind van zeventien maakt er zomaar een einde aan. Wat is er in het hoofd van die jongen omgegaan verstandsverbijstering of graag in de belangstelling staan? Een familie, aangeslagen, kapot geen…

Een doolhof van doodlopende paden waar de uitgang niet te vinden is. Hoog opgetrokken hagen bebladerd uitzichtloos geen weg kunnen vragen alles is hopeloos. Op weg om mezelf weer te vinden omkijken naar niets blik op oneindig. Toch blijkt niets is zomaar verloren ik ben gewoon ik alles uit mezelf geboren.…

Schimmige spoken door nevel ontstaan angstige kleine wereld daar kijk ik tegenaan. Ondoorzichtig gordijn kleine wereld geworden zonder uitzicht ogen die kijken doen pijn. grauw betonnen muren nauwelijks waarneembaar ergens schemerlicht tranende ogen turen. De wereld zo klein geworden te klein voor het gezicht ik wil de sluier doorbreken…

Heel fier liep ze naast me in de pas in haar mooie nieuwe rode jas. Drie jaar oud, en heel parmant blonde haartjes, met mij hand in hand. Trots over de markt, nog lang niet moe want ze moest en zou naar oma toe. Nog steeds loopt ze trots en fier woont niet zo heel ver van hier. Komt nog daaglijks even op bezoek, meestal gekleed in spijkerbroek…

Op een bewogen jaar kijken we samen terug en zeggen tegen elkaar ook deze ging te vlug. Toch waren het weer twee en vijftig weken die voor iedereen veel te vlug verstreken. En hoe ouder je wordt hoe meer je bezint het leven is voorbij soms voor het begint. Geboorte en dood ze horen bij elkaar en honger en nood ook zij waren daar. Er…

Praten met elkaar zonder stemmen te horen, luisteren naar elkaar zonder iemand te storen. Ze woont ver weg maar 't lijkt zo dichtbij tenminste zo voelt het voor haar en voor mij. Elke dag eventjes maar dan praat ze tegen mij en ik tegen haar, zij en ik zijn gewoon wij. We kennen elkaar van het dagelijks mailen, en een dag niet gezien…

De bagage van ons leven was soms best wel zwaar. We hebben veel moeten geven maar in alles hadden we elkaar. Samen de kind'ren opgevoed samen veel gestreden, gaven elkaar nieuwe moed kijken om naar het verleden. Waar we dierbaren verloren voor altijd heengegaan, nieuw leven werd geboren, samen opnieuw er tegenaan.…

Lamgeslagen door verdriet eenzaam door verloren jaren loop je moederziel alleen en er is niemand die je ziet. De vuilnisbak is nu je restaurant en een bosje jouw toilet je handen was je in een vieze sloot en er is niemand die op je let. Slapen doe je onder een brug of ergens in een portiek een dokter heb je nooit gezien want je bent nooit…

Een grauwe lucht met ondoorbroken wolken zal mijn stemming bepalen de dag voor mij vertolken. Grijs en grauw de wereld miezerig slaat de grond tranen lopen langs m'n wangen bereiken zout mijn mond. Ik voel mijn schouders schokken van de ingehouden snik mijn lichaam krom gebogen dat is mijn eigen ik.…

Hij een mooi kaal koppie ik m'n eerste grijze haar. ook z'n baard is grijs geworden toch nog altijd bij elkaar. Alle dingen gaan wat langzaam niet meer zoals het vroeger ging toen hij me nog de lucht in gooide en met gemak me weer opving. Hand in hand soms nog een keer, meestal mijn arm door de zijne maar na al die jaren is hij nog…

Veel mensen krijgen snel te horen of ze mogen blijven of moeten gaan. kinderen hier geboren laten ze in de kou maar staan. Mensen die hier heel lang wonen, weggegooit gelijk grof vuil, mogen zich niet langer hier vertonen 't is om deze mensen dat ik huil Vele jaren mochten ze hier leven in het vrije Nederland. Om hun leven wordt niks…

Ik waande mij vandaag heel even alleen daar op de maan. er was geen teken van leven dus ik kon maar beter weer gaan. Eerst keek ik nog even naar beneden en zag een andere planeet met ontelbare kleine mensen, de planeet die aarde heet. Ik zag de mensen oorlog voeren ruzie maken overal. En zo vanaf de maan bekeken leek dit allemaal zo mal.…

Je mist het mooie van de kleuren je mist het zien van een gezicht Dit had jou niet mogen gebeuren je kunt niet lezen dit gedicht. Je rood/witte stok moet je leiden en ook de hond waar je mee loopt. Je ogen doen je scheiden van iets waar je nog steeds op hoopt. Je bent zo jong nog, en een kind je leven is zo anders Je kunt alleen maar met…

Ik had mijn kleinzoontje even verwend, en gaf hem een chocoladecent, verpakt in goud en zilverpapier. Z'n handjes grepen; kom maar hier. En voordat ik het wist, had hij alles uit m'n hand gegrist. Geen vieze handjes,geen vieze snoet, maar vol goede moed, had hij welgeteld. Al dat chocoladegeld, niet in z'n mondje gepropt, maar alles in…

Ik heb de morgen zien ontwaken, de ogen zien sluiten van de nacht. De vrieskou gevoeld op m'n huid, voorbije duisternis herdacht. Licht bevroren ramen, mensen krabbend in de weer. Waar de nacht en dag afscheid namen, een nieuwe dag keert weer. En de zon doorbreekt de wolken, smelt het witbevroren gras, condens verdwijnt van de ramen,…

Waar eens de kastanje heeft gestaan, gaapt nu een heel groot gat. De beste jaren heb je ons gegeven, maar het leven heb je nu gehad. Niemand wist hoe oud je was, en wat je hebt doorstaan. Al die jaren gaf je schaduw, door ouderdom ben jij nu doodgegaan. Je levenskringen in je stam, ik heb ze niet geteld. Je takken hebben ze je het eerst ontnomen…

Ze liggen op de zolder in een hele mooie doos, met een blauw lint omwonden, 'k bewaar ze al een hele poos. alle brieven die je schreef uit verre vreemde landen. Ze gingen èèn voor èèn op nieuw weer door m'n handen. M'n ogen lezen alle regels, en alle kussen proef ik weer. Want al die vele kussen, geef je me nog keer op keer. Al is het…

Ik wil verdwijnen in de wolken en als regendruppels dalen om de droge aarde te voorzien van water. Ik wil verdwijnen in de zon om als zonnestraal terug te keren en de aarde doen verwarmen. Ik wil verdwijnen achter de sterren om de mooiste uit te zoeken die ik voor jou altijd zal laten schijnen.…

Breng me naar huis na een nacht om nooit te vergeten. De sterrenhemel was onze deken en laken tegelijk. Door het daglicht worden we begroet. En kijken om naar de voorbije nacht. Die ons voerde naar hemelse sferen. Ontnuchterd gaan we terug naar de realiteit en de sleur van alledag.…

Ik denk nog vaak aan vroeger aan mijn mooie kindertijd, soms wel met weemoed, maar toch nooit zonder spijt. Ik zie ons nog lopen, samen langs de deuren, met een mooie lampion. Samen liedjes zingen, en wie het meest vergaren kon. Ook aan juffrouw Kikkerbil, die nooit wat geven wil. Of helemaal in m'n uppie naar een grote boerderij, want…

Vroeger was er geen tv, toch waren we allemaal tevree. Op de radio een hoorspel, nou, dan wist je het wel. Een half uur even stil zijn. het was gezellig en fijn. Met doppinda"s op een oude krant, een beker warme choco in je hand. Zaten we gezellig bij elkaar, ik was misschien zo"n negen jaar. maar herinner me het nog goed. Met een warme…

Voor me staat een foto, een foto van m'n ouders. Ik heb ze soms zo nodig nog, hun armen om mijn schouders. Beide zijn niet meer in leven, alles hebben ze voor mij gedaan. veel liefde hebben ze aan mij gegeven. Ik zie nog hoe ze 's morgens kwamen, nooit apart, maar altijd samen. Het is al wel heel lang geleden, maar het gemis is er nog steeds…

Je leven is vol eenzaamheid een solo strijd niet te winnen Je wilt wel anders maar het lukt je niet, verdriet. Je ziet de mensen lopen, blijft hopen op aanspraak. Maar ze zien je niet, willen niet kunnen niet. Je blijft alleen in je strijd tegen de eenzaamheid.…

Zit je net te eten, gaat de telefoon. Alles willen ze van je weten, want dat vinden ze gewoon. Willen weten welke krant je leest, Nou dan is het bij ons geheid al "feest" Het eten wordt koud en alles loopt fout. Steeds maar weer die telefoon er tussendoor. Sorry mevrouw, dat ik u even stoor, u zat zeker net te eten, nou als ze dat wel weten…

Je vroeg me, je niet te gaan haten omdat je me wilde verlaten, je wilde zoals je zei opnieuw beginnen, zonder mij. Ver weg van haard en huis, je voelde je hier niet meer thuis. Je wilde de wereld ontdekken en daarom ging je vertrekken. Nu, jaren later, ben ik blij dat je bent gegaan, ik heb mijn eigen dingen gedaan. Een nieuw leven heb…

Kennen jullie in het noorden, het mooie plekje Lauwersoog? Waar je zonder woorden kijkt naar zon of regenboog. Slenterend langs het strand kijkend naar de golven, als je hand in hand onder het water wordt bedolven. Je ziet schepen de haven in varen, mensen die zich scharen Bij de viskraam, voor een lekkerbekje. Lauwersoog is voor mij het…

Je was achttien, en volwassen zoals je zei. Je had het wel gezien en verliet je vader en mij. En ach, de wereld die kon je wel aan. je wilde op eigen benen gaan staan. Maar na een maandje of vijf, had je bijna geen hemd meer aan je lijf. Je geld verbrast, de huur niet betaald, en veel foute vrienden aangehaald. Met spijt van al je gemaakte…

De angst slaat me soms om het hart, als ik denk aan zoveel keren, toen ik het ook zo breed niet had. Ik haal me zo weer voor de geest hoe het bij ons ook is geweest. Kind'ren op versleten schoenen, veel te kort, hun lange jas. Elke keer die snoetjes boenen, altijd veel te krap bij kas. Nooit eens kunnen zeggen: kind je krijgt van mij een…

Eenzaam hoopje mens grijs van de zorgen ik wens je een onbezorgde morgen. waar geen pijn is of verdriet geen gemis. lieve kleine vrouw ik zie in je ogen grote trouw, nooit gelogen. een sprankje hoop, op nieuwe vrinden en ik hoop, dat je ze zult vinden.…

Je bent als pure chocolade, zoet als marsepein verstopt in een lade, ik wou dat ik dat laatje mocht zijn. Je bent als een veren kussen, zo zacht als dons, je kunt alle vuren blussen, behalve dat vuurtje van ons. Ons vuur dat blijft laaien, nog hoger dan hoog. De vlammen grijpen en graaien, tot ver aan de regenboog.…