In de verte
een trein
beweegt zich voort
Geruisloos
Door niets gestoord.
Er nadert
een trein
gaat aan de stilte voorbij
slokt me op
In allesoverheersende razernij.
Er trekt aan me voorbij
een trein
ik loop door
geruisloos
Alsof ik niets dan stilte hoor.…
Een traan valt mee te leven
Een traan die hoort erbij
Om hem even weg te vegen
Zo ben je weer even blij
Twee tranen zijn moeilijk
Met dubbel zoveel verdriet
Je krijgt dan een andere kijk
Maar vergeten doe je niet
Een overvloed aan tranen
Die als regen druipen over je gezicht
Ik denk aan de momenten samen
Aan de donkere maar ook degene…