dodenherdenking
netgedicht
de stilte suist door 't lentelover,
alleen een merel zingt zijn lied;
de schare staart in 't blauw oneindig,
een ieder alleen met z'n eigen verdriet.
verdriet om allen die eens vielen,
voor vrijheid, toen zo duur betaald;
twee minuten intense stilte
terwijl de zon ter kimme daalt
de wind waait zachtjes door de bomen,
jong groen ritselt heen…