Alle inzendingen van onbekend

Tranen stromen uit mijn ogen Het sloeg een gat in de grond. de tranen die ik heb geweend... De tranen vielen eerst in mijn hart en belandden uiteindelijk op de grond. Het huilen was zo heftig dat de tranen met een enorme kracht vanuit mijn hart op de grond vielen en een gat in de grond sloegen. *) Sokopsalm oftewel Surinaamse negro spiritual…

ken je mij werkelijk? of denk je dat maar? Voel je mijn pijn mijn verdriet maar ook mijn vreugde Zie je die blik in mijn ogen waarmee ik zoveel zeggen wil? Snap je het wanneer ik stil of uitbundig ben? Ik geloof het niet Want er zal niemand zijn die mij werkelijk volkomen zal kennen...…

Mijn hoofd is een ontploffing Een hele grote bom Ik doe stomme dingen Weet ook niet waarom Mijn hoofd is een ontploffing Stress de hele dag Over school en over thuis Weet dat ik mezelf niet mag Mijn hoofd is een ontploffing Ik kan het niet meer aan Elke seconde denk ik Wanneer mag ik eindelijk gaan…

-Mijn prins zit niet op een paard ,maar op een schildpad, daarom duurt het zolang voordat hij bij me is -Fuck Redbull, alleen jij geeft mij vleugels -Love is in the air, jammer genoeg kan ik niet vliegen -De liefde is net als een flitspaal, het komt onverwacht en kost je heel veel geld -Een kus is een afdruk van een indruk die met nadruk vraagt…

Zijn hoofd aandachtig naar 't klavier gebogen deint zachtjes mee in wiegende cadans. Zijn mond vertrekt en in zijn donk're ogen komt langzaam aan een diepe, blijde glans. Hij domineert niet bij het begeleiden, maar dienstbaar steunt hij de gemeentezang. Zijn voorspel is maar kort en heel bescheiden; de preek duurt immers ook niet meer zo lang…

Ik vaar met mijn schuit op wilde en kalme stromen al vaart een ieder mij voorbij te loever of te lij Ik hoop er ook te komen…

Nooit gesproken woorden op het puntje van mijn tong, die jou toebehoorden maar die ik steeds verdrong. Woorden als glas zo helder gebroken in mijn mond, voor eeuwig onuitspreekbaar omdat ik de moed niet vond.…

hoger golven de gedachten als een zee zo wijd en zijd hoger schijnen de gedachten als een ster zo licht vol zicht hoger alomvattend hoger zo ver voorbij de tijd is de gedachte werkelijkheid…

Eenzaam lag daar op 'n morgen 't Was maar kort na 't nieuwe jaar rustend tegen vuilnisbakken een gebruikte kerstboom klaar Klaar om meegepakt te worden Als de vuilniswagen kwam Die hem tussen al het afval Naar de vuilnisbelt meenam. Daar kwam dan al weer een einde Aan een mooie dennenboom Die met Kerstmis had staan flonkeren Mooier dan…

Een berg met groene bossen bedekt De zee blauw groen gevlekt Ik zie het voor me als ik mijn ogen sluit Heldere beelden zonder geluid Palmen zo reusachtig groot Bloemen van het mooiste rood Ik zie het voor me als ik mijn ogen sluit Maar het zijn plaatjes ik mis het geluid Ik ken het land alleen van foto's en verhalen Maar ik wil zo graag…

Mijn liefde is vervlogen En zachtjes uitgeblust Geen hand meer op de ogen Geen mond die mij nog kust Geen lachje uit de verte Geen hand meer in mijn haar Niet meer zitten soezen En kijken naar elkaar Er vallen nu geen woorden Er is geen ergenis Maar ik weet nu uit ervaring Hoe eenzaam eenzaam is…

Er loopt iemand met mij mee die waarschuwt bij gevaar... Soms als ik het niet verwacht Word ik haar ineens gewaar... Er is een vrede diep in mij 't Wordt licht in duisternis... Ik weet dat wat mij nu omgeeft van andere sferen is... En toch is het me zo vertrouwd... Er is geen angst in mij... Dat ik er niet alleen voor sta, maakt mij…

Mijn tactiek is je bekijken leren hoe je bent houden van hoe je bent Mijn tactiek is tegen je praten en naar je luisteren met woorden een onverwoestbare brug bouwen Mijn tactiek is in je herinnering te blijven ik weet niet hoe of met welk voorwendsel maar te blijven in jou Mijn strategie is eerlijk te zijn en weten dat jij eerlijk…

Hij hangt er meestal aan de muur Kan haast niet worden gemist Men kijkt er alle dagen naar en er wordt wat afgeritst Als het jaar zo pas begint Is hij beslist niet mager maar komt men verder in de tijd wordt zijn gewicht steeds lager En gaat hij naar onze zin te vlug Is dat buiten zijn wil Want als wij met vakantie zijn Staat hij beslist…

Het was er zo maar op een morgen Iets nieuws, iets nieuws iets anders in de lucht Een zoele wind joeg vele zorgen En muizenissen op de vlucht Het eerste vleugje lente Streek als een weldaad over'd aard De mensen keken blij verwonderd Was zo iets mogelijk in Maart? De zon stond als een gouden fakkel Te stralen aan het hemelrond hij riep…

Er komt een dag voor iedereen verschillend, voor de ene vroeg, voor de andere laat. Dat zij die jou het leven gaf, het zelf weer verlaat. Er komt een dag dat je alleen bent nooit meer ben je iemands kind, Nooit was iemand je zo dierbaar niemand heeft je zo bemind. Nooit meer dochter van je moeder, je kindertijd voorgoed voorbij. En niemand…

Bij mijn geboorte was er feest, mijn ouders waren blij Toch kwam er af en toe een traan, wat was er dan met mij? De dokter zei: gehandicapt, dat is wat Danny heeft Dat kan nooit meer overgaan, zolang als Danny leeft. De naam hiervoor is ziekte van Down in je hoofd zit dan een fout Iets leren wordt nu zwaar, je kop lijkt wel van hout Want 1 plus…

De lucht met parelmoer doorweven De bloesems trillen...zacht,zo zacht En Populierenblaadjes beven De aarde wachtend op de nacht Pasgeboren oogjes knipperen tegen het licht Het is nog wat fel, zachtjes gaan ze dicht Pasgeboren handjes zoeken om zich heen zoeken iets vertrouwds, maar vinden er geen Kleine kleuterkindje duimpje in de mond Zoekt…

Vroeger had ik later nog De toekomst was van mij Ik had het leven voor mij Nu ligt het achter mij Vroeger had ik later nog Ik heb al wat ik bezat Maar alles wat ik heb Ik heb mijn tijd gehad…

Wim zat zo stil te werken Hij tekende een spoor een spoor met zeven wagens Maar dat was moeilijk hoor En weet je wat hij heel vergat Toen hij zo stil te werken zat Dat hij een glas naast zich had staan die moe met melk had vol gedaan Ziezo het spoor is klaar Nu gauw eens drinken gaan maar 't glas lag om en poesje Keek Wim ondeugend aan…

Het zal nog uren donker blijven De laadklep valt met zwaar geluid Daarbinnen dringen paardelijven De schooljeugd is het bed al uit Bij daglicht komt het volk opzetten Van heinde en ver, vaak boers gekleed Veel bruin en groen en grijze petten Het ruikt naar paardemest en zweet De handel bloeit, men dromt tezamen Slaat vinnig toe, van hand…

Mijn geliefde is vervlogen heel zachtjes uitgeblust Geen hand meer op de mijne geen mond die mij nog kust Geen lachje uit de verte geen hand meer door mijn haar Niet samen zitten en kijken naar elkaar Er vallen nu geen woorden er is geen ergernis Maar ik weet nu uit ervaring hoe eenzaam alleenzijn is…

Gezegend ben je, als je verstaat dat mijn handen beven en mijn voeten langzaam geworden zijn. Gezegend ben je, als je er aan denkt dat mijn oren niet meer goed horen en dat ik niet alles meer versta Gezegend ben je, als je weet dat mijn ogen niet meer goed zien, als je niet kwaad wordt omdat ik de mooiste vaas liet vallen of omdat ik voor…

Er was eens een heertje in Gouda Die zat om de tafel zijn vrouw na Zijn vrouw zei heel vief: " Dat is relatief, want als ik harder loop, zit ik jou na".…

Nu ik weer zonder afschuw in de spiegel durf te kijken, niet meer achteruit deins voor chocolade en ijs, niet langer 'geen honger' veins, en afkeurend naar mijn lichaam wijs, besef ik wat ik allemaal gemist heb door mezelf ziek te maken al die tijd. Verstrikt in mijn eigen web was ik de draad van het leven kwijt en vergat door alle honger…

Mijn rode kater Paus en ik Krijgen elk onze eigen kick Hij is bezeten van de jacht Ik houd van lezen in de nacht Nieuwsgierig speurend in mijn boek En hij is naar een muis op zoek Maar hij is zeker niet jaloers En houdt zijn eigen kittenkoers En zijn we 's avonds samen thuis Dan vangt hij, half als sport, een muis En ik jaag dan, niet zonder…

"Zolang je maar niet snurkt, kun je rustig slapen" sprak de leraar wrang tot twee heel suffe knapen. "U hebt gelijk, meneer" sprak toen de oudste rakker, "door dat gesnurk van ons wordt heel de klas soms wakker".…

Mijn vader was een man uit duizenden. Een rustig en bedachtzaam man. Hij was mijn trots en gaf me veel vertrouwen van zo een man kan je alleen maar houden. Jarenlang heeft hij geleden. Nooit hoorde je hem klagen. Mijn vader heeft zijn ziekte stil gedragen door zijn geloof zo diep en hecht leverde hij met zijn ziekte een gevecht. De doktoren…

Ik zag jouw ogen in zijn gezicht Maar vreemde handen dwaalden over mijn lichaam en zochten naar wat jij allang gevonden had Een vreemd lichaam drong zich in het mijne en vernietigde al het mooie dat van jou is geweest Ik voel me zo rot misschien nét als jij nu? Vergeef het me...…

Als 't rouwrumour rondom jou is verstomd de stoet voorbij is van de schuifelende voeten dan voelen wij dat er een diepe stilte komt en in die stilte zullen wij jou dan opnieuw ontmoeten of in gedachten tegenkomen Het is alleen het lichaam dat is weggenomen niet wie je was en ook niet wat je zei We zullen altijd nog in stilte met je praten…