weten
dat het bijna voorbij is
een ander perspectief
onvoltooid
achterlaten dat leven
een nieuwe einder
eindigheid
is afscheid nemen
en verder gaan
over de drempel
van het onbekende
waarover niemand iets weet
blind binnengaan
een éénrichtingsweg
naar het ongewisse…
in de nacht
komen de beelden
van geweld
gesloten ogen
kleverige vlieg
op je vel
sla ze weg
vind labyrint
naar overdag
daar komen beelden
met open ogen
ontduik geweld
vlucht in dromen…
toen ik achterbleef
belaagd door dorre takken
in het fluisterende bos
verstopte de maan zich
doofde haar licht
en lachte
de paden groeiden toe
er was geen weg meer
en geen terug
enkel onmacht
en de grijze wolf
die wachtte…
ze valt
ze voelt hoe ze valt
wel duizend verhalen diep
valt ze
ze glijdt
ze voelt hoe ze glijdt
langs gladde wanden van taal
glijdt ze
hij zwijgt
ze voelt hoe hij zwijgt
over verhalen in duizend talen
zwijgt hij…