Alle inzendingen van rinus

Mijn vader en moeder mijn zusje zo blij ik lig in mijn wiegje tevreden te zijn moet wel wennen aan geuren en kleuren geluiden en licht voel wel! de liefde van hen om mij heen.…

mijn hart brandt geen pijn van vallen zelfs niet van overlijden pijn zo schraal als zuur het trekt door je lichaam bij het overdenken het had anders kunnen zijn een verschil van een dag een verschil van een e-mail misschien niet meer ik voel die pijn van niet aanwezig te zijn op die dag dat zij zich haar leven benam…

Ik luister met aandacht het beroert mij de kleurklank altijd wordt deze muziek gespeeld in deze dagen van bezinning. “zie de mens” Wie trekt het zich aan het zal toch eens waar zijn de muziek getuigt hoopvol het beroert mij ik luister vol aandacht.…

ik heb klamme handen, voel trillerig aan, knieën die niet strak gaan staan, mijn gedachten die blokkeren, ben stilletjes niet mezelf, onaanspreekbaar voor wie me dierbaar zijn, duurt de hele morgen lang, heb een klus te gaan, ‘k heb te spreken in het openbaar.…

ik lig er niet meer wakker van, zoals vroeger toen ik klein was, toen kon ik moeilijk slapen, het was zo spannend in wat komen zou, om naar school te gaan met een trommel, vol met toffees om uit te delen in de klas, ik lag er wakker van om te denken wie er mee mocht gaan, twee mochten er mee de klassen rond, ik lag er wakker van om te denken…

Mamma hier ben ik dan! Wat hebben we saampjes gewerkt! Allebei om het hardst! Voor mij was het niet gemakkelijk, uw kracht in baren gaf mij bestaan. Mamma hier ben ik dan!…

Luister mensen even maar naar deze woorden. Hoelang alweer geleden, geboren in een wondernacht. Herders op de velden schrokken van dat Grote licht. Verwonderd neergebogen, een engel had zijn woord tot hun gericht. Wees niet bang gij vrienden, ik verkondig u blijdschap. Het is u herders om te horen, de Zaligmaker is zojuist geboren…

Overal klinkt: Lichtfeest! Harten die gaan kloppen, al denkend aan die nacht. Vredevorst! Hij is geboren. Triomfator! Tweede Adam. Heil volbracht! Niet door vlees, bezield door water en door geest, voor eeuwig onbevreesd! Godsgeschenk in de belofte! Jezus Christus, mensen zoon! Vrede zij u lieden! Lichtfeest! Het is Kerstmis!…

Hier staan wij tweeën, van de zondagschool, klaar om te verhalen. Van Jezus de Heere, in Bethlehem geboren, verborgen in een stal. Nu vieren wij dat feest, met al de kinderen, die zijn gekomen. Jezus is geboren, Vredevorst, Sterke God, het zijn enige van Zijn Grote Namen. Voor alle mensen, die ooit eens zijn geboren, brengt Hij verlossing…

geduldig wachten zal wel komen, dacht ik vaak en menigmaal, zal wel komen met de tijden, maar geen zuchtje om te gaan, dan alleen maar te verbeiden, blijf ik lekker stil in dromen, van verlangen het zal wel komen.…

je kan wel lachen met drank, is alleen maar lachen met drank, het wordt altijd leuk met drank, door drank gegeven! je gaat geven om de drank, je hoofd denkt alleen in drank, je gaat leven voor de drank, door drank gegeven! je moet meer drank, je zoekt meer drank, je drinkt meer drank, door drank gegeven! wat een leven!…

wit krullend haar, oortjes die wat hangen, luisteren doen ze nooit, of het is voor even, bij de rammel van mijn bak, aangerend het is mijn eten, oortjes die graag horen, enkel dit signaal, ik ben echt niet groot, loop pronkzuchtig aan een lijntje, want mijn oortjes die wat hangen, volgen immer mijn verlangen.…

Wat zal ik mij beroemen, levend in dit doemen dal. Mensen leed beslist aanwezig, ik zie het haast overal. Ja! Destijds als ik jong was. Onervaren! als een kind. Toen! Sprak ik vanuit mijn spel. Spannend! Om te zijn. Door de jaren heen gevormd, opmerkzaam wijs gemaakt. Het spel is heengegaan, wel bleven deze werkelijkheid. Onwezenlijk…

Diep verborgen, in massa grillig grijs. Niet aanschouwelijk te bespeuren. Gedachten, vrij en ongeschonden. Mijn mensbeeld, mijn ongekend uniek bestaan. Door mijn gedachten ben ik vrij, kan ik dromen. Zelfs in een land van oorlog, een land van verdrukking. In benauwdheid van ziekte zijn mijn gedachten ongebonden. Mijn schepsel dat…

Wat zit zij daar te dromen, kijkend door een raam, kwetsbaar zo broos, te overdenken tijden van voorheen, destijds een vrouw van sterkte, de spil voor haar gezin, zie haar nu zo kwetsbaar, denkend aan die tijd, van zorgen en bestieren, door druk van haar gezin, nu gekomen door de jaren, in die rust een oude dame, kwetsbaar en fragiel,…

Hoe sierlijk en bewogen een pirouette gestrekt op een punt gracieus omhoog gebogen armen vingers raken elkaar snelle draai het hoofd kwam wat later het is prachtig om te zien nu staat ze daar sierlijk onbewogen.…