Alle inzendingen van ruud

Jij en ik schrijven elke dag het mooiste lied verwelkomen elkaar in ogen van verlangen troosten elkaar bij elke vorm van verdriet en zullen moeiteloos onze tranen opvangen Jij en ik zijn in een vorig leven voor elkaar geboren verdwalen in liefde zonder elkaar kwijt te raken laten ons door niets of niemand storen om onze belofte van trouw…

Dit gevoel is een blokkade op alles wat ik zou willen mijn hart schreeuwt genade ik zit hier gewoon te trillen Jouw verschijning is weer hier jij bent overal waar ik nu kijk maar jij hebt een ander in het vizier iemand waar ik niet eens op lijk Striemend voelt deze kwelling omdat het niet zo mag zijn mijn gevoel in de versnelling maar…

Ik hou van het leven zolang ik leef Ik adoreer mensen met passie en trouw Ik hoop op de droom die ik beleef Maar ik haat het gevoel van verlangen naar jou...…

Hoeveel bedrog kan een mens velen in een wereld vol zwart en wit waar niemand verdriet wil delen maar vol zelfmedelijden zit Ik heb voor elke waarheid gevochten keiharde leugens heb ik weg gejankt verstand en gevoel in elkaar gevlochten het vertrouwen is nu afgeslankt Ik heb het eigenlijk wel gezien deze wereld moet een virus kwijt ik…

Dag volle maan daar was ik even ik kom onder jou staan om mij bloot te geven Ik heb niemand meer slechts adem en lijf jij en grote beer zijn mijn tijdverdrijf Dag volle maan waak over mij geleidelijk aan voel ik mij vrij...…

De eerste beelden keren terug je kledingstukken klimmen omhoog het vroegste licht omgekeerd valt alles om je lijf je broekje, je rokje je T-shirt, je panty’s komen naar je terug als omgedraaid begin maar het is anders aan de overzijde van deze nacht: langzaam, niet traag, rituelen, beweging de melancholie houdt je schouders…

En toen werd het plotseling stil in mij sloeg het duister onverwachts om zich heen het leven zette jou roekeloos opzij en daar zit ik dan...helemaal alleen Zeg mij wat moet ik nou zonder jou in mijn leven wat ik nog met jou doen zou is door wanhoop verdreven Mijn hele wereld is volledig ingestort er is niets dat voor mij nog zin heeft…

Het verlangen keert zich tegen mij mistige paden strekken zich uit nachtvogels komen plots langszij gevoelens verschieten hun kruit De wens om lief te hebben knelt doodsbang voor de pijn achteraf dagen van genegenheid zijn geteld liefde ervaar ik nu als een straf Door het dikste ijs heen gezakt smolt mijn vertrouwen onder de zon maar…

We hebben het geprobeerd alle problemen uit te leggen liefde en respect gecombineerd waar kon het fout gaan zou je zeggen Ik dacht dat ik jou kon doorgronden en in al mijn blindheid kon vertrouwen ik dacht dat wij samen sterk stonden en dat ik dit nooit zou berouwen Ik zak weg in enorme kwaadheid die ik mij nog lang zal heugen dat komt…

Jij kunt nou wel zeggen dat jij van mij houdt maar ik zie die rare blik in jouw ogen zo’n oogopslag die ik nooit heb vertrouwd alsof jouw wereld bij elkaar is gelogen Jij kunt nou wel zeggen dat jij mij mist maar dat zeg jij alleen op dit moment als ik straks ga ben jij weer die solist die alleen zijn eigen planeet kent Jij kunt nou wel…

Als jij zegt dat jij van mij houdt voelt het dan ook zoals ik het voel net zo mooi, zo warm, zo vertrouwd treft jouw hart dan hetzelfde doel? Raken jouw woorden van verlangen ook verstrikt in verliefd gedrag terwijl zij aan jouw lippen hangen gecamoufleerd door de mooiste lach? Droom jij ook met jouw ogen open vergezeld door de volle maan…

Mijn verstand spreekt mij tegen het onzekere laat mij dolen ik dans zonder te bewegen niemand ziet die capriolen Mijn gevoel zit enorm bekneld en dan is het weer vogelvrij al mijn angsten ruimen het veld maar het is ook stil in mij Mijn hart neemt een gevoelig loopje richting een uitdagend ravijn ik ben een gespannen hoopje ach, het…

Toen ik jou voor het eerst zag kriebelde het enorm van binnen jouw ogen, jouw mond, jouw lach mijn hart raakte buiten zinnen Ik schonk mijn leven aan jouw lot en hoopte vurig op het grote geluk maar ik ging helaas aan jou kapot en uiteindelijk ging alles stuk Toen ik jou laatst weer zag deed het mij helemaal niets meer mijn hart deed meteen…

Het is zover, daar ga je dan op reis zonder mijn problemen ooit droomden we er van om dat samen te ondernemen Maar jouw geduld is nu op praten heeft totaal geen zin meer woorden hangen in hun strop het is te laat voor een ommekeer Het ga je goed, mijn lieve schat denk aan mij bij volle maan ondanks alles moet je weten dat ik voor jou…

Er is een engeltje neergedaald zij kroop voorzichtig uit een ster nog nooit zo lieflijk gestraald de liefste die ik zag tot dusver Zij komt mij melodieus bezoeken met verhalen over lust en verlangen zij doet liefde zodanig uit de doeken dat je daar eeuwig in blijft hangen Zij streelt zachtjes mijn gedachten en fluistert brutaal in het…

Ik maak een reis door vlinderland sterren stralen daar zelfs overdag ik volg mijn hart, niet mijn verstand en ik zie kleuren die ik nooit eerder zag De drempels van verleiding zijn laag de mooiste glimlach weet mij te ontroeren ik merk dat ik gelaten de weelde draag en mij simpel door passie laat ontvoeren Lopend over de heuvels van puur…

Ik wil niets meer, ik heb genoeg van alle hoop die steeds weer verdwijnt... Ik kan niets meer, het doet pijn als ik besef wat ik nog voor jou voel... Ik hoef niets meer, te verlangen naar de zon die toch niet meer schijnt... Ik heb niets meer, niets zonder jou want jij...jij was mijn enige echte doel...…

Jij hebt mijn levensbron leeggezogen met jouw tentakels van zelfbehoud al jouw mooie woorden waren gelogen en al jouw bedoelingen waren zo fout Ik verafschuw de komende periode waarin ik jou zal moeten verslaan in mijn droom zal ik jou doden om wat jij mij hebt aangedaan Jouw egoïsme wappert de vlag wat vind jij jezelf toch geweldig ik…

Twee donkere jaren gleden voorbij zonder dat wij een woord spraken toch ben jij iedere dag nog bij mij ik kan jou alleen niet meer aanraken De beslissing die ik toen voor ons nam moest mijn vrijheid ten goede komen als ik toen wist dat ik niet verder kwam had ik die natuurlijk niet zo genomen Lieverd, ik probeer met alles wat ik heb om…

Jij bent soms mijn oceaan van een goddelijke schoonheid dan wil ik mij laten gaan mijzelf verliezen in de tijd Jij bent soms mijn oceaan onstuimig en onvoorspelbaar dan kan echt niemand jou aan golven vol onheil en gevaar Jij bent soms mijn oceaan die mij met liefde wil omringen dan probeer ik boven jou te staan om jou eindelijk te bedwingen…

En toen was ik plotseling alleen de liefde liet jouw hart verhuizen met de waarheid als een blok aan mijn been begint mijn leven nu te vergruizen Alle mooie herinneringen aan jou zijn in gemeende tranen gezonken maar gevoed door jouw pijnlijke ontrouw zijn ze nog lang niet verdronken Mijn vertrouwen is door jou verduisterd en wordt door…

Laten wij nou maar afscheid nemen dat bespaart ons een hoop verdriet onze relatie drijft op problemen wij liggen elkaar gewoon niet Laten wij nou één keer eerlijk zijn deze liefde bleek een vergissing ons spanningsveld is veel te klein geloof mij, dit is de juiste beslissing Reis verder in jouw leven vol pracht vergeet mij en hoop niet…

Een werkelijk prachtig avontuur jouw lichaam te mogen verkennen jammer genoeg van korte duur net te kort om aan jou te wennen De spanning sneed dwars door ons heen de rem was nergens meer te vinden elke seconde was een fenomeen elkaar sensueel te mogen verslinden Eén nacht als wellustig festijn één heftige zoen als laatste groet en hoewel…

De genegenheid is lamgeslagen ontwijkende ogen tot wij gaan slapen ineens de kunst om mij te plagen ik merk dat ik mij met angst bewapen Vertrouwen brokkelt langzaam af jij bent als vreemde nu herboren de liefde die ik ooit aan jou gaf gaat met gemak in verdriet verloren Onvermijdelijk volgt straks de knoop van onzekerheid tot aan razernij…

Vaak genoeg op een gewone dag zijn er tranen, depressies en razernij maar dan bezorg je mij weer een lach waarom doe jij dat toch bij mij? Hoe kan iemand zo gespleten zijn positief en negatief zo dicht bij elkaar waarom bezorg jij mij zoveel pijn maar ben je ook weer onmisbaar? Ik kan in mijn leven geen keuze maken ik kan niet met en ook…

Er kruipt langzaam hoop naar binnen een klein pareltje met nieuw leven de wens om opnieuw te beginnen wordt heel voorzichtig ingeweven Waar ooit onherstelbaar letsel zat ontstaat nu een geborgen gevoel alle wanhoop die ik destijds had treft niet langer open doel Mijn denkwijze wordt opgefrist door jouw eenvoud en schoonheid mijn hart is…

Met schoenen vol lood zitten we nog even bij elkaar hier loopt ons spoor dood ja, het einde is daar De toekomstvlam gedoofd maar geen verwijten meer alle woorden zijn geroofd zelfs stilte doet zeer Ik kijk je nog even aan je draait je hoofd opzij ik zie een enkele traan huil je die voor mij?…

In de spiegeling van haar traan laat leegte zich makkelijk lezen weerkaatst een eenzaam bestaan en wordt pril geluk afgewezen In de schaduw van haar geweten schuilt zwakte en onzekerheid is haar wilskracht bijna versleten en raakt zij de zin des levens kwijt In de kilte van onderbewustzijn is aan angst en verdriet geen gebrek lef en…

Dagelijks spook je hier nog rond het had allang over moeten zijn vanaf de dag dat jij een ander vond werd mijn wereld veel te klein Ik verban jou uit mijn leven althans, dat ga ik proberen vrienden vinden het overdreven ik had jou allang moeten weren Dwars door al mijn verdriet luister ik naar wat ik zelf zeg geloven doe ik het nog niet…

Een hevige strijd gaat beginnen tussen mijn gevoel en verstand ik weet niet wie er gaat winnen want beiden staan aan mijn kant De inzet is jou snel te vergeten totdat ik van jou ben verlost lieverd, je moest nu ’s weten hoeveel moeite mij dat kost Elke dag breek jij bij mij in waarom maak je mij zo ongerust ik heb recht op een nieuw begin…