Alle inzendingen van sjoerd

Onder klaterend applaus van bergen en rivieren en met instemmend gefluit van weer en wind zien maan en sterren stralend toe hoe ik, op 't toneel van het heden, mij elke dag weer druk maak over toekomst en verleden. Het is pas aan het end dat de zon, verhit door mijn gestampvoet, en op veler verzoek..uiteindelijk voor mij het licht uitdoet…

Zoals een vogel vliegt over pieken en ravijnen en scheert over bossen dalen en rivieren op zoek, tussen storm en regen, naar 't eigen nest. zo Zoek ook ik, in deze verdwaasde wereld, voorbij het gehaaste wegvervoer, en de zwartberoete wegen naar die ene, stille plek ontdaan van elk streven waar ik toch kan leven.…

In de wereld waarin wij leven met vaak slechts oog voor 't eigen streven Dit moment van herbeleven: Na een tijd van zwijgzaamheid raakt in een gebaar van tederheid jouw hand, zo zacht en stil, plots na al die jaren opnieuw mijn schouder aan. Zoals een regen stopt de winter afscheid neemt en de ochtend weer naar buiten breekt zo komt…

Ik ben omringd door stenen ondergedompeld in stilte en kijk, hoog in het huis gezeten naar de verre, verlaten velden waarin de rivier zich als altijd tijdloos verder spoedt en waar in de naderende schemering slechts die ene, late vogel mijn eenzaamheid vermoedt.…

Gisteren zweeft in flarden rond mijn hoofd, gedachten dalen als druppels neer in de beker van mijn zijn en diep in mij vormt zich een meer van welhaast vergeten verlangen naar dat, wat ooit was en schier ongemerkt tussen mijn vingers gleed. De wolk van heimwee naar het verwaaid geluk van toen vol fluistering en lentegroen wordt cru uiteengespleten…

In de spelonken van mijn geheugen tuimelen beelden van lang geleden door elkaar als kristallen van mijn vreugd en mijn verdriet om tenslotte zwevend over dit stille, maanverlichte landschap zich statig te verheffen en u te ontmoeten tussen de myriade van verre sterren, als diamanten van mijn ziel.…

Ik zie je van ver af aan komen lopen over straat.. Elke stap die jij dichterbij zet, voel ik mijn hart sneller kloppen.. Ik praat mezelf in me hoofd, Dat ik jou wil aanspreken, voor een gesprek.. Ook al vind ik dat heel moeilijk, ga ik het toch proberen.. Ik doe het, Ik doe het, Ik doe het.. Je loopt nu 10 meter bij mij vandaan, en ik krijg…

Alleen ben ik een oneven getal jij ook Dan worden we samen even, even samen even Of misschien langer niet voor maar even maar voor on-even Oneven samen even…

Nog altijd als ik terug denk aan die ene dag.. Zie ik weer alle tv beelden voor me.. Het leek wel een veldslag.. En dan erbij nadenken dat er 19.916 mensenlevens zijn vergaan.. Hoe moeten al die familie's nog verdergaan? Al die mensen rennend over de straten.. Vluchtend voor hun dood.. Niemand van hen, had deze wereld mogen verlaten..…

Iedereen kent wel een persoon die in het leger zit of heeft gezeten.. Toon jij die persoon respect? Of was jij het alweer vergeten? Vergeten.. Dat die helden naar het buitenland worden uitgezonden.. Vrede was het doel.. Maar er vallen alleen maar meer gewonden.. Mensen mogen hun dankbaar zijn, voor het helpen voor de wederopbouw van een…

Wij fietsten naar Egmond mijn liefje en ik. Al in de schemering, Een bosuil gleed stiller dan messen door zuurstof boven ons, streek neer aan de rand van de wei en schikte het bruin van een boom om zich heen. En steeds als we dachten: is hij er nog? schudde hij nee. En dan zagen we hem. ---------------------------------------- Uit…

Onbezonnen Mijn hart open Jouw liefde alleen Geen verweer Vol van jou Incompleet zonder Jouw woorden Mijn lippen Warmte en licht Zonder schaduw Voetstappen Jouw lach Samen één Op weg In elkaars handen Onze toekomst…