Eenzaam samen met jezelf geïsoleerd
Vragend …waarom ik alleen …wat doe ik verkeerd?
Ook al ben je in gezelschap.. de connectie lijkt te ontbreken
Fysiek present maar mentaal geen teken van leven
De realiteit lijkt te bestaan, maar ik blijf te vaak even staan
weer die oude smart die me weerhoudt om verder te gaan
niemand weet omdat niemand vraagt…
Er is een grens waar mijn gedachten de realiteit overschrijden
De drempel van mijn bewustzijn die ik moeilijk kan vermijden
Nu in de kern van mijn incarnatie creëer ik mijn paden
Alles heeft een reden ook al blijf ik steeds malen
Denken,analyseren,ontkennen en proberen
Mezelf te innoveren en verheffen naar hogere sferen
Maar nooit staand boven…
Vrijheid is waar wij allen naar verlangen en streven
Overtuigd zijn in doen en laten en ook zo ernaar leven
Gelijk in bereik tolerant en begripvol
Respect voor ieders keuze ook al lijkt het soms niet zinvol
krijg ik hier een getuige want deze rechtstaat wil ons buigen
ons verplichten om zomaar een goedje in ons lichaam te laten spuiten
ook al…