de detector glimt niet anders glimmend dan normaal
het ruwe zand verminkt zijn gestel
maar water verdraagt hij wel
de maker maakte hem van roestvrijstaal
maar de valkuil van de muntengraver wordt het eind van zijn begin
hij graaft hem immers voor een ander...en valt er zelf in…
bestaat die plek
waar ik vaak ben
waar wolken kleven
waar ik op kan zweven
waar ik niemand zie
en niemand ken
waar de zon
haar warmte deelt
mij laat broeien
en gloeien
en onverwacht
mijn glimlach steelt
waar ik vlieg en vrij ben
als“n gelukkig kind
mee reis over zee
en kalme wind
ik ben er vaak
al klinkt dat gek
maar mijn dromen…