Alle inzendingen van thijs

Het is koud en grimmig, duister en daar lig ik dan bibberig. Weer een donder, de vierde keer dat ik mijn bed uit donder. Morgen is het vrijdag, Dan zie ik mijn oma en ze lacht. Flits Donder Ze is weg. duister en daar lig ik dan bibberig naast mijn bed.…

Vandaag is de tijd, nu is het moment, dit is de vrijheid, die ik nooit heb gekend, vrijheid als zoete, doch zoute pracht, alles in deze vrije wereld, is anders dan ik had verwacht, als de zon en maan, evenaren wij elkaar, dit is mijn lucht, dit is mijn adem, dit is mijn leven, jij bent mijn liefde……

Je bent gedoemd te zweven door mijn gedachten, Mij te weerhouden van al wat ik zou kunnen doen, Mij te overheersen zonder tegenspraak of klachten En mij te laten dromen van die ongezoende zoen En dit allemaal zonder het zelf te weten, Zonder kennis van je eigen macht, Die mij zo tergend langzaam is bekropen, Maar zo vurig opspeelt als je lacht…

In de schaduw verdrongen Verlangen. Naar een antwoord wat niet komen zou. Diepe gedachtes aan jou. Gedachte aan herinneringen. Treurwilgen buigen, Auto’s die stoppen, Voetgangers kijken om, Alles stil en licht. In een zwarte lange stoet waarvan, De bestemming bekend is. Achter een raampje weggezonken, In een ruimte van emotie Treurwilgen…

je denkt nog: Heer waarom en waartoe je weet het niet meer en je bent doodmoe. je zakt in een put diep en inktzwart vol drabberige drab met een bonkend hart. Er komt geen geluid want je keel zit dicht wie redt je hier uit en waar is nog licht? je weet het niet meer gister is voorbij toen wist je; de Heer is aan mijn zij. de Heer…

langs de sterren zullen we zweven door de wolken zullen we gaan, met zijn tweeën samen reizen in het zonnestelsel staan samen hand in hand onze handen op elkaars buik je liefde maakt me gek kom we trekken er op uit ik blijf altijd reizen altijd op weg naar jou overal waar ik ook ben, ik ben toerist op het eiland vrouw…

Over hoe een huisjesslak zijn huisje vindt Ik ben verkleumd. En op. En zwak en moe, zo moe van het gebik! Een zoutvat lost het op, als slak. De grond kent ook de tijd, tik tik, vernielt mijn huis, mijn hol, mijn kluit. Op de aarde voel ik me berooid, het schuurt en striemt mijn tere huid, en wachten tot het ooit weer dooit dat doet me zeer…