weet je nog hoe het ooit klonk
het echte leven van de straat
met losse blaadjes in de wind
en kinderen van kattenkwaad
door zakken van 't zand
het gewiebel van een steen
het openen van deuren
en het sluiten, één voor één
het kraken van een venster
en de weergalm van het glas
en veegjes van muziek
en het stappen in een plas
en een brievenbus…
zwijg nu, zwijg en hoor het ruisen
het zachte ruisen van het blad
waarop ik voor de wind langs kwam
een korte tijd in stilte zat
nu ben ik thuis en zal ik rusten
vissen zag ik in duizendtal
meren, beken en rivieren
ik draaide in de waterval
ik kwam in zee, ik kwam in wolken
en regen bracht mij weer naar huis
nu rest mij rust, rest mij…