inloggen

Alle inzendingen van wil

8544 resultaten.

Sorteren op:

Bloeien fraai

netgedicht
3.3 met 3 stemmen aantal keer bekeken 378
de mooiste bloemen lijken altijd al vergeven op het toppunt van hun bloei maar ook zij moesten een heel leven wachten op die groei hebben eigen blad en steel gekoesterd met zorg en tederheid in samen wiegen het leren voelen van warme genegenheid dan pas knoppen ze volmaakt en bloeien fraai in liefdevolle samenspraak…
wil melker22 januari 2013Lees meer >

Het witte laken

netgedicht
3.0 met 4 stemmen aantal keer bekeken 373
gedachten vlokken jagen zonder het serene wit haken tot obstakels hoge duinen waar geen uitweg is warrelwinden kolken draaien horendol de geest op hol in uitgeraasd herneemt de rust vermoeid haar stilte strakke orde en geen vlokken meer het witte laken doet zo zeer…
wil melker21 januari 2013Lees meer >

Bevroren zijn de dagen

netgedicht
4.0 met 5 stemmen aantal keer bekeken 508
de feesten zijn verwaaid nog zwerft er hier en daar een kale boom ontdaan van kerst en droom knallen opgeschoten jongelui de laatste rotjes weg met opgespaarde angst zij bewaarden ze te lang het nieuw elan is bang koud en bevroren zijn de dagen die om de veranderingen vragen zoals beloofd om twaalf uur het vuur was snel gedoofd…
wil melker20 januari 2013Lees meer >

Het scheve schaatsen woelen

netgedicht
3.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 363
voel nattigheid en weet het scheve schaatsen woelen ik die altijd recht door zee de lange golven snijdt takkenbos en deuren die bij toeval openen angstvallig mijdt zij trekt mij onweerstaanbaar aan de donkere vlek die mij totaal laat gaan heb het ijs gebroken ben in het wak gedoken alleen de schaatsen heb ik uitgedaan…
wil melker19 januari 2013Lees meer >

Dat snelle beekjes stilt

netgedicht
4.2 met 6 stemmen aantal keer bekeken 373
daar ligt het meer dat snelle beekjes stilt en spiegelglad de maan weerkaatst waar ik altijd naar de sterren kijk hun afstand overbrug met een diepe zucht een dialoog in vast geloof dat twinkelingen raken aan de oer herinnering zij verhalen de verbondenheid van energie die tijd en massa begeleidt heb het alleen zijn achter…
wil melker18 januari 2013Lees meer >

Geen witte vleugels

netgedicht
4.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 314
jij raakt aan de hemel ik kijk op tegen jou ja jij mijn heerlijke vrouw verlangen is afstand en liefde de basis waarom ik van jou houd jij kijkt niet op mij neer wil nooit het voetstuk wel samen voor meer geen witte vleugels of engelengeduld maar een vent met passie gevuld…
wil melker17 januari 2013Lees meer >

Harden in zwart

netgedicht
2.3 met 3 stemmen aantal keer bekeken 347
er was geen ontdooien juist het harden in zwart gaf onverzettelijkheid kracht met een glijdende schaal maakte jouw karakter ruimte in sociaal bewegen maar er waren limieten die jou niet toe lieten je wendde je af met een lach toch heb ik lente zien komen scheurtjes en barsten in het schier onneembare ijs nog komt de nachtvorst kruiend…
wil melker16 januari 2013Lees meer >

Vrijheid zonder grenzen

netgedicht
4.8 met 5 stemmen aantal keer bekeken 383
ik laat me gaan mijn lichaam kijkt me aan de ogen ongebroken nog is er de rode draad het fluïdum dat beiden raakt ben vrijheid zonder grenzen tijdloos in verplaatsend zijn het aardse is voorbij emoties stralen in geluk hun eind toch moet ik terug de ogen huilen van het lichaam op de rug…
wil melker15 januari 2013Lees meer >

Hogerhand

netgedicht
4.0 met 4 stemmen aantal keer bekeken 353
weet niet waar je bent maar voel je hogerhand altijd dichtbij soms trillen jouw kleuren in het noorderlicht geeft kou jou een gezicht of lees je in de kranten bij een natuurspektakel met aan de achterkant de rampen een enkele keer van binnenuit als in ontspanning gloeiend lava uit rustende vulkanen spuit groots zijn de fenomenen…
wil melker14 januari 2013Lees meer >

In fronsjes en lach

netgedicht
3.7 met 3 stemmen aantal keer bekeken 318
in één oogopslag waren de lijntjes in je gezicht te lezen lente maakte je huid veerkrachtig gevoelig en zacht we hebben samen de zomer geschreven verdiept in fronsjes en lach de eigen trekjes genoten het leven in schaduwvol karakteristiek nog oogst het licht schoonheid uit lijnen in jouw herfstwarme gezicht…
wil melker13 januari 2013Lees meer >

Zo verdomd alleen

netgedicht
4.0 met 7 stemmen aantal keer bekeken 463
moet tegenwoordig twee keer kijken soms met vroeger vergelijken of het niet dan wel de waarheid is speelt werkelijkheid weer dubbelspel duik dieper in de zaken en laat me niet met oppervlakkigheid vermaken maar om tot het juiste te geraken moet ik in mijn herinneringen graven een caleidoscoop van mooie platen waarvan het verband…
wil melker12 januari 2013Lees meer >

Bloemen van kristal

netgedicht
4.0 met 4 stemmen aantal keer bekeken 376
zonder doek slechts water en een breed penseel zo schilder ik een onvoorstelbaar winters tafereel met strakke streken breng ik water aan op een ijskoud raam zacht vriezen bloemen van kristal al naar het opengaan een transparant boeket als ode aan het jaargetij bloeiend op de ruit gezet…
wil melker11 januari 2013Lees meer >

Een helderblauwe stem

netgedicht
3.8 met 4 stemmen aantal keer bekeken 355
stralend was je lach toen ik nog even de wolken donkerde die ik bij me had gooi maar open zei je zachtjes met een helderblauwe stem waarin de zon al scheen in onze ogen blonk het snel oplossende vermogen dat alleen de lente kent ongeremd in bloei…
wil melker10 januari 2013Lees meer >

Al aangeslagen

netgedicht
4.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 421
nooit heb jij de scherpte van het mes gevoeld waarmee dag en nacht gescheiden wordt lijkt een vloeiend overgaan waarbij donker en het licht elkaar in schemering verstaan hoe bot is het ontwaken als de werkelijkheid jou met zijn scheermes snijdt en jij al aangeslagen de dag moet gaan verdragen schrijnend over heel het lijf…
wil melker9 januari 2013Lees meer >

In godvergeten eenzaamheid

netgedicht
3.5 met 2 stemmen aantal keer bekeken 521
zag zonnen trillen manen dalen en weer klimmen de zee verstoof tot waterzand vloed schuwde het land hield mij staande in natuurgeweld toch ben ik geveld de hand ontbrak die mij kon helpen op een strand vol schelpen ik stierf daar in godvergeten eenzaamheid maar ook die dood gaf geen respijt…
wil melker8 januari 2013Lees meer >

Vanaf het eerste uur

netgedicht
4.5 met 2 stemmen aantal keer bekeken 392
de dagen zijn weer nieuw al vanaf het eerste uur stralen zij de hitte van het nieuwjaars vuur de trage donkere nachten zijn voorbij mijn goede voornemens staan keurig op een rij totdat jij komt mij meeneemt buiten alle orde en laat springen over vastgeroeste hordes wij gaan voor uren die slechts luttele seconden duren trotseren…
wil melker7 januari 2013Lees meer >

Wortelt daar vol trots

netgedicht
4.3 met 3 stemmen aantal keer bekeken 362
jij stond niet in de bloemenwei naast zoveel anderen te geuren jij kleurde nog wat hogerop de boomgrens al voorbij waar jouw knoppen met de elementen vochten om te overleven jij wortelt daar vol trots jouw zaden zullen zelfs op de kale rots nog bloemen geven…
wil melker6 januari 2013Lees meer >

Volmaakt geluk

netgedicht
4.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 357
zag stilte branden warm licht wenkte spiraalde traag omhoog zacht zoog zij mij op ik liet me gaan van het geluid vandaan ontvouwde vertrouwde openheid liet me drijven op kleuren die elkaar niet weerspraken maar met ogen en lach een nieuw universum maakten heb lichaamstaal ervaren waarin woorden overbodig waren in het voelen van…
wil melker5 januari 2013Lees meer >

Echoden hun zelfkant

netgedicht
4.5 met 2 stemmen aantal keer bekeken 325
het machtige koor zong met bazuinen een bloedstollende finale maar in krochten en spelonken dansten dissonanten al hun valse toon in het verwaaien verdraaide de harmonie woorden klonken niet meer synchroon echoden hun zelfkant zonder de glitter en glamour van kerk en orkest zij hebben de deuren geopend de elitaire veste verlaten…
wil melker4 januari 2013Lees meer >

Gezichten zonder ogen

netgedicht
4.3 met 3 stemmen aantal keer bekeken 372
ik mis de oogcontacten kijk bij het wachten de mensen altijd aan maar iedereen is bezig zijn leven op die plaats een eigen vorm te geven als planten op een rij de stengels wat gebogen met gezichten zonder ogen totdat het bijtje zoemt een naampje noemt het knopje open gaat en ons verlaat…
wil melker3 januari 2013Lees meer >

Zijn winters kleedje

netgedicht
4.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 400
een koude wind streek langs mijn hand maar ik voelde jou ontluiken in het zachte bed van zwarte aarde zag ik het kleine blad ontspruiten verscholen tussen mos dat nog zijn winters kleedje had ontkiemt al lente in het bos ook in het fluiten van de vogels zijn de speelse rollers niet te stuiten…
wil melker2 januari 2013Lees meer >

Het dansen is voorbij

netgedicht
4.2 met 6 stemmen aantal keer bekeken 381
verlaten kleuren straten drabbig rood nog smeulen vreugdevuren maar dat zal niet lang meer duren de regen klatert en verzamelt zich als smerig water in de goot het dansen is voorbij uit huizen komen katers alleen de hond blaft vrij moeizaam komt de stad tot leven onuitgeslapen en wat bevend zoekt men koffie en elkaar zo…
wil melker1 januari 2013Lees meer >

Volmaakt

netgedicht
4.5 met 4 stemmen aantal keer bekeken 440
de wereld reikt naar sterren in muziek en spel vergroot indringend uit wat op de hemel lijkt verzwijgt meestal de hel miljoenen zijn op zoek naar schoonheid en geluk blind voor bloemen op de hoek ik ben wat tegendraads proef liefde in het kleine volmaakt past jouw hand in de mijne…
wil melker31 december 2012Lees meer >

De strakke kragen riet

netgedicht
4.3 met 3 stemmen aantal keer bekeken 297
mis de ochtendrijp in roze tinten bij een rood omkranste zon het ongerepte witte landschap waar de stilte krakend klonk grijze buien met hun sluiers sneeuw die dansen op de wind krasse schaatsers langs de strakke kragen riet verglijdend in het verre niets eens zal de vorst zijn winterse entree gaan maken anders zal de lente nooit…
wil melker30 december 2012Lees meer >

Geen gevecht

netgedicht
4.6 met 5 stemmen aantal keer bekeken 359
heb mijn leven in het zand geschreven maar iedere vloed wiste de woorden het voelde niet goed zond mijn gebeden in verlangen omhoog zag in het kringelen van wierook en wind dat de wensen vervlogen heb de lijnen omgebogen ga met positieve krachten in op wat ik kan verwachten er is geen gevecht want in buigen en meegaan kom ik weer…
wil melker29 december 2012Lees meer >

Het fluisterend leven

netgedicht
4.5 met 2 stemmen aantal keer bekeken 338
jij pakt wat wind en met een brede regenboog bestormen sterren de hemel windt wolken om je slanke vingers tijdens hun vlucht door de lucht armen dirigeren het licht van de zon in schaduwen die komen en gaan jij maakt ruim baan door het fluisterend leven jouw sprankelende stem mee te geven met je lach beziel je ons hele bestaan…
wil melker28 december 2012Lees meer >

In trage uren

netgedicht
4.0 met 4 stemmen aantal keer bekeken 375
de witte duif vliegt weg het stukje kerst valt uit zijn bek opgeschrikt door fel wit licht een harde knal zonder gezicht de boom staat vaag te pronken de takken zijn al moe buigen naar de aarde toe in trage uren neemt het jaar zijn end de witte duif is neergestreken wil niks van vuurwerk weten…
wil melker27 december 2012Lees meer >

In de coulissen

netgedicht
4.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 361
heb mijn dromen opgetekend in scenes uitgespeeld aangekleed met dingen van de dag sta in de coulissen wachtend op publiek dat betaald heeft voor de lach maar vol ontroering meegaat met de emoties van het plot dat diepte zoekt en vindt op het schavot zij wilden nooit hun nek uitsteken pretentieloos vertier is toch niet duur heb ze…
wil melker26 december 2012Lees meer >

Er zal weer vrede komen

netgedicht
3.5 met 4 stemmen aantal keer bekeken 851
zag het schot gestopt stilstand ritselt in beweging de eerste witte vlag uit dood ontwaakt wat niet meer was de lach van overleving er zijn geen groene luisterrijke bomen wel gloort er hoop ebt langzaam angst uit boze dromen er zal weer vrede komen…
wil melker25 december 2012Lees meer >

Mijn zwarte sprookje

netgedicht
3.8 met 5 stemmen aantal keer bekeken 883
ben overgegaan op dromen van kobolden en gnomen de wereld gaat toch naar de maan de groene spirit staat in bijna ieder huis met engelenhaar behangen maar hun wortels blijven duurzaam thuis in aardse grond gevangen de mensen zingen kerst en vrede doen toch vaak heel andere dingen ieder jaar wordt weer het kind geboren zijn boodschap…
wil melker24 december 2012Lees meer >
Meer laden...