Alle inzendingen van wilma montanje

Nu, tussen schemering en nacht, nu is je tijd gekomen. Nog slechts verleden wat ons wacht, en nooit meer toekomstdromen. Nu, tussen schemering en nacht, rest enkel nog verscheiden. Leg af je angsten en je pijn, je gaat "over" het lijden. Nu, tussen schemering en nacht, hou ik je in mijn armen, en streel je rimpels, diep en zacht mijn…

Je wandelt in het donker, de schaduw van jouw geschokt vertrouwen omhult je als mist rond oude gebouwen rafelig en zonder kleur. Zo lijkt je wereld enkel pijn maar je weet dat mist slechts laaghangende wolken zijn. En al lijkt dat gevoel soms een mentale gevangenis je weet dat zelfs in het donker de zon ergens is.…

U kijkt tevreden meneer De Jager, maar het is niet zoals het hoort, dat U over de kromgebogen ruggen van Nederlands AOW-ers scoort. U kijkt tevreden meneer De Jager, als een kat die een kanarie vrat, het is alleen een beetje jammer dat U ook de Nederlands zieken vergat. U kijkt zéér tevreden menéér De Jager, in Brussel zal Uw naam wel zeer…

Als je wandelt in de schaduw van je eigen radeloze gedachten, de zinloze cirkels van steeds overdenken en niet meer bij machte om een licht te creëren, de duisternis, de wanhoop je onrustige verbeelding te keren. Als je helemaal geen uitweg meer weet en in het donker de weg niet ziet verdrinkt in je zorgen, en schreeuwt van verdriet, dan…

De bloedrode zon komt op boven de bomen van het Amelterbos. Zij lijkt verankerd in de zilveren mist maar toch zo oneindig los en vrij zweeft zij in de de schaduw van haar eigen vloeibaar goud en de warmte die zij geeft is nog oneindig ver en koud. Hoger en hoger zal zij gaan, slechts langzaam haar warmte delen en met haar traag tastende zonnestralen…

Mijn hart zo vol van verdriet en pijn en van mateloos verlangen, nu in jouw sterke liefde gevangen waarvan het nooit meer vrij wil zijn. Mijn hart, onrustig en vermoeid en door de tijd steeds meer bezeerd, van jou opnieuw de liefde geleerd en in vrijheid geketend en geboeid. Mijn hart, zo arm en nooit ontloken en in de tijd zo zeer verhard…

Alweer een nieuwe morgen, ontwaken met veel pijn, in klaterende lach verborgen, omdat ik niet bij je kan zijn. Alweer een nieuwe dag ontwaken zonder jou, dus grijs en achter die lach, alleen maar denken hoe ik van je hou. Alweer een dag vol gemis, een wolk van verdriet om mij hangend, die vol van leegte is en mij mateloos doet verlangen.…

Jij bent de echo van mijn ziel mijn hartenklop en zo subtiel de spil van mijn gedachten. In alle dagen en de nachten de reden van mijn verlangen, jij houdt mijn innerlijk gevangen en diep voel ik de liefde stromen verankerd in mij, en in mijn dromen koester ik het zoet en het smaakt, naar jou die mijn hart heeft aangeraakt.…

Wanneer de nacht mij stil omarmt mijn gedachten verzacht mijn ziel verwarmt en woordeloos laat dromen. Als sterren langzaam komen, dan heb ik jou zo vreselijk lief zo ongelofelijk en intensief, oneindig en volkomen. Dan droom ik tot de morgenstond tot nachtelijke geluiden zijn verstomd, mijn hart begint te zingen. Mijn Lief, mijn Liefste…

Als ik mijn hart wijd open zet, als een raam of als een deur, niet gebonden aan tijd en intens van kleur raak ik die liefde dan kwijt? Vervliegt zij in de eeuwigheid of laat ik haar er dan juist in en is dat geen einde maar een begin? En als ik mijn handen in de jouwe leg, de woorden " ik hou van jou" zachtjes zeg en mij totaal aan jou overgeef…

De laatste dag in het oude jaar met al zijn oude zorgen waarin je steeds zegt "morgen, ja, morgen zal het beter gaan" de wereld zal niet meer stil blijven staan en de toekomst nog verborgen. De laatste dag in het oude jaar, met ook veel goede momenten, niet enkel onzinnige incidenten, maar ook vredig, liefdevol en zacht soms gevend wat…

in stille winternachten, als ragfijn spinnendraad, weven mijn gedachten, als een oneindig refrein in het kwadraat een liefdeslied, uit hoop geboren dat bij het eerste ochtendgloren een jubelende ode zal zijn. Dan parelen de woorden, als glazen druppels dauw, aan nauwelijks zichtbaar zilveren touw, tot deze volmaakte zinnen, over liefde en hartstochtelijk…

Straks als de kerken open gaan en mensen dringen om vooraan te staan, vervuld van zichzelf en met zuinige blik een kleine gift maar verder IK. Straks, als we met familie de warmte delen onze liefde en aandacht, zijn er toch velen die al deze zaken moeten ontberen niet één keer maar ontelbare keren en die écht hebben te lijden en vereenzamen…

als jij me in de ogen ziet en leest, wat er nooit is geweest. Als jij ziet, dit was er nooit en niet. Als jij kijkt, en begrijpt dat wat er nu rijpt, dat dit liefde is en geen vlaag meer is geen onvolwassenheid maar gegroeid in tijd. Als jij mij in je armen sluit en de wereld buitensluit, mijn pijn verdwijnt en de zon weer schijnt. Als jij…

Diep in mij dat stil verlangen, jouw hart, jouw armen daarin gevangen en toch zo vrij, de liefde is ontwaakt in mij. Zij bruist door lijf en hart en geest, sprankelend, zoals zij daar nooit was, nooit is geweest. Ja heel diep van binnen dat vurige verlangen naar jou beminnen het ritme van je hart heel zacht en bijna teder onverwacht te…

De zomer is voorbij gegaan en regendruppels glijden als een traan langzaam langs het glas waardoor ik naar buiten kijk. Zwarte wolken zie ik vluchten ijlings, langs muisgrijze luchten als in een spel, jubelend en glorieus dat wel maar ook somber, koud en soms met vernietigende kracht. De bladeren van de bomen kleuren in bonte pracht en kruidige…

Elke avond als een zachte bries en net zo onverwacht, voel ik die trilling in mijn hart en fluister ik jouw naam heel zacht en teder. En van heel ver hoor ik de echo van jouw stem, als een veder zo licht alsof je vlak bij me bent en bijna aan kan raken. Zodat we in stilte geliefden zijn en liefde in stilte maken. En als die liefde dan jubelend…

vanuit het donker in het licht, jij bracht mij weer in evenwicht. mijn hart, mijn ziel, dat ben jij, je bind mij vast én maakt mij vrij. naast jou wil ik oneindig leven mijn liefde voor altijd aan jou geven In jouw armen wil ik gaan slapen, in jouw armen weer ontwaken. mijn liefste, mijn liefde van mijn dromen, in jouw armen ben ik thuisgekomen…

het is de wereld die jij nog niet ziet met grenzeloos vertrouwen. jouw ogen zien de treurnis niet het verdriet en het rouwen van zovelen. De mens wil niet meer delen, jaagt slechts op eigen geluk, het kan hem niets meer schelen. Jij voelt slechts de wereld om je heen in grenzeloos verlangen en nog niet gevangen door die hebberigheid, niet…

Geef me meer dan een momentje, een momentje van je tijd laat me delen in je leven raak me asjeblieft niet kwijt Geef me meer dan jouw gedachten jouw gedachten ,maak ze mijn laat mij elke dag verlangen tot onze gedachten één zullen zijn Geef me meer dan jouw emoties jouw emoties, deel ze Lief laten wij ze samen voelen en ervaren asjeblieft…

Jij, vallend blad met gouden nerven prachtig zacht verkleurd satijn, in eeuwig ritme van leven en sterven en dienstbaar in het gestorven zijn. Je raakt de grond heel zacht en teder en met een vederlichte zucht, nestel jij je in het aardse onder violette lucht. Rustend nu en steeds maar geven in de diepte van haar schoot, Moeder Aarde maakt…

Eens in de stilte van de nacht zal ik jouw naam zacht fluisteren terwijl ik rusteloos naast je wacht en jij zal ademloos luisteren. Mijn gedachten zullen niet dwalen en slechts enkel bij jou zijn die liefde spreekt in honderden talen zacht en zoet als ambrozijn. Mijn lichaam zal jou toebehoren buigzaam als een zachte veer en teder, zacht…

Daar waar geluk zijn oorsprong vind, een mooie bloem, de lach van en kind en jij, jouw ogen die zo stralen naar mij zo bijzonder, zo'n doodeenvoudig wonder. Daar waar geluk kan voortbestaan, het liefhebben, het samengaan en jij, jouw liefde die ik voel in mij zo bijzonder, zo'n doodeenvoudig wonder. Daar waar geluk zo eenvoudig is, waar…

Zo stil als liefde kan ontwaken en uit een droom kan worden geboren slechts door zachtjes aan te raken en als een fluistering te horen als een ruisend riet of als de vleugels van een vlinder, net uit haar cocon bevrijd en langzaam groeiend in de tijd. Zullen wij in elkaar verzinken de liefde met hart en ziel indrinken als nooit ervaren in…

Onder de zwartfluwelen hemel met pailletten van miljoenen sterren, bemin ik jou in deze en andere nachten maar slechts in gedachten want jij bent ver. En in het licht van de zilveren maan, voel ik hoe jouw handen gaan en met mij spelen, geheime plekjes strelen, langzaam plagend , steeds meer vragend en genietend van elkaar. Dan kus ik jou…

Houden van is slechts een klein stukje verderop, een deur een ademtocht een harteklop, maar bij elke nieuwe stap, een voorzichtige pas, is zij er als een gedachte die er altijd was. Nog slechts een moment van aarzeling, voorzichtigheid, maar dan ontplooiend een wonder tot in eeuwigheid.…

jij, je fluistert als de morgenwind in zachte tonen je woorden tot het mijn hart ergens vindt en in mijn ziel ontkiemt. En ergens in mijn gedachten ontstaat dat zoete verlangen dat in verwondering wacht op die trilling, een snaar die is geraakt en van alle wonderen op de wereld de meeste indruk maakt. Ach, diep in mij voel ik het gebeuren…

Ik mis je, God ik mis je zo jouw woordjes en jouw lach, die ik me herinner van slechts één dag maar nooit meer zal vergeten, God ik mis je. Ik heb nooit geweten hoeveel pijn dat afgesneden zijn zo schrijnend zeer doet en mij zielloos laat verlangen naar eertijds, slechts Liefde, niet dat bange, die lege leegte wat toekomst heet, oh God…

Ik heb je liefde gezien, ik keek je in de ogen, niet wild, onrustig maar ingetogen, adembenemend stil en diep, waar ik thuiskomen wil. Ik heb jouw liefde gevoeld in elke zachte kus, jouw lippen die me raakten het gevoel van het volmaakte, rustig en zacht en stil verwacht. Wij hebben elkaar herkend, verstrengeld in onze handen smeedden honderden…

Mijn lieve kind, ik moest je baren en voeden, jou beschermen en behoeden, je sterk maken voor het leven, en jou warmte en liefde geven. Maar in mijn hart en in mijn armen heb ik jou nooit kunnen verwarmen, want mijn hart én mijn handen waren geknecht door zovele banden. En door al die jaren en tijden heb ik jou, mijn kind zien lijden en vechten…