Alle inzendingen van wilma montanje

Ik heb je bemind van je kruin tot aan je tenen, heb de tranen die je weende gekust met liefde, niet met lust. Aan je hart en ziel ben ik toegekomen en in mijn dromen was ik nimmer uitgeblust. Ik heb je bemind met mijn ogen en oren je kon mijn liefde horen in elke ademtocht. Ik heb je gegeven wat je zocht, daarom was je niet verloren.…

De dag ontwaakt met zachte draden puur goud, wat is gesponnen tussen bomen. De spin, nog maar net begonnen aan haar taak, ontwaakt uit haar dromen, vol zorg wordt haar web bereid en in diffuus licht haar val gespreid. Zachte parels van de ochtenddauw noden lichte vleugels, kom maar gauw, hier, in dit mooie glinsterend licht. Slechts een tedere…

Hoe kun je zo jezelf verliezen en tot in oneindigheid, dwalen in het universum de kern van jezelf zijn helemaal kwijt? Hoe kon je dan toch zo verdwalen in een duister labyrint, van gedachten en van woorden tot je nergens meer antwoord vind? Hoe kon het dan toch zover komen jouw dolende ziel in lijdzaamheid en geen geworstel en niet vechtend…

Geluk is als een vlinder die stil zit op je hand, haar vleugels zachtjes trillend als zij is aangeland. Eens in een cocon gevangen wachtend op de dageraad, rustig, stil en vol verlangen ingekapseld in zachtzijden draad. Plots met het eerste zuchten van een warme wind, is daar de schoonheid geboren van het nieuwe vlinderkind. Geluk is als…

Zo naakt als ik me voel zo zal je me nooit kunnen zien, en wat ik werkelijk bedoel is dat je mijn ziel misschien hebt blootgelegd, tot op het bot, dingen hebt gezegd en woorden uitgesproken tot mijn liefde was ontloken. Nu een belofte niet tot vervulling komt en mijn onrustig hart verstomt in onzalige onbemindheid en uitzichtloos verlangen…

Vannacht droomde ik dat je er was, jouw handen zachtjes langs mijn haar het zachte verlangen naar elkaar en het tedere beminnen, fluisterende zinnen als een warme jas. Vannacht droomde ik je bent bij mij, gevoelige handen die mij streelden jouw lippen met woorden die wonden heelden en toen bedaarde de onrust in mij. Vannacht, het was een droom…

Een ware kluizenaar is altijd daar, nooit hier maar waar er is vertier heeft hij zijn hielen gelicht. En laat nooit zien zijn ware gezicht. De ware kluizenaar raakt nooit jouw gevoelige snaar is er alleen om alleen te zijn. De ware kluizenaar heeft geen pijn gaat zijn eigen gang, alleen en allang. De ware kluizenaar, enkel zijn eigen dienaar…

Ik zie dat kleine groene licht en staar er naar in plaats van naar jouw gezicht. Bizar is het dat iets zó klein ineens zó belangrijk voor je kan zijn zó vertroostend en op een bepaalde manier het gevoel geeft, de deur staat op een kier. Ik voel, je bent aan die andere zijde, het licht is groen en dat betekent on-line, wij beide, ieder aan…

Donker trekt de nacht voorbij en in het ochtendgloren begint een nieuwe dag in mei en vrijheid is geboren. Waarom zovelen zijn vermoord, verminkt, en voor altijd met vragen, waarom het duister werd gehoord en er zoveel was te verdragen. Hoe komt het dat van huis en haard zovelen vluchten moesten dat slechts één waanzinnige onvervaard zoveel…

Ik hou van jou, van je adem en je lach, ik hou van jou heel de nacht en de dag. Ik hou van je handen zo stevig en zacht, ik hou van je zwakte en ik hou van jouw kracht. Ik hou van jouw tranen en van jouw verdriet, ik hou van jouw ziel, die niemand ziet. Ik hou van jouw hart en van héél jouw zijn, ik hou van jouw liefde en van jouw pijn. Ik…

Alphen aan den Rijn, 09-04-2011 Mijn Lieve God heb mededogen met allen die daar voor U staan, gevallen in een zinloos pogen bekend te worden met een naam. Mijn Lieve Heer heb medelijden met de mensen groot en klein, die door deze ongelooflijke tijden nooit meer onschuldig zullen zijn. Mijn Lieve God sta bij een ieder die geraakt is op elke…

Nu, ga met mij naar de hoekjes van mijn hart en breng mij terug, elke Godvergeten part die je van mij hebt gestolen, met nauwelijks verholen spot misbruikt en nu kapot. Ga met mij naar elke hoek van mijn ziel, en breng mij elk stuk terug wat jou toeviel en wat jou wilde behagen, zonder vragen en zonder antwoorden te horen een Liefde zoals…

Dag lieve vriend het is niet anders, ik kan niet voor je zijn, de vervulling van jouw verlangens, ik weet het, dat doet pijn en het is als schurend zand in een mooie schoen. Prachtige leest, dat wel maar het lopen is niet te doen. Dag lieve vriend, dat is wat je bent, met jou kan ik zó goed praten en lachen en nu kan ik mezelf haten om wat…

Houden van gaat dieper dan een schaduw in de avondzon, champagne op een kassabon. Een blik die je van binnen raakt, een droom waaruit je niet ontwaakt. Een schouder en een warme hand, een kus die op je lippen brand. Een tochtje op de motorfiets, of samen lachen om helemaal niets. Een eitje en een kopje thee, een wandeling vlak langs de zee…

vals plat Hoe ongelooflijk hoog lijkt de berg die vóór me ligt en die ik moet beklimmen tot aan de allerhoogste top die in de wolkenschimmen verborgen ligt zodat ik niet eens zeker weet kom ik er wel bovenop? En hoe ongelooflijk diep lijkt het dal, peilloos en met zwarte vegen als onbekende wegen met kuilen en struiken om in verstrikt…

je hebt je kind gedragen, negen maanden, tweehonderdtachtig dagen en daarna gezwoegd en liggen zweten tot de hemel is opengereten. Dan heb je je kind gebaard, in helse pijnen jezelf niet gespaard, ach kon je tijdelijk verdwijnen in een leegte , in een niets meer zien of horen totdat het wonder is geboren. Je hebt je kind gedragen, 27 jaren…

Deze rondraaiende gedachten alle dagen, alle nachten niet meer stil te krijgen steeds maar horen, niet meer zwijgen. Wat kan ik jou beminnen onvoorwaardelijk, buiten zinnen en zo opgaan in onze liefdesstroom. Als een prachtige liefdesdroom en elke nacht van voor af aan onze wereld samen laten gaan. Een Machtige Liefde van het tweede soort…

Geruisloos, stil zijn mijn gedachten niet langer ben ik nu bij machte om zelfs het kleinste woord te horen. Ik ben in gedachten verloren. Waar zijn de zinnen die ik maakte waarmee ik ziel en harten raakte, kon laten zien wat we bedoelen of emoties laten voelen? Mijn hoofd is leeg, mijn hart is stil, mijn ziel en zaligheid zijn kil en al wat…

mijn liefste vriendin, vandaag zwaai ik je uit en mijn maag draait om van verdriet want begrijpen, nee het lukt me niet om te zien wat jou dreef. Mij zo te bezeren en te onderschatten, te kleineren en mijn Liefde voor hem te willen besmeuren nu sluit je voor jezelf alle deuren. Ik zal nooit weten waarom jij dacht dat mijn Lief niet op…

Ik zou mijn warmte willen delen jouw lichaam vlak naast dat van mij ik zou je lichaam willen strelen en je gedachten zijn weer vrij. Ik zou mijn hoop jou willen geven zoals je mij dat telkens doet mijn kussen wekken jou tot leven de smaak verzacht tot warm en zoet Je zou mijn liefde kunnen voelen in elke van mijn ademtocht jouw ziel en zaligheid…

Hoe zijn toch je levenloze gedachten, je zwarte nachten en dagen die geen lichtsporen meer verdragen? En hoe zijn je woordenloze dromen die zo onvolkomen en chaotisch, grotesk zijn en psychotisch? Ach, hoe is toch je diepste verdriet, wat je niet ziet, wat je niet kan horen in bodemloze afgrond verloren? Hoe eenzaam is je arme ziel de peilloze…

Jij angst, ga weg uit mijn gedachten, uit mijn dromen alle nachten en vraag me niet jou te ontleden. Je sluipt stiekem uit mijn verleden en nodigt jezelf uit in mijn heden. Je steelt mijn rust en al mijn dagen zijn nu vervuld met vragen die geen antwoorden verdragen, ga weg jij angst. Ik wil je kwijt. Jij steelt al mijn kostbare tijd en zoekt…

Mag ik dan even huilen en bij je zijn om te schuilen, ik ben nu zó kwetsbaar, zó klein geworden door jouw leugens, je ontrouw je fantasie én mijn dromen, dat we ooit samen zouden komen en blijven ,één hart in twee lijven. Ik keek jou in je donkerste tijden in je ziel, zag je lijden, en hoe zwaar het mij ook viel ik wachtte, tijden, geduldig…

Het flikkerende lcd weerspiegelt jouw lijf en zorgt dat ik gekluisterd blijf aan het digitale en, o,ja bijna banale tijdverdrijf. Een ero-dynamische-digilatie, een goed gevonden contaminatie voor een digitale aantrekkingskracht met tóch, íets van liefde, onverwacht.. Het digitale frame houdt jouw glimlach gevangen en ergens is daar dat zoete…

Ademloos kijk ik naar jouw gezicht beschenen door het tere ochtendlicht en zo ontspannen van alle zorgen vrij lig je hier te slapen naast mij. Hoe anders dan het verwrongen en door innerlijke strijd afgedwongen gelaat waarop straks bij verdere dageraad jouw ontreddering getekend staat. Zachtjes streel ik je zorgen uit je gedachten, en…

Ik kijk hoe zachtjes jouw handen gaan over jouw geborduurde kleed. En zie hoe ze soms stil lijken te staan en het is alsof je weer weet hoe jouw handen, zo ijverig en zacht en tóch zo stevig de naald hanteerden, die van van deze katoenen pracht een levenslied creëerden. Elk patroon heeft zijn eigen tijd. En elke kleur is in liefde gevonden.…

en in de flarden mist van mijn verwarde geest zoek ik naar mijn naam, naar wie ik ben geweest. ik dwaal rond in mijn verleden tijd maar stilletjes aan raak ik dat ook kwijt. Ik huil van wanhoop, diep verdriet en pijn, deze eenzaamheid, wie kan begrijpen hoe dit lijden moet zijn. maar soms, is er een flits, héél even dat moment, dan is…