Alle inzendingen van wilma

Ik zie graven in de duinen onttrokken aan het zicht maar die roepen, eens per jaar mij tot een plicht om de klok te luiden die daar is geplaatst en laat weten dat hier afschuw heeft geraasd. Want die graven vertellen over mensen met de vijand op de hielen die uiteindelijk door een geweerschot vielen... onschuldig, in 't verzet, dat…

Ik heb een kind van acht die op die leeftijd zou moeten spelen en niet het leven van ons en onze wereld zou moeten delen... Ik heb een kind van acht die niet meer vraagt om een zoen omdat kinderen van die leeftijd dat tegenwoordig niet meer doen. Mijn kind is acht, zit op school waar het moet leren, maar al weet hoe hij zich in de maatschappij…

Elke voetstap die je zet, heb ik je geleerd ze lijken op de mijne, hoe je het wendt of keert. Ze volgen ook dezelfde weg voor jou is die nog lang maar zo te zien ben jij voor die lengte niet zo bang! Je schopt de stenen voor je uit ook jij wilt een gladde weg zelfs door de modder wil je gaan en glij je uit? Da's pech... Elke voetstap…

Ik leg bloemen op het gras en steek een kaarsje aan omdat ik hier moet zijn, omdat ik hier moet staan. Ik wilde voelen wat het is om te zijn waar het was daarom leg ik bloemen op het gras. Ik sluit mijn ogen en vraag: "Wat ben ik aan het doen?" Ik herdenk, ik troost en geef de man die huilt, een zoen. Ik sla een arm om een schouder…

Laat me kind zijn, laat me spelen want dat hoort erbij in het leven van een kind dus ook in dat van mij. Laat me kind zijn, laat me spelen met mijn blokken, tollen, poppen want als je kind bent moet je dat niet stoppen. Laat me kind zijn, alle dagen, jaren die ik nog moet gaan, want ook ik zal als kind niet stil blijven staan... Want…

Na lange tijd begint dan weer de kraan Zachtjes te lopen En voor dat ik er erg in heb staat hij Weer heel ver open Een kopje vol, een emmer dan Een voetenbad vol woorden Met letterzeep en zinnenschuim Vormen zij weer akkoorden. Wat heerlijk is dit, eindelijk weer Gedachten te kunnen schrijven Die zomaar, in mijn letterbad Weer boven komen…

Ik dek de tafel voor ons twee met kaarsen en met rozen, zorg voor vioolmuziek en harpen zo laat ik je blozen... Ik schenk de wijn in het kristal dat schittert in het licht en ik zal een serenade zingen tot ik een glimlach zie op je gezicht! Ik zal gedichten voor je schrijven al zal 't geen literair hoogstandje zijn maar laat zien dat ik…

Ik zal een serenade zingen en rozen strooien op je bed, ik zal violen laten spelen als ik de kaars heb neergezet. Ik zal je koesteren met mijn liefde terwijl ik mijn serenade zing zal ik je verwennen met champagne en met een diamanten ring! Want niemand kan jou evenaren jij moet 's werelds mooiste zijn, daarom koester ik vandaag de…

ik deed een stap en nog een stap we waren zo dichtbij mijn hand nog hier en die van jou een smeken een gebaar mijn voeten schoven naar je toe ik raakte al de paal het rood en wit van hé kijk uit hier is de grens hier houdt het op aarzelend bleef ik staan jij deed een stap en nog een stap we waren zo dichtbij jouw hand nog daar en die van…

Mijn lief ik zie je lijden, je lijf schreeuwt een protest. Je licht is uit je ogen, en je houding zegt de rest. Ik wil je zo graag helpen, maar je laat me dat niet doen. En ik weet dit is jouw weg, je zult het zelf moeten doen. Liefde vraagt soms afstand, ook al kost me dat veel moed. Dit is jouw weg, en ik weet even niet, wat ik kan doen…

In liefde ontvangen, met warmte begeleid. Werd je van baby een puber, en nu ineens is er strijd. Je weet het allemaal zelf, en laat me niet meer toe. Ik wil geloven in je kracht, maar weet soms echt niet hoe Mag ik nog voor je zorgen? Mag ik nog je mama zijn? 13 is een hele leeftijd, maar soms ook nog heel erg klein. Je maakt je eigen…

Ergens staat een kerstboom zonder brandend licht engelenhaar of kaarsen of een mooi gezicht. Hij staat eenzaam op een plek waar niemand durft te komen daar is het land verscheurd, weg zijn toekomstdromen! Ergens staat een kerstboom er liggen pakjes in papier alleen..het is geen speelgoed en zijn geen winkels hier. Dit is voor mij, dit is…

Wanneer ik even naar je kijk weet ik: dat ben ik! Ik zie dezelfde trekken en diezelfde blik. Wanneer ik je hoor praten opgewekt en blij dan weet ik des te beter: ja, je hoort bij mij! Wanneer je pijn hebt of verdriet en ik je in tranen vind.. dan weet ik wat jij voelt want..je bent mijn kind!…

Ik heb behoefte aan je liefde aan je stem, zo zacht.. aan je ogen die soms huilen maar ook aan je lach. Ik heb behoefte aan je warmte aan je kussen, aan je hart dan pas voel ik me veilig want jouw liefde is apart.. Ik heb behoefte aan je woorden en de zinnen die je zegt aan je handen die mij strelen aan jou..die er voor vecht!…

Toen ik heel erg klein was, was mijn moeder heel erg groot, daarom zat ik op haar arm en heel vaak op haar schoot. Dan kon ik haar haren strelen die zacht waren als satijn en haar ook even knuffelen dat vond ze fijn! Ik kon haar hart horen kloppen, dat gaf me veel plezier en daardoor weet ik: dat van mij zit hier... Dan voelde ik haar…

Ik heb in het leven meegekregen mijn lichaam en mijn geest, mijn hart dat constant brandde en waar het warm is geweest. Ik heb gebeden en geloofd in alles wat het bood, ik heb getracht te eren wat ik in mijn armen sloot. Ik heb met liefde het omringd wat mij was toebedeeld en heb het, zoals het de bedoeling was, met anderen gedeeld.…

Lach eens naar de mensen laat je blijheid zien vertel dat je gisteren de zon hebt gezien. Kijk maar eens naar boven en niet naar benéé dan merk je dat de zon schijnt en zit het leven mee.…

Soms zijn er van die dagen, dan vergeet ik de realiteit. Dan laat ik mij in slaap wiegen, door mensen, die zeggen vrienden te zijn. Maar de werkelijkheid laat zich niet buitensluiten. Als een donderslag bij heldere hemel laat hij zich weer horen. De schrik, pijn en schaamte die hij veroorzaakt, doet mij beseffen, dat ik die ene les maar niet…

En ineens zijn ze dan zo groot Dat ze je niet meer nodig hebben Hun eigen leven gaan leiden Niet meer thuis met het eten Niet meer zitten op de bank Vertellen van de schooldag Niet meer mopperen op broers Die er óók niets aan konden doen Want ineens zijn ze dan zo groot Dat ze zelf hun potje koken Hun wasje draaien Hun kamer stoffen en zuigen…

Ik kijk wel maar ik zie niets De wereld is donker De lichten gedoofd Ik luister wel maar hoor niets De wereld is stil Geluiden verstomd Ik tast wel maar ik voel niets De tastzin verkild Vingers verdoofd Alleen het hart klopt nog De geest maalt Het bloed stroomt…

Oh ik had zo’n mooie droom Ik was de beauty van het feest Lieflijk, blond, bijzonder knap En met een oh zo slanke leest Ik was geliefd door elke man Men bleef maar naar mij staren Ik lachte blij en danste voort Al zwierend met mijn haren De prins, die ook aanwezig was Omringd door mooie vrouwen Hij had alleen maar oog voor mij Hij wilde…

Het is niet persoonlijk bedoeld iedereen heeft het recht te gooien met kasseien en ze cassaven te noemen Ik hoor geen bal aan over wat ik zag en schreef ben de zoete aardappel waarin smakelijk wordt gesneden - geprikt zonder te proeven Maar dan stuiten zij toch op een stinkend steentje een poepie dat zich wapent met tranen en…

Na grafluchten blije schijn krijg zonnepit en zit zonder kleren met een poëet Hervind de roos op je doos de kluts van je muts Sta op, spring op de fiets werk hard - doe niets Alles zoveel mooier met die ster in zicht…

Een opa - voor mijn geboorte De goudvis, die papa niet meer kon maken De oma van een vriendinnetje Mijn overgrootmoeder - te laat om haar te leren kennen Lotje, mijn cavia, tijdens de vakantie Mijn oma - zonder dat ik het wist Een vriend van mijn vriend - door vijf kogels De sigarenboer - door twee Een van mijn ooms De vrouw van een…

Het begon al met het geloei van varkens in de vensterbank dat hoorde niet op vrije dagen met grote plannen De klanten waren in goede handen achtergelaten dat zou ik later wel merken Ik hoefde alleen maar een paradijs van de tuin te maken en een oeuvre van mijn passie De dagen begonnen echter met druipende vensterbanken De zee van…

er is wat afgeschreven vette enveloppen vlogen uit mijn hand tussen de tanden van overige bestemmingen ik heb het niet meer zoek een nieuw verband niet meer dan vloeipapier in stukken gescheurd bijeengehouden met handgaren van ongelijke lengte…

liever hadden zij zich thuis in de bank geboord bij hun vermoeide kont zij gaan niet vaak naar feesten maar er zou dans zijn en bekenden dus wie weet werd het wat droge wijn aan de rand van de zaal waar het ritme begon was die kont niet stil te krijgen moesten zij wel die voeten volgen naar die vloer, werd alles wakker konden…

Deze fase is het zagen van stukken uit steen Zweet valt op de wolk in wording Poeder sneeuwt wit op sandalen Buiten waaien zaden golvend door de straten Vragen over een vervolg drijven mee naar een smetteloos huis…

Vader was een oude aardappel, wees op het kaboutertje in de pinda Moeder was een gapende wonde die schreeuwde om verzorging De oudste dochter, Soen, een slapend spoor in droge aarde verzamelde afval, at en genas verborg heel kunstig haar kracht verbond via sluipende wegen Bij verandering van klimaat groeide zij uit tot een boom…

Met kracht in de benen rijd ik de IJsbreker voorbij pas op voor passerende obers kijk niet naar het huis van Bo trap dapper door, met kracht in mijn benen - metro of niet? vanavond trap ik door - hier nam ik zijn hand - langs Duivendrecht en Diemen een kampvuur op gras scholieren hangen op ritme uit een kofferbak als de maan een…