Alle inzendingen van wim..

Het fenomeen is tachtig jaar geworden En dat ging niet onopgemerkt voorbij. Nog zie ik mij weer in een lange rij, ‘Bob Dylan in Ahoy’ stond op de borden. Maar Bob zou daar zijn ideaal bereiken: Kon hij ook eens Wim Overweg bekijken.…

Met vijfendertighonderd in een hal, artiesten drie minuten in de kijker, de winnaar wordt geëerd, beroemd en rijker, het was er weer: Het Grote Festival. Een reeks van nationale favorietjes en bovenal een stroom vergeet-me-liedjes.…

De Gerrit Krolbrug is weer stukgevaren, Het loopt daar regelmatig uit de hand. Wellicht houdt dat met zijn postuur verband, Wat ik nu even nader zal verklaren. Want Gerrit was maar liefst twee meter één, Bij leven al kon niemand om hem heen.…

Het weekend is bedoeld om uit te gaan. We lachten schamper: ‘Covid is een griepje.’ Toen kreeg ik koorts, een hoestje en een piepje, straks sluiten ze bij mij de zuurstof aan. Ach, geef mijn uitgemergelde karkas toch alsjeblieft een bed op een terras.…

Als er te weinig vocht wordt afgedreven, Dan krijg je op den duur een groot probleem. Je krijgt een ziekte met de naam oedeem, En ja, dan worden pillen voorgeschreven. Een puike plaspil komt dan als geroepen, Alleen het plassen komt wel op als poepen.…

We denken dat bejaarden strijd verfoeien, dat zij genieten van hun oude dag, omdat nu niets meer moet en alles mag, totdat ze zich met politiek bemoeien. Wat ik als dichter denk van 50Plus? Het rijmt op 'knus', maar meer op 'mordicus'.…

De liquidatie die nog altijd schrijnt Maar waar ze in de Stad zo nat van dromen Is niets bij wat ons nu is overkomen: Ons sufferdje, ons bokkenblad verdwijnt. Wij zitten hier met geestelijke schade: Tweemaal een moord met voorbedachten rade.…

Springlevend is het, ons vocabulaire! Wij zijn een volk dat zich verheugen mag op fraaie nieuwe woorden elke dag. Ik mocht getuige zijn van zo’n première. Een meisje riep verbolgen naar haar vrijer: ‘Zeg sorry of fuck off, coronalijer!’…

Mijn naamgenoot gaat steeds meer op mij lijken Want dinsdag smulden wij synchroon van taart. Ik en de koning zijn die dag verjaard, Wij wisten elk een elfvoud te bereiken. Ik, samen met de drager van de kroon Een heel jaar lang ‘symmetrisch’ en synchroon.…

Corona maakt een eind aan brood en spelen: geen carnaval, geen reisjes naar de zon, geen Koningsdag, geen voetbalstadion, wel jongeren die zich nu dood vervelen. Benadruk toch het nut eens, overheid, van hobby, kunst en creativiteit!…

We houden erg van reinheid, rust en orde, We plannen hier derhalve heel wat af. Bedenk, wanneer u plant ‘tot aan het graf’ Dat plannen zijn om bijgesteld te worden. Wat ook bekend is buiten onze grens: “Life is what happens when you’re making plans.”…

Het leven heeft natuurlijk wel zijn waarde, maar voelt u zich nu lekker vrij en blij? Corona zorgt voor angst en averij, de hemel is vast fijner dan de aarde. De ambiance zien we later pas, maar ongetwijfeld is het een terras.…

Vandaag een heel opmerkelijk geval Wat zich al door de titel laat verklaren: Na meer dan negen dichterlijke jaren Bereik ik nu dit sympathiek getal. Voor stotteraars en voor dyslectici Een schoolvoorbeeld van hypersymmetrie.…

Er mag in het verpleeghuis weer gekust. Het kabinet toont daar alvast erbarmen, familie kan er boetevrij omarmen, bewoners knuffelen naar hartenlust. Mijn vriendenkring bleek enthousiast en groot, we gingen los in Huize Avondrood.…

Van hem mocht ik wel één minuutje spelen, Want voor het team zou ik belangrijk zijn. Zoiets verzint alleen een meesterbrein, Maar ik zou óók mijn ‘vreugde’ met hem delen. In die minuut dat ik van hem moest knallen Kreeg hij van mij een rotschop in zijn ballen.…

De Jonge is een povere profeet. Hij blijft hardnekkig priksucces voorspellen, maar als we de gevaccineerden tellen, denk ik: neemt hij ons serieus, of beet? Beloftes worden zelden ingelost. Ik ga voortaan weer naar de paragnost.…

Ze zitten nieuwe teksten te verzinnen Bij Hasbro, de Monopolyfabriek. De oude zijn oubollig en antiek, Nooit zal ik meer een schoonheidswedstrijd winnen. Straks zijn de Lange Poten ook verdwenen, Hypercorrect wordt dat dan Lange Benen.…

“Hoe of het nu met Coenraedt is gesteld?”, Zo zitten wij ons thuis hier af te vragen. Bij Coenraedt heeft het virus toegeslagen, Ook hij is door corona nu geveld. Vanaf ‘zijn’ plekje wensen wij Marcel Een spoedige genezing en herstel.…

je hebt hier vanmorgen koffie gedronken ik hoop dat je weer veilig thuis bent misschien wil je een paar vragen beantwoorden het zal je niet veel tijd kosten vond je de koffie fantastisch lekker gaat wel neutraal tamelijk vies erg vies of weet niet was de conversatie interessant of een beetje of mwah niet erg totaal niet of geen mening was…

Ik werk ondanks de lockdown als een buffel, beloon mijzelf soms met een hapje truffel, zoek koesterwarmte in mijn winterduffel, dat voelt nog ietsiepietsie als een knuffel. Omhelzingen? Mark toont nog geen erbarmen. Wel mag u het idee alvast omarmen.…

Nooit zou ik in een Zeekr willen rijden, Een Zeekr krijgt voorzeker ooit eens pech. Dan sta je met je Zeekr langs de weg, En zeker niemand zal je dan benijden. Vooral maar doen: de goden eerst verzoeken, En dan je eigen Zeekr gaan vervloeken.…

De populist komt graag in het gevlei. Met vrijheidsleuzen wil hij zieltjes winnen, met covidfabels sleept hij stemmen binnen. Natuurlijk is het volksverlakkerij. Krijgt hij de macht, dan wordt het problematisch. Dan blijkt hij absoluut niet democratisch.…

Als ik belastingenveloppen open Dan val ik bijna elke keer in zwijm. Viel dát nou maar eens onder briefgeheim - Dat ik daar met een boog omheen moest lopen. Met veel plezier voldeed ik aan mijn plicht, En liet ik zulke post hermetisch dicht.…

Een onderzoek met dit als resultaat: als vrouwen in vergaderingen spreken zijn het steeds mannen die hen onderbreken. Dit viel zelfs op in de ministerraad. ‘Mooi!’ zei mijn vrouw, ‘een kloppende beschul …..’. ‘Kom op!’ zei ik, ‘dit is toch flauwe kul!’…

Een mijlpaal, en dat moet ik even kwijt: Drie lange dagen mogen we straks stemmen. Ik ben door niets en niemand af te remmen, Maandag al krijg ik de gelegenheid. Dat ik nu hoogstpersoonlijk mag beleven Dat Groningen gelegenheid gaat geven.…

Zien wij zo’n stembiljet vol kandidaten, dan is de vraag die automatisch rijst: ‘Waarom die duwers onderaan de lijst? Veel beter om die neppers weg te laten.’ Ach, leiders willen niet dat wij ontdekken dat zij niet sterk genoeg zijn om te trekken.…

laten we weer jong worden klimmen op een duin spelen in een zandkuil laten we ontdekken wat voorbij de heuvels ligt als was het de eerste keer laten we naar zee lopen naar schuimkoppen in een vliegende storm laten we zoeken naar een plek waar het veilig voelt en weer bedeesd worden verlegen strelen gordijnen in zomerwind…

Al weet ik niet wanneer ik overlijd, Ik weiger ‘proportioneel’ te sterven. Maar zij die in Qatar die werklui werven Verdienen in dat opzicht een verwijt. Die passen eerst de statistieken aan, Waarna je ’evenredig’ dood mag gaan.…

Mijn echtgenote? Fijn, fantastisch, top! Ons liefdesleven is nog dik in orde, al is ze wel helaas wat zwaar geworden, dus vrij ik nu bij voorkeur bovenop. Dat wil je echt niet, in coronatijden, een mens te zijn met onderliggend lijden.…

Gedwongen moet ik scheiden van mijn vrouw, Zij wordt in een verpleeghuis opgenomen. Het zat er onomkeerbaar aan te komen, Na jaren lief en leed komt er nu rouw. Het klopt dus wel wat vaker wordt beweerd: Het voelt als onverdoofd geamputeerd.…