Alle inzendingen van wim

Ik doe niet mee met illegale feesten, ik ga niet bij familie op bezoek, ik dood mijn tijd met krant, tv en boek en mijd de boze viruswaarheidgeesten. Zodat die vraag mij later niet benauwt: 'Pap, was jij in de covidoorlog fout?'…

Wij dachten aardig slim te zijn geweest, Omdat wij ’s avonds laat een uurtje lopen Besloten wij een hondje, “Chris”, te kopen, Maar Chris is een behoorlijk kattig beest. Bizar dat in dat uurtje onze Chris Chagrijnig maar ook uitgelaten is.…

Zo’n avondklok betekent huisarrest. Ik ben jaloers op hondeneigenaren die ’s avonds nog wat buitenlucht ervaren en zie maar weinig heil in een protest. Dus moet er maar iets anders aan de lijn. Loes doet de cavia, ik het konijn.…

De bendes opereerden zeer extreem, Maar konden met de dode niks beginnen. Daar schoot Ridouan Taghi iets te binnen: “Er is een oplossing voor elk probleem”. Toen hebben ze daarginder even later Het lijk maar opgelost in koningswater.…

Ik polste laatst een loopbaanadviseur: ‘Een werkkring voor mijn zoon wordt problematisch, hij is argwanend, star en niet empathisch en raakt bijzonder snel uit zijn humeur. In mensenkennis is hij niet het kienst.’ Zijn tip klonk stellig: ‘De Belastingdienst!’…

De vleesgeworden vorm van een depressie, Die schijnbaar permanent corona heeft, Die over treur-tv zijn mening geeft. En dat in tijd van lockdown en recessie. Eerst denk je dat je alles hebt gehad - Het kan toch zwarter dan het zwartste gat.…

Ik vond het een verschrikkelijke naald, het leek erop dat ik het niet zou durven. Zo’n GGD-mens greep me bij mijn lurven, dus ja, ik heb de covidprik gehaald. De nazorg vond ik overigens slecht. Mijn vaccinatiewond werd niet gehecht.…

Wat heb ik van Wim Meyles weer genoten, Dat staaltje van ultieme erotiek. Nu maak ik hoe het hier toegaat publiek: Mijn lief zal zich nooit helemaal ontbloten. Voor mij kiest zij het beste uit veel kwaden, Zwaar ‘mondgekapt’ valt er genoeg te raden.…

Mijn lief is op het oog behoorlijk zedig, de blouse tot aan het hoogste knoopje dicht, make-up vindt zij een ordinair gezicht, haar rok verhult de enkels zelfs volledig. Maar ’s avonds is ze echt niet te weerstaan. Voor mij trekt zij een doorkijkkapje aan.…

De beste wensen voor het komend jaar, Dat we maar met een minimum aan kwalen Tweeduizendtweeëntwintig mogen halen, Want met corona zijn we nu wel klaar. Om 12 uur heft heel Nederland het glas: “Was het maar weer zoals het vroeger was.”…

Gedichten schrijven wordt beroerd betaald. Toch wil ik mijn contract een jaar verlengen, opnieuw mijn blijde boodschap bij u brengen, dus aangebeld en euro’s opgehaald: ‘De beste wensen en veel lezerspret, van de bezorger van uw snelsonnet.’…

Discreet en eerzaam ga ik door het leven, Fatsoenlijk en beschaafd houd ik mij in. Nou had ik mij met heel veel goede zin Voor een coronaschreeuwtest opgegeven. Hysterisch schreeuwend telde ik tot elf: Tien tellen was ik helemaal mezelf.…

Ideetje van ons aller CDA: voor mensen die naar knalvuurwerk verlangen de bommetjes door klokgelui vervangen, dan wordt het toch nog feestelijk. Nou ja ..... Ik zou maar niet op klokkenluiden gokken. Ik vrees dat men de drank wel luid laat klokken.…

Ik heb een bank, een tafel en vier stoelen, Die zijn hier thuis behoorlijk functioneel. Een meubelzaak is niet-essentieel, Ik meen te weten dat ze die bedoelen. En daarom is mijn voorstel niet zo raar: Verbied voorgoed de meubelboulevard.…

In het gezondheidscentrum van mijn wijk zie ik de laatste tijd niet veel patiënten. Ze blijven thuis met al hun mankementen, corona houdt hen weg van de praktijk. Eerst hing een bordje ‘Welkom!’ naast de bel. In reuzenletters staat er nu ‘Kom wel!’…

Gelobbyd werd er zoals nooit tevoren, Lang onder de passiviteit gebukt Is het ‘de sport’ dan eindelijk gelukt In politiek den Haag hun punt te scoren. Hoeft ook het volk zich niet meer te vervelen, Geen volk kan zonder brood en zonder spelen.…

Op 5 december is het altijd raak: de kinderen met aanhang, broers en zussen, we zingen, lachen, knuffelen en kussen en bijna elk cadeau valt in de smaak. Mijn Eva kreeg een bloedkoralen ketting, ik sokken, chocola en een besmetting.…

Beetje beperkte Sinterklaas dit jaar, Wel scheelt mij dat behoorlijk in contanten En met drie ‘klanten’ weten wij van wanten, We zijn, vermoed ik, daarom heel snel klaar. Kan ik daarna nog snel de boom versieren, Er valt dit jaar altijd wel iets te vieren....…

Zo af en toe staat weer eens iemand op die Nederland de juiste weg gaat wijzen. Hij toont, om zich als redder aan te prijzen, de mooie zijde van zijn Januskop. Je doet je voor als herder of als schipper, dan val je niet zo op als egotripper.…

Omdat mijn buurvrouw spiernaakt ligt te zonnen En ik haar lichaam niet bekoorlijk vind (Want Overweg is echt niet ziende blind) Ben ik maar aan een heel hoog hek begonnen. Zo’n naakte buuf zit mij bepaald niet lekker, Ik ben wat dat betreft een ethisch hekker.…

Wie zijn er straks als eersten aan de beurt? De lui die horen bij fragiele groepen? Of mensen uit onmisbare beroepen? Mijn grote wens: was ik het maar die keurt. Ik ben sinds jaar en dag zijn trouwe pleiter. Graag absolute voorrang voor de slijter.…

Mijn wegwerpmondkapje is volgeraakt Met speeksel, slijm en restjes van het eten. Zorgvuldig moet ie worden weggesmeten, Maar ja, ik heb de oorlog meegemaakt. En kapitaalvernietiging is stom, Zorgvuldig keer ik hem nog maar eens om.…

Oranjerode tinten in de parken, En blaadjes van de boom in elke kleur. En ik word groen en geel van de terreur Van lui die niet handmatig willen harken. De buren bakken het behoorlijk bruin, Ik erger me dan blauw in onze tuin.…

De wereld is bepaald geen paradijs. Er zijn nogal wat mensen die niet deugen. Ach, wie behoedt ons volk voor list en leugen? Hier ligt een schone taak voor 't onderwijs. Dus wijs ons kroost de weg in 't wild geraas, vertel ze hoe het zit met Sinterklaas.…

Normaal had hier Aar Noordam moeten staan, De plichtsgetrouwe vaste ‘zondagsdichter’. Ons land is een bevlogen Rijmer lichter, Aar is op zijn verjaardag heengegaan. Herinneren wij Aar zoals dat hoort: Aar leeft in zijn totale oeuvre voort.…

Het steenkoolengels à la John O’Mill Kon ik eergisteren niet goed begrijpen. Door vaak op school ertussenuit te knijpen Beklijft er doorgaans weinig tot nihil. En dat is nu precies waar het aan schort: Mijn kennis van het Engels shoots too short.…

De president is straks niet meer onschendbaar. Discriminatie, machtsmisbruik, MeToo, ophitserij en frauduleus gedoe: juridisch handelen lijkt onafwendbaar. Het aantal rechtsgedingen wordt immens. Lang zal hij leven, is dan ook mijn wens.…

Had ik de kandidaten maar gesproken, Want beiden wanen zich nu president. Gewaarschuwd had ik ze op het moment Dat de verkiezingsstrijd was aangebroken. Het best leek mij het tweetal voor te stellen: “Pas vanaf nu verdomd goed op je tellen.”…

Het licht stond ongetwijfeld niet op groen, Daar bij die walvisstaart in Spijkenisse. Een walvis is dan nauwelijks te missen, Hij wou dat graag een keertje beter doen. Als machinist wist hij dat dát niet kon, Dat heet daar dan een gepasseerd station.…

Ik heb een eenmansinbrekersbedrijf. Nu iedereen door covid thuis blijft plakken zie ik mijn omzet onheilspellend zakken. Voorheen was dat per week een mille of vijf. Maar welke doemscenario's ook dreigen, Als ZZP'er kan ik staatssteun krijgen.…