Alle inzendingen van windwhisper

Hoopvol in vertrouwen en met liefde zei ze met een tedere glimlach voor ze haar ogen voorgoed dicht deed ik ben niet verder weg dan je eigen hart pas nu bijna twee jaren later kan ik aanvaarden…

Speciaal voor jou zijn deze woorden een warme omarming vol begrip mijn stem blijft stil waar ogen spreken en jouw traan over mijn wang rolt…

Vreugde en verdriet een lach en een traan oorlog en vrede liefde en haat alles is er voldoende en in overvloed te horen, te lezen te voelen onbegrip of juist warmte negeren of een luisterend oor een reikende hand of een afwijzend gebaar leven en dood allemaal zo dicht bij elkaar donker en licht groeten of voorbij lopen wist…

Op stille avonden denkt ze nog weleens dromerig terug aan hem haar jeugdliefde met een tedere glimlach in haar ogen wat hield ze van hem soms hoort ze nog zijn warme stem en stillekes in haar hart staat zijn naam geschreven met een gouden pen onuitwisbaar al had ze later ook weer lief gehad op andere wijze de herinnering aan…

Beloftes gebouwd op drijfzand leven met het geluk van een ander afgedwongen dat kan niet fluistert de wind dat mag niet fluistert het hart geluk gebouwd op tranen van een ander gaat als een molensteen hangen om je hals het heeft geen toekomst…

Vandaag is mijn beste vriendin jarig al mijn wensen voor haar had ik al in de broche van een oktober engel verpakt ze weet dat ik heel veel van haar hou gewoon omdat ze is die wie ze is spontaan, eerlijk en warm ze luistert ze troost ze droogde mijn tranen bij het verlies van mijn pleegmoeke bij het misgaan van mijn relatie ze…

Gek dat je je sommige dagen vanuit je jeugd haarscherp kunt herinneren ik weet nog, dat we door onze broer Leo wakker gemaakt werden met de woorden “mama is dood” het was dertien september 1955 ook nog eens op een vrijdag ik was vijf jaar oud we waren met zes kinderen onze jongste broer moest nog twee jaar worden de oudste was twaalf jaar…

Vandaag jarig op tien september, flowerpowermeisje , wars van oorlog vrouw van vrede en een wereld zonder haat of geweld muziek, liefde voor de natuur in al het schone ervan bevlogen en bewogen we werden vriendinnen vorig jaar delen vaak een lach, maar ook een traan jouw engel aan mijn sleutelbos en een vlinder aan mijn ketting mag ik…

Voor jou die stierf omdat je vrede wilde brengen je tekende er voor en men zond je uit het land , waarheen je ging gaf jou geen warm welkom in plaats van vredebrenger moest je vechten tegen de taliban arme jongen, arme vredessoldaat je ging om op te bouwen maar je verloor jouw leven een bermbom werd je fataal voor jou niets meer om…

Ze wil de stad bekijken zonder dat de stad haar ziet wandelend in de schaduw van de brugpijlers voetstappen in en nabij de goot ze struikelt over hobbelige kasseien,wurmt zich tussen struiken door steekt donkere straten over met blinde dove ogen ze fluistert zich een weg onbespied en ongezien haar voetstappen zonder spoor achter…

Als twee paar ogen elkaar omhelzen in een zachte kus dan is het een ontmoeten en ontdekken van…… iets wat tot liefde kan gaan groeien maar het kan ook een zachte flirt zijn omdat je beiden weet het kan niet, het mag niet want het zou meer kapot maken dan dat wat lief is soms ontmoet je iemand zomaar onverwachts dan kussen ogen…

de eerste echte kus ze was zo groen als gras het deed haar nachten wakker houden denkend, dat ze zwanger was…

Of sport verbroederd? ach zie de farce de mooie opening van de Olympische spelen schijn bedriegt de wereld in de ban van…. sporters draven op ondanks de klamme hitte de smog willen ze hun prestaties tonen opgaan voor een gouden plak de zakenlui knijpen in hun handen goud stroomt in hun zakken geldgeil zijn hun ogen China pakt uit…

Heb jij ooit dromen gehad waarin je vogels zag met zilverkleurige vleugels voelde je je net zo vrij, vloog je met ze mee wolkenhoog in de blauwe lucht over land en over zee Zag je de dageraad aan de gouden horizon denk aan mij als ik van jou droom met gesloten ogen denk aan mij als ik je toelach met mijn haren in de wind Weet…

Haar nacht huilt zilte tranen terwijl het maanlicht op haar haren valt ogen en vingertoppen strelen de foto in haar hand ze huivert in het donker de maan, ziet vanaf boven haar schaduw voor het raam de fluister van de wind lijkt even stil te vallen want die weet wat zij niet uit durft te spreken van de morgen die nooit meer aan…

Mezelf afdrogend met de handdoek die eens de jouwe was droomde ik mezelf weer even terug in jouw warme armen een traan, drupte er over mijn net gedroogde wangen dan een zachte glimlach heel even terug in de tijd van toen jij mijn winter zo verwarmde en ik wist dat liefde ook genieten was…

Wonderlijk woorden ontrollen zich als een schilderachtig tafereel op mijn netvlies als ik jouw gedichten lees kleurrijk en diepzinnig en zo mooi ben jij dichter naar mijn hart mag ik je vandaag van harte feliciteren je toewensen wat voor jou belangrijk is in het leven in een zachte fluistering van de wind voor Julius dreyflandt zu schlamm…

Wakker liggen en dromerig terugdenken aan de tijd van toen, ik nog een bakvis was en de boeken van Cissy van Marxveldt Joop Ter Heul verslond ik kon me helemaal in haar verplaatsen had immers zelf ook te grote voeten, piekerige haren handen die ik nergens kwijt kon op schoolfoto’s en dan die strik ze zeiden toen te klein voor tafellaken…

Verbieden, verboden, verbod ach ja, verboden te roken waarom dan niet gelijk verboden te eten voor de dikkerdjes onder ons waar ik mezelf onder schaar want las ik niet net bij therapie dat overgewicht hebben zoveel risico’s heeft als ik ze ga benoemen schrikt driekwart van Nederland zich het apezuur en krijgt subiet een hartaanval…

Daar zaten ze, gezellig zo op het oog een heel gelukkige familie aan een persoon merkte men niets ze praatte mee, ze lachte haar ogen verborgen achter haar bril miserabel voelde ze zich maar ze wilde beleefd en aardig blijven wat had ze het koud ondanks de warmte ze bedacht ach als er ooit niet de liefde tussen hem en haarzelf was…

Ze kijkt hem aan terwijl ongeloof haar ogen in verbijstering doet kleuren ze slikt en slikt en stamelt dan dus jij laat jouw beste vriend als een baksteen vallen omdat hij HIV besmet blijkt te zijn…….. het blijft stil dan een nors ik wil er niet over praten ze zwijgt weet dat dat hem haar zoon genoeg zegt er staan dikke tranen in…

Er is een diepe boosheid in me, rationeel denkend zou ik het los moeten laten maar naast boosheid vooral op mezelf is er ook verdriet, echt verdriet hoewel mijn verstand het uitschreeuwt niet toelaten zegt mijn hart wat anders hoe kon ik zo naïef zijn om maar zelfs te geloven dat je mijn vriendin was ik hoorde toch jouw roddelpraat…

Bevrijdingsdag, haar hel Daar zat ze iedereen vierde feest voor haar op het dressoir drie foto’s ze huilde was nog nooit zo alleen geweest terwijl de feestroes doorzinderde het blijde gelach vanaf de straat door haar raam kierde begon haar wachten bericht van het rode kruis het kwam niet dag na dag, week na week maandenlang jarenlang…

Waar ooit arbeiders streden zij aan zij voor rechten van de hardwerkende mens wordt nu alles wat zij ooit bereikten met de voeten getreden Elk behaalde resultaat elke overwinning elke sociale voorziening alles wordt neergesabeld zelfs de eerste mei wordt niet meer gevierd de maatschappij kotst de arbeider uit hun werkplek wordt verkwanseld…

Waar angst en vrees Als wurgend koord Haar bijna de keel afsnijdt Kleurt heldhaftigheid En moed het bloed Dat door haar aderen stroomt Ze richt zich op En kijkt fier Het naderende onheil In den ogen Sterker ben ik Zegt ze met de toon Van liefde en dapperheid In haar stem De toorn is woest Maar zal bedaren Omdat de liefde Immer…

Zeg maar niets Houd me vast Laat me even op Jouw schouders leunen Mijn handen Door jouw Donkere krulharen woelen Even die kus Heel even proeven Hoe het kan zijn Ben seni seviyorum Klinkt het als een Zachte fluister Wonderlijke woorden Krullen lippen noem het liefde het troost…

Als jij mijn handen vastpakt In een woordloos gesprek Houd me dan stevig vast Lees me Voel me Houd van me Zoals ik van jou Fluistert de wind Haar woorden In zijn hart…

Zij trouwden jong Dol verliefd Hij droeg haar op handen Zij was net zo dol op hem Als hij op haar Hun huwelijk werd gezegend Met drie fijne kinderen Jaren van geluk Af en toe wat kleine donkere wolkjes Maar die losten op Tot het noodlot toesloeg Sluipend, ja dat wel Ze werd wat vergeetachtig Het werd niet zo snel erkend Zeker niet herkend…

Als de rook om je hoofd is verdwenen Neurie ik mee Met een dikke glimlach Je zat je zo op te winden Dat de stoom uit je oren kwam En toen zei je ook nog eens Heel woest tegen mij Zit niet als een “onnozelaarster“ Te ginnegappen Heerlijk om te zien Hoe jij je zo lekker druk Zat te maken Om die computer, een futiliteit Een fluitje van…

Hij heeft rimpeltjes om zijn ogen Leuke lachrimpeltjes denk ik Een verraderlijke blos voel ik Naar mijn wangen stijgen Ik buig mijn hoofd Mijn handen liggen met de palm Naar boven op de tafel, zie ik Wat is er in hemelsnaam met me aan de hand Tot mijn afgrijzen besef ik Dat ik als een verliefde puber Naar hem voorover leun Met vast en…