Vooral boos op mezelf

Er is een diepe boosheid
in me, rationeel denkend
zou ik het los moeten laten
maar naast boosheid
vooral op mezelf
is er ook verdriet, echt verdriet
hoewel mijn verstand
het uitschreeuwt
niet toelaten
zegt mijn hart wat anders

hoe kon ik zo naïef zijn
om maar zelfs te geloven
dat je mijn vriendin was
ik hoorde toch jouw roddelpraat
over anderen
wat me toen al zeer deed
geen seconde stond ik er bij stil
dat je ook zo over mij zou praten
al wat door mij in vertrouwen
aan jou verteld
wordt nu tegen me gebruikt

je schrijft het zelfs op internet
om de lachers op je hand te krijgen
ik heb nu maandenlang geprobeerd
er boven te staan
ik wilde mezelf niet verlagen
tot jouw niveau
nog wil ik dit niet
dus trek ik me nu terug
jij zal waarschijnlijk stralend
glimlachen nu, je hebt immers je zin
maar weet je “lieve vriendin”
ken je het effect van de boemerang?
wat je een ander aandoet
komt op je eigen koppetje terug

ik sta niet alleen
mijn wereld is groter
dan jouw huiskamer
misschien denk je er ooit aan terug
aan een door jou vergooide vriendschap
iets wat nooit meer terugkomt
zo ik heb mijn hart gelucht
zelfs als je dit nooit leest
gaan mijn woorden toch leven
in het universum
nee ik wens je geen kwaad toe
alleen maar heel veel geluk

boosheid verdriet jammer toch

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

4.0 met 10 stemmen 1.366