11379 resultaten.
Dromende man
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
5 In een broze werkelijkheid
waar niemand anders
kan komen
achter de doorzichtige horizon
van een ongekend bestaan
verzin ik hoe jouw ogen kijken:
Ik heb jouw prille schoonheid getekend
in alle bekentenissen van pure passie
jouw fraaie naam in liefde gevonden
wanneer het droomlied klinkt van liefde
door volle hartstocht van een illusionair…
Dankbaar zijn
netgedicht
2.0 met 3 stemmen
50 Veel gele blaadjes vallen al.
(je moet die regel maar eens luidop lezen);
Al is de zomer nog maar half voorbij
dan voel en zie je herfst vooral.
Toch mogen wij ons hier gelukkig prijzen
want elders is het heet of valt veel regen;
Het is wel zomer ook al voel je ‘t niet
maar straks zal weer die tijd verrijzen.
Laat ons maar zingen
en ook…
Gamma delta
netgedicht
1.0 met 4 stemmen
61 Hij is het alfa bèta ritme zat
het ritueel van matineuze uren
van opstaan strijk en zet om hallef acht
dan springt de bok met noodgang uit de veren
van hun speciaal voor seniorenheren
en jonge dames afgesteld matras
nee, met dat ritme heeft hij 't wel gehad
Zijn bedgenoot zweert bij een talenman
een alfa die goed weet waar abraham
de…
Toeval
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen
60 Is dit toeval
Wat jij met mij doet
Ik ben geen bal
Ook geen veevoer
Ik ben een ziel die is misbruikt
Ik gaf je mijn hart
Maar de pijn kwam eruit
Toen ik zat te wachten met smart
Gaf jij mij zoveel pijn erbij
Het maakt mij in de war
En alles wat je zei
Ziekte je me af of een of andere nar
Nu kies ik.voor mezelf
Ik moet wel anders…
Aftands
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen
131 Aftands, onacceptabel,
om weemoed te dragen
tandenloos na jaren
iedere vreugdedans voelt zich verlaten,
stikstof in het afsterven
elke dag een beetje
het water begint te knarsetanden
't lijkt op niks méér
De levensboom
vallen van de eerste bladeren
verweerde rimpels
eerste levensjaren
jeugdigheid waar ben je heen
'k voel mij zo…
De Kermis
gedicht
3.0 met 17 stemmen
10.373 Liefste het water viel met een klap op de bodem van het kanaal,
de wolken werden zwart ingezwachteld,
kermislui zeiden, ja het is avond.
Ze gooiden draaimolens en schiettenten in de golven,
ze riepen me,
dat geboefte pakte me beet.
Ze rolden om van de lach,
eet van je suikerspin, zeiden ze,
drink uit een fles, word dronken.
Liefste ik…
Medisch geheim
netgedicht
2.0 met 4 stemmen
129 Met een hand,
de linker, linker dan de rechter
die hij in de maling neemt,
de rechter die de linker
in z'n hemd laat staan
volgt hij, in zijn naakte waarheid
door het leven getekend
ziende blind circe's leugenwil
zonder een blik te blozen
maar keert, zonder verenkleed
de tovenares in het wit
zijn wang toe, eerst zijn linker…
Je drie namen
gedicht
3.0 met 28 stemmen
10.390 vannacht droomde ik
je rug
het bewegen
van je armen
voor de Steinbach
je drie namen
moeder, mevrouw, Rebecca
riep ik
waarom niet eenmaal
je omgedraaid
-----------------------------------------------
uit: 'Het Albanese wonderkind', 1991.…
Ik ben een God in 't diepst van mijn gedachten
poëzie
4.0 met 35 stemmen
14.352 Ik ben een God in 't diepst van mijn gedachten,
En zit in 't binnenst van mijn ziel ten troon
Over mij-zelf en 't al, naar rijks-geboôn
Van eigen strijd en zege, uit eigen krachten. -
En als een heir van donker-wilde machten
Joelt aan mij op, en valt terug, gevloôn
Voor 't heffen van mijn hand en heldre kroon:
Ik ben een God in 't diepst…
Tranenbiotoop
netgedicht
3.0 met 2 stemmen
96 Het vergeten eindigt zich niet
er moet opnieuw worden vergeten
in volle bewustzijn van leven
zoveel liefde is er weg gegeven
mijn beste vriend voor het duister
het is een wonder, dat ik nog luister
met licht dat je achter hebt gelaten
in jouw weemoedig domein
het is fijn weer mens te zijn
met alles wat ik inwendig hoop
ondanks mijn tranenbiotoop…
Leren van Natascha
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
63 Jaren geleden,
tussen muren
waar de nachten koud zijn
en mensen verloren
zoek ik houvast
in werk dat ik nauwelijks begrijp
onbegrepen, net als ik.
Mijn lichaam nog vol van verlies,
pijn die niet werd gezien,
artsen die wegwuiven,
echo’s waarin ik mezelf
niet terugvind.
Waar het hart stilviel
en vertrouwen wegsijpelde…
'I've never been in love before' like Chet Baker sings...
gedicht
4.0 met 179 stemmen
14.863 ik was nooit zo verliefd
dat mijn hart
mijn hoofd de baas werd...
nooit kon hij zover
beslag op me leggen
dat er geen 'ik zijn' meer overbleef...
voor hem wijzigde ik m'n dagindeling
voor hem veranderde ik m'n standpunt
wat ik geloof,
geloofde ik bij hem niet meer
ik hield rekening met zijn wensen
aangaande eten en vrijen en slapen…
Antwoorden aan Rala
netgedicht
2.0 met 11 stemmen
170 Laten we gaan skinny-dippen
om over je fatshaming-trip heen
te komen; vol en zacht
samen glijdend in de burgerste bak
der burgerbakken, een wrak
waarin ik mij, zeer praktisch ingesteld,
ook niet te kakken zetten laat.
Met wiebelende bandjes,
waarmee ik alle randjes overschrijd,
en stalen zenuwen,
wat mij betreft, een hart
dat niet snel hoge…
Binnenstebuiten mooi
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
79 Mijn reactie op hoe ik het allemaal zie
of zoals Pink zegt de vision of the one i see…
Hoe kan het toch dat vele zo bezig zijn met het uiterlijk vertoon,
zien we nog wel de binnenzijde of worden we allemaal een kloon.
Zijn we in zekere zin de essentie van het zijn…verloren,
en kan alleen ons uiterlijk vertoon ons nog bekoren.
Zijn sommige…
Vragen aan Sjors
netgedicht
1.0 met 1 stemmen
111 Ben je dun, klein of fors?
Rijd je een Porsche?
(Meestal schrijvers/dichters
oude vehikels)
Ben je jong of juist oud
Is jouw hart wel van goud?
Loop je op blaren,
tussen bergen
Op welke top sta je?
Heb je een idool
wil je ook een gladiool?
Genoeg sterren gehad?
Bent dus al opgenomen?
Geloof je? in wat?
En was er iemand aan wie
je…
Metamorfose van kwestbaarheid
netgedicht
2.0 met 1 stemmen
65 Ik leer anders denken
een metamorfose, diepgaand
door vriendschap anders gewend
kwaliteit groeit in mijn hand
Rappen als ontdekkingstocht
belevenis als zoete drug
dagelijkse plichten, schone kracht
een nieuwe orde in mijn leven
Kwetsbaarheid werd ooit tekort
nu zuurstof voor mijn groei
negatief of atypisch
ik denk verder…
Pijn
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen
87 Pijn,
waarom voelt het toch zo naar en helemaal niet fijn.
Altijd steeds die eeuwige pijn,
waarom kan ik niet gewoon zijn.
Denk dan je hebt een keuze,
meerdere opties de keuze is er heuse.
Kies ik ervoor om slachtoffer te zijn,
of raap ik mezelf bij elkaar en gebruik ik deze pijn.
Pak ik al die kracht van die ‘vieze’ pijn,
gebruik…
Bezinning
poëzie
4.0 met 6 stemmen
2.193 Na de schrik en
Begenadiging,
Onder ’t snikken
Van verzadiging,
Na de feesten
Van het vlees
Keert de geest en
Rijst de vrees:
Deze extase
Keert niet weer.
’t Licht doet dwaas en
’t Leven zeer.
-------------------------------
uit: Serenade (1930)…
Mijn haat
poëzie
3.0 met 6 stemmen
2.674 Ik ben met mijn haat door het leven gegaan
Een mantel van purper had zij aan
En onder die mantel een kleed van rouw
Als het slepend gewaad van een weduwvrouw
En een kroon van robijn op haar lokken blond
En een bittere lach om haar trotse mond
En een levende slang om haar middel heen
Als een goudgroene gordel van edelsteen
Zij droeg in de rechter…
Een nachtmuziekje
netgedicht
2.0 met 5 stemmen
119 Het lied van de stilte
is zwijgzaam en koel
het is er alleen
als het luistert
tussen regels laveert
en naar binnen keert
en onhoorbaar
for your ears only
fluistert…
Narcis
netgedicht
2.0 met 3 stemmen
95 Er is geen groter ergernis
dan het gevoel van het gemis
soms weet je niet wat erger is
aquarium zonder een vis
een poel zonder een dodde lis
alleen de kus van een narcis
laat voelen wat er erger is…
Zoals je ooit God kuste
netgedicht
3.0 met 1 stemmen
69 Er hangt een spiegel
in de hal van mijn hart.
Daar zie ik mezelf
vervormd,
met ogen vol storm.
Hij fluistert,
als een minnaar:
“Laat mij zingen.
Geef je adem
aan de dood,
liefde,
kus mij
zoals je ooit God kuste.”
**…
Aurora borealis
netgedicht
3.0 met 5 stemmen
107 Aurora Borealis aureool
waar is haar gouden zonnegloed gebleven
de glans, die heerlijkheid die
haar omstraalt
werd zij primair door satans
macht gedreven
Aurora Lucifera hyperbool
Zij noemde hem haar favoriet,
idool
door supermaan bezeten,
idolaat
van liefdes schijnbewegingen,
door kwaad
geobsedeerd en manisch-depressief
op drift…
Naadloze liefde
netgedicht
2.0 met 1 stemmen
89 Je schildert groen op zondagochtend
in denkbeeldige waarheid van kinderlijke verbeelding
het grasland strekt zich uit naar naakte horizonnen
je hebt zoveel fantasieën tijdens de regenzomer
overvleugeld door bittere armoede
onderweg als zwerver zonder vaderland
naar vroege vogels van een droevig lied
het begint menselijk te worden
die hemelse…
Zomer
gedicht
2.0 met 12 stemmen
7.156 Spilzieke zomer: het grote dringen van
mensen, beesten en browsers, van al wat
zich voortplanten wil. Daarbuiten het best
bewaarde geheim van de wereld:
de eindeloosheid en wat daaromheen ijlt.
Er zal nog het een en ander passeren,
daar kan men donder op zeggen of
vast een boek over schrijven, bladzijden vol
over stranden waar personages zich…
De Klim
netgedicht
2.0 met 3 stemmen
122 Ik kon er niet om heen
toen het uit het niets verscheen
ik greep het vast
bevrijdde mij van rugzaklast
moeizaam ging de klim
op deze hersenschim
en als ik naar beneden keek
zag ik dat grond verdwenen leek
het touw hing losjes naar beneden
alsof het doelloos was afgesneden
het slingerde van hier naar ginder
de houvast werd almaar minder…
Bij het sterfbed van mijn overgrootvader
gedicht
3.0 met 29 stemmen
17.339 Mijn overgrootvader is dood; ik ben tien,
moet langs een laan met bomen naar hem toe,
na het eten, laat nog, ik ben zo moe
dat ik om heel verkeerde redenen grien.
Mijn janken wordt voor heus verdriet versleten
en even later is het ook wel echt,
als ik de oude zie, al afgelegd,
weet ik wat ik liever niet had geweten.
Dat hij mijlenver van…
Mijn moeder
netgedicht
3.0 met 6 stemmen
153 Ik zie mijn moeder
in de tuin.
Ze staat daar, kijkt me aan
alsof ze niet beseft
dat ze gestorven is.
Haar stem weergalmt
tussen de bloemen:
‘Waar ben je, lief kind,
waar ben je?’
En ik, in stilte,
pak mijn koffer
voor de terugreis,
al weet ik niet meer
waar haar huis is.…
vrije val; gewaarschuwd en al
netgedicht
3.0 met 3 stemmen
121 zoals elke lezer inmiddels wel weet
brengen mijn buien geen verlichting
mee van de niet verschoonde zeeën
voor jullie hoogst bedrukkend lijden
maar uitpuilende ideeën die omdopers
doorlopend niet van wind voorzien
zinnig commentaar zelfs verdommen
het fijne tegengeluid dus verstomt is?
tegen tegenstrijdige feiten erkennen
tegenover hen die…
Haast je niet
gedicht
4.0 met 12 stemmen
21.315 Haast je niet. De tijd vergaat wel
en al vergaat hij niet,
je hebt de wereld aan jezelf,
je hebt het leven aan jezelf
en de dood als een dier
achter je, in je, naast je.
Haast je niet. De tijd vergaat wel
en de dood is als een deur
die je kunt open doen.
Leef niet het rechte der oplossingen na.
Sta niemand na.
Spreek echter. Sommigen willen…