Alle inzendingen van wiron

Ergens in een heel grauw bos met takken groener dan het mos leeft een sluwe oude vos heel erg eenzaam en alleen Ergens in een donker rijk zwerft een prins rond als een lijk hij geeft van opgeven geen blijk want zijn prinses is nog verder weg dan hij vrolijk praat een kikker vanuit een plas met zijn vriendjes die zitten in het gras maar…

En nog even tot niet meer want de nacht is geen omhulsel het is de kennisgeving van eenzaamheid en het vulsel dat wat toen was van nu scheidt het zijn maar woorden en de plek waar ons naar werd verbannen viel nergens te bekennen de ongeloof over hoe zoiets kan breken is een verhaal te lang voor leken Het onbegrip, de vrijheid en de ironie…

Het stilistisch vormgegeven vervolg op volleerde verveling lijkt logisch wanneer ik ontwaak in wintertijd Het liefst lig ik roerloos te wachten tot de mist optrekt en de geur van stuifmeel zich door mijn grot verspreidt We wachten zonder de behoefte eens na te bespreken Het schrift is voor denkers het rijk van de leken Slapend droom ik iedere…

Ik swing op oude platen waar niemand het wil hebben over ritme daargelaten Buiten op het kerkhof (in 1975 gesloten) groeit het groen onwetend verder waar zoveel wijsheid eindigde daargelaten Ik geloofde serieus dat die lantaren altijd brandde een smoes voor alle energie die gloeide in mijn handen ik liet het gaan -ik kon niet vliegen- en…

We zweten zoals de wereld zinkt je bent niet meer te remmen je kreunt allerlei namen en ik denk ze allemaal te heten het kan me ook niet schelen ik schrijf ze op de ramen in de condens van duizend stemmen die ik later ben vergeten…

Je trekt conclusies als een sluier dicht het lichteloze ad rem metrum in je stem splijt alles wat ik dacht te willen zeggen in een onverschillig staren Ik zoek het wonder der machteloosheid zelden op het verwart me, ik kan er niks mee al die sluiers die een schijnsel doen verzwakken maar jij Jij kijkt de watts nog uit een zaklamp Placht…

...waar ik graag kom sinds jij een bord met felle kleuren langs mijn hoofd tegen de muur op smeet en alles wild ging geuren Net als een bed een mens opeet nam zweet het van ons over het druppelde in stukjes pijn en geluk langs mijn haren op je wangen uit je knieholten in mijn handen het scheurde uit mijn hart in jouw armen en jij voelde…

Ik ken er een dame die vlinders verbrandt krekels ziet spartelen vanaf de waterkant ooit droeg zij een hoed met een ziltrode rand als bindmiddel tussen risée en verstand Reeds voor ze die hoed droeg liep zij vergezeld door een heerschap in pak, eervol, welgesteld ach had hij haar nou maar wat eerder verteld dat liefde soms slechts tot een thema…

Zondag kabbelt 's nachts voorbij wanneer ik rust in vergetelheid mijn compagnon (hij kent de tijd) slaapt mee, zet alles op een rij Laat me nog niet wakker worden ik zie fantasieën razen Bailey's glas uit wolken blazen tussen ongepaste borden Dichten kun je slapend af een kwestie van diverse wegen vloeiend, om geen woord verlegen een…

De wil gewild te zijn in parrenlampen-maneschijn Jasmijn gehuld in rookgordijn glanzend melkwit parelzwijn cup D velourst in stug satijn De wil ze vilde me in al jouw lust en had me nooit oprecht gekust ze ving me enkel omdat -al die mensen- ik miste de vertoning op jouw witte doek bewust in plaats daarvan heb ik drie bundels…

Al dit feesten leidde tot een soort van ultimatum kwam dag kwam doel kwam eind Ik duwde je weg op de fiets net als bij de Spelen maar dan minder enthousiast we hebben niet verloren leerden doden en bekoren hadden ‘t beste met elkaar voor Waar wacht je op? Tot je me ziet huilen? Tot je sterker bent? En alle gevoel lag bevroren…

Twee bewuste volle manen verder het borrelt sporadisch Het raakt me wanneer ik einden loop mezelf herken in eenvoud of rechtop lopen zo overdreven lijkt en sfeeromschrijvingen vergetel als donker in een nacht onmachtig enkel een schampere toon teweegbrengen Variaties op het thema blijven leegtes barokke spinsels zonder eeuwigheidswaarde…

Iemand redden Frustratie erkennen Soelaas bieden Strelen maar strijken-check Naar buiten gaan-check Tampons halen Chocola meenemen…

Er is een probleem dat we diep of betrekkelijk delen wintertraag spelen en spinnen vlassige nekharen een web van rusteloosheid, onvoorspelbaarheid geen winterslaap bevroren zee in het schilderij mijn jas wappert mijn compagnon heeft het koud en ik ben ziek blind en doof trekken we voort de winter door waarvan het begin net zo vaag…

Zoals jij voor me staat Vergeet ik je woorden en Zie ik je dansen en Golven uiteenspatten Zoals je kijkt Hunker ik Vraag ik je Voel je mij Zoals je ligt Droom ik je Laat ik je Vergeet je me Zodra je wakker wordt Ben ik weg En je danst op zonnestralen.…

De vrouw, zij smelt tot 13 met de tijd. Of dat aan mij ligt; weet ik zeker dat mijn lijflied reeds geschreven was of is ieder mens uniek, zo flauw als spontaan. Wie rijdt er mee, langs teerbevlekte en schuimige zee en vertelt mij dan dat ik gelijk heb? Overdag of 's nachts zie ik de maan en zoek ik de verschillen Een overdaad aan sterren,…

Een kwestie van wikken en wegen, voor of tegen mezelf in objectiviteit als een mes dat dubbel snijdt dan komen de wolven, mijn polsen gebonden ik wil niet vluchten maar drijven wat zou dat mooi zijn blauw en groen regenseizoen de gedachte aan toen een schim vanuit mijn dodenrijk het verste binnen mijn bereik of toch niet? Wist ik…