Alle inzendingen van zywa

Is trouw doen alsof je van elkaar houdt, hopend -- dat het beter wordt?…

Politiek draait om het trachten te beheersen -- van onze onmacht.…

Het beste probleem vinden en verkondigen -- dát is politiek!…

Macht is zelfstandig, die kun je niet bezitten -- die gebruik je slechts.…

Vandaag excursie naar een tempel ergens verderop aan de rivier en we nemen niets mee al schijnt daar niemand te zijn dus geen dagelijkse riten Het zal wel een les zijn We lopen achter elkaar door het bos, we lopen over de rand van een bekken, we zijn er midden in de tempel een rij oranje vlaggen in de open grot van de watervallen…

Ik houd van morgens vroeg dan ga ik met een kar op pad en alle dagen vind ik wat er op de stoepen van de stad is neergezet, een theepot gereedschap, boeken, mikado een ouderwetse radio een keukenstoel en zo 's Winters scharrel ik in de kroeg 's zomers langs de grachten Een mislukte, soms beminde man Tot ik met mijn ware…

Als ik me gedraag mag ik als halfwas half meedoen alsof het leuk is in die wereld op zijn kop die mij denkt op te beuren met een lachje, joh de leukste tijd van je leven... Cynici! Weg ermee! Weg met nep! Ik heb vierkante schouders wacht maar, ik sla de trom, ik sta in de hangplek op het punt Zij hangen al zo lang dat hun brein alles…

In de stad zijn er veel deuren die 's nachts openstaan naar wakker zijn samen iets beleven over de drempel geen buitenstaander meer zijn In de stad zijn er veel stoepen waar mensen staan en verre gebieden verkennen met wendbare woorden vragen en gedachtesprongen om er thuis te raken In de stad zijn er veel tuinen waar kinderen spelen…

Glimlachend verliefd, niet blind voor onze verschillen, het leven dat achter ons ligt en de voorkeuren die zich bij het gelukkige gebrek aan doldriestheid moeilijk laten overtuigen van andermans smaak en wijsheid - zeer, zeer welwillend aangehoord en zonder toegefelijkheid charmant bevonden, ja, verlangend naar meer inhoud en meer samen in…

Opzij van wat ooit het erf was, een keukenstoel -- in het hoge gras.…

Na de dijkdoorbraak huilt ergens in het water -- nog een sirene.…

Opa is knokig, zijn mond spreekt duidelijke taal -- ook al zegt hij niets.…

Bloemen verwelken, ook als ze uit de zon staan -- en van papier zijn.…

Ik hang spartelend over opa's been, hallo -- glanzende schoenen!…

Ik tel mijn vrienden en houd vijf vingers over: ik geef jou een hand!…

Vergeef me, ik zal niet meer zoveel verlangen -- en meer ontvangen.…

Vooruitgang: de storm die opstak aan de poorten -- van het paradijs.…

Ter verzoening zing ik de woorden die passen -- het bekende lied.…

Ze roepen maar wat over en weer, mompelen -- verder in zichzelf.…

Een gouden verhaal is niet gesmeed van waarheid -- Het blinkt van bedrog.…

Jij huilt in je slaap, dat is een kant van jezelf -- die je nog niet kent.…

Ik kleed mijn verhaal wat aan, dat beschermt me en -- het staat me mooier.…

Net buiten het dorp komt er soms een streekbus langs -- het bushok, ons honk.…

Al pratend vinden we in cirkelgedachten -- wat we al wisten.…

Je maakt de foto nog niet, je blijft wachten tot -- de achtergrond klopt.…

Zij noemt straten straat, maar kent geen brug, en kent geen -- doodlopende weg.…

Ik wil het nog niet, niet al naar huis, alsjeblieft -- mag ik opruimen?…

Ik lik aan alles en nog kan ik niet kiezen -- waar ik zin in heb.…

Luisterseance: handenwrijven, tongklakken -- en luid geschuifel.…

Jouw oude lichaam bewoon je nog, en toch tref -- ik je niet meer thuis.…