6204 resultaten.
Giordano Bruno
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 59 Op de Campo de’ Fiori
een geheiligde glorie
voor de beul en zijn Kerk:
brandende Bruno hun werk.
Volgens jou is alles één
en is daarbuiten niets.
Dat gegeven duurt eeuwig lang;
je beulen waren terecht heel bang
dat hun dogma’s zouden kwijnen,
hun dwaze leer verdwijnen.
Kennis bestrijdt het duister
en brengt ons licht en luister.
Kijkend…
Bewondering
hartenkreet
3.0 met 28 stemmen 2.734 Toezien tot het einde,
het kwam steeds dichterbij,
Maar ondanks deze ziekte
was je soms nog blij.
Voor alles wat je leven
volmaaktheid had gebracht.
De liefde van je leven
zat bij je dag en nacht.
Als ik je lichaam zag,
zo gekromd van pijn,
dan zat ik stil te bidden,
Heer, laat het over zijn!…
Bij een foto in de NRC
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 163 Met mijn rechterhand streelde ik je uitgedunde
haren en met mijn lippen kuste ik je verdriet
een beetje weg, je stond erbij als een loden
pop, je rouwkleren als een harnas om je heen,
een Jeanne D'Arc op de brandstapel, maar diep
in je reebruine ogen zag ik de Phoenix boven
je heilloze vlammenzee herrijzen.…
De dichter
gedicht
2.0 met 20 stemmen 6.228 Zoek de waarheid, riep Magister Jan Hus
voor de brandstapel, heb de waarheid lief
en verdedig de waarheid tot aan je dood
want de waarheid zal je verlossen!
De waarheid is een eenzame cel.
De laffe traliehand van fossiel machtsvertoon
grijpt het lied bij de keel en de papiermolens
draaien onverbiddelijk en snel.…
Hysterie glimt in ogen
netgedicht
4.0 met 195 stemmen 29 schermen vol
straten massa’s
psychoten in
het zwart gekleed
met anonieme
gezichten alleen
de hysterie glimt
in ogen die echt
in de hel geloven
waar normen en
waarden op de
brandstapel gaan als
zij hun gekoesterde
dromen te grabbel
gooien omdat ze
niet haalbaar zijn
nog warmt verterend
vuur al hun pijn
knallen kogels en
vuurwerk…
Wie het hevigst verlangt
gedicht
3.0 met 21 stemmen 7.744 Zeker eerst vertederd toezien hoe de kindren
elkaar op een lentebriesje blazend zich
vermakend tussen omgekeerde hoge houten stoelen
voortplanten, dan je aangesproken
voelen bij het noemen van je naam
en ook nog eens als een geparkeerd station
luisterrijk te kijk staan
terwijl je zit te eten met andermans mond
omdat je de jouwe wil sparen…
vandaag schrijf ik een grijs gedicht
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 598 machteloos moet zij toezien
hoe smetteloos wit verwatert
vuil/grauw wordt haar speelgrond
modderig haar paden
al worden handen haar zacht opgelegd
kan zij haar blik niet afwenden
haar stervende geliefde
het gelaat dat haar zo dierbaar
wil zij behouden
met handen en voeten
hart en buik
in eeuwige omstrengeling
desnoods samen sterven…
Panevin
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 23 In de lente betoveren de populieren
met pluizen de stad, onze kleren
worden versierd, we zijn op de helft
van de vastentijd, het is feest
De winterheks trekt door de straten
naar haar hoge stoel
op de brandstapel, iedereen lacht
de harmonie zet in, en wij
dansen in de stinkende rook
die alle kanten op waait
het wordt een jaar als altijd…
eight days a week
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 297 hoe dikwijls was ik niet verdwaald in het leven
begaf ik mij bekaf op onbegaanbare wegen
en ontmoette er hindernissen op mijn pad
klauterend over dwarsbalken van weerstand
en springend voorbij greppels van wanhoop moest ik
wel toezien hoe de dood mij quasie onverschillig
doch nauwgezet als een schaduw bleef volgen
vooralsnog met de hakken…
Heer, U kent mij
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 130 Trouwe God, wil toezien op mij
En blijf mij steeds geheel omgeven
Wil mij leiden op de weg ten leven
Hou mij vast en ga mij niet voorbij
Amen
(Enkele woorden uit Psalm 139)…
DRUK BEZOCHT HUIS
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 26 Allicht spoedig, of veel later misschien,
verhalen doek, zang en papier vol ijver
flitsend klankenspel onder scherp toezien.…
De bomen vallen
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 28 Ik herinner me iedereen
was gelukkig, onwetend
waarom, daarover hebben we het
zo vaak gehad! Dat is voorbij
We gaan dood, hoe dan ook
terwijl het leven doorgaat
alsof wij nooit hebben geleefd…
Herinnering
hartenkreet
2.0 met 8 stemmen 857 Als ik terug kijk op hoe het vroeger was,
toen we alles nog moesten bereiken,
we met zijn allen nog zaten in de 1e klas,
als ik daar nu op terug durf te kijken,
dan zie ik tot mijn grote spijt,
dat ik nu niet meer durf te dromen,
of te denken aan een mooie tijd,
want die van vroeger zijn ook niet uitgekomen,
ja dan zie ik hoe mijn verwachting…
Herinnering
netgedicht
2.0 met 10 stemmen 810 Fraaie seringen
Een herinnering aan jou
Het zachtruikend lot…
Herinnering
hartenkreet
3.0 met 9 stemmen 1.005 straten
Je was alleen en leek verlaten
Je liep daar door de regenstromen
en leek vanuit het niets te komen
Ik zag je lopen door de straten
Verder had niemand je in de gaten
Het sneeuwde en je had het koud
en opeens leek je heel oud
Ik zag je lopen door de straten
Langs de plekken waar wij eens zaten
In de sneeuw en in de regen
en kwam de herinnering…
Herinneringen
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen 749 De herinnering aan haar, die mij mocht baren
en me ook heel plotseling verliet.
Vele golven gaan door me heen.
Ze doen mijn lijf trillen.
Maar het maakt me niet meer zo alleen.
Zelfs als ik dat zou willen.…
herinnering
hartenkreet
2.0 met 17 stemmen 1.222 kun je ze nog herinneren
die avonden aan de kust.
en kun je me dan vertellen
waarom dat vuur ooit is geblust.…
herinnering
hartenkreet
3.0 met 9 stemmen 774 Begin van het einde,
Nog niet dood maar herinnering.
Het komt overeen met het ander,
Het vers einde en een vers begin.
Ga nu weer opnieuw het leven in.
Ik hoop dat ik niet zal leven op
enkel en alleen een herinnering.…
herinnering
hartenkreet
2.0 met 3 stemmen 597 een lied
zo zacht
een herinnering lijkt op een lach
ik zie
een meisje
alleen
verlaten
er zijn
zoveel problemen
maar dat ene
mogen we niet vergeten
niet vergeten
die herinnering…
Herinneringen
hartenkreet
5.0 met 2 stemmen 963 voor mij
herinneringen met zoveel waarde
~*~Gerde~*~…
Herinneringen
hartenkreet
4.0 met 8 stemmen 421 Herinneringen
bijgeslepen in mijn hoofd
werkplaats van de tijd…
Herinnering
hartenkreet
3.0 met 5 stemmen 1.155 Je lach
die met goud op je gezicht was geschreven
herinner ik me in flarden, vaag
en altijd maar even
Je naam daarentegen
met mooie grote krullen geschreven
is me tot op de dag van vandaag
altijd bijgebleven…
herinnering
hartenkreet
4.0 met 6 stemmen 1.040 Het blijft zo pijnlijk
zo tastbaar dichtbij
en elke nieuwe dag
voel ik je nog bij mij
Tijd die verstrijkt
en toch went het niet
ik moet nog zo leren
leven met mijn verdriet
Het voelt zo anders
zo onheilspellend kil
mijn leven verandert
zonder dat ik het wil
Niets is terug te draaien
ik mis je lach en je traan
ik ben nog steeds verbaasd…
Herinnering
hartenkreet
3.0 met 17 stemmen 1.542 Niets liever dan de liefde voelen,
de oorlog
Aan de smart
Verlangend naar de nog onbekende herinneringen
die al bekend zijn in mijn
voorgespiegelde herinnering…
HERINNERING
hartenkreet
4.0 met 7 stemmen 1.180 te schrijven
te schrijven over muziek
om de herinnering te laten beklijven
de herinnering zo uniek
om de taart te proeven
de smaak van zoete koek
maar de herinnering beklijft niet
daarom valt het doek!…
Herinnering
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 307 Herinneren mij later,
van wat eens was geweest.…
Ik herinner mij...
hartenkreet
4.0 met 10 stemmen 523 Ik herinner mij
zijn grote handen
Ik herinner mij ook
zijn sigaar
Ik herinner mij
de sigarenrook
Ik herinner mij
zijn kachelpook...
Ik herinner mij
zijn vette soep
en ook zijn
zaterdagse schollen
maar ook herinner ik
de immer vette troep
In keuken en op tegels,
maar ook zijn heerlijke
kippenvleugels...…
Herinnering .....
hartenkreet
2.0 met 12 stemmen 815 Herinneringen komen boven
ik had het niet willen missen
nee voor geen goud
'k zal het ook nooit wissen
en ik glimlach ...…
Herinneringen
netgedicht
2.0 met 9 stemmen 432 , en ligt beneden
Nu gluur ik voor even naar de hemel
want daar ligt mijn beste herinnering
zij, mijn liefste, zorgt dat ik even wemel
en de zon zorgt voor haar glinstering…
Herinnering
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen 641 De Klappers die staan roerloos langs de post
En in de verte hoort hij kamponghondjes blaffen
Hij had zo graag nog even willen maffen
Maar het was tijd,zijn maat moest worden afgelost
En even later loopt hij de hondenwacht
Met in de arm, op scherp zijn dienstgeweer
Hij vreest gevaar, en dat komt altijd weer
Benauwder nog dan overdag--dat is…