Alle inzendingen over oog om oog OR tand om tand

weer het hoofd op hol tot een orkaan ontstaat en hij zich in de stilte van het oog omgeven door een regenboog hervindt als wind hij heerst en onderwerpt de natuur met vlagen die in zijn druppels eeuwig leven dragen…

Met hand en tand Verdedig je je eigen kant. Ik wil er wel voor pleiten Tijdig van je af te bijten, Als je het maar goed plant. Hand en tand Gaan dan hand in hand.…

tegen me zelf en ik zink In een zee van onzekerheid Verdergaan zonder toegift kan niet meer De golven zijn te hoog Ik verontschuldig mezelf tegen mijn ziel Voor het gevecht dat ik heb geleverd Voel me euforisch En gewurgd door de angst van de afwijzing Ik kan niet meer wachten Ik explodeer van emoties Dus zeg ik haar Eu… mond vol tanden…

zijn welbevinden hangt af van de staat van zijn gebit staat elk stukje brokkelwit nog wel in het gelid of zijn er deserteurs of verbergt het zich achter wat geel wat bruin of zelfs een beetje zwart? hij maalt er wel degelijk om - hier knarst het soms tot 's ochtends vroeg - behalve als hij tandpijn heeft dan hangt zijn bek verzuurd door…

Zijn tandeloze mond zal, eenmaal, tanden moeten; 't zal woorden spreken; 't zal, 't zoet wichtje, eens, wel ontzoeten; 't zal wakker worden, en, gewassen, meer als eens, zijn ogen wassen, naast de bronnen des geweens.…

niemand acht sloeg op mijn offerande ik wilde vuur ontsteken met mijn stok geen vonk sloeg over, elke poging strandde tot onverwachts het rookgordijn optrok en ik, uit as herrezen, me vermande je overbrugde afstand, nam de gok en alles was in overvloed voor handen mijn dorst heb je gelest, je gaf je mok ik zette in je zachte vlees mijn tanden…

Z'n tanden zitten in de weg.…

Maar voor ik iets zeg, tel ik even tot tien, want een zingende zaag laat haar tanden ook zien. Psalm 96:1…

Hij kon maar moeilijk kiezen Tussen al die tanden en kiezen, Dus gingen veel gebitten voor altijd verloren. Maar om op dat kiezen te letten, Moest hij er wel zijn tanden inzetten.…

Mijn tand zat los, ondanks dwangmatig gefriemel met mijn tong, bleef hij mooi zitten waar hij zat. Nog net aan het laatste velletje flubbert hij vaster, hij wil niet weg, is aan mij gehecht. Toen een elleboog, niet expres, van zusterlief, tand in wasbak en in mijn mond een gapend gat.…

vrijgevochten tanden bijten zich vast in de nek van de vijand het vlees smaakt nergens naar toch spat het bloed op mijn witte blouse het vuur spat uit je ogen en brandt mij geheel terziele dood aan de liefde van mijn woorden want jij hebt mij nooit gehoord…

Een onkiese tandarts uit Wiesmoor Zei: als ik een keer naast een kies boor Dan is dat niet fijn Het doet even pijn Maar wie daarop let is een kniesoor…

Zijn tanden spraken delen van een boek de goedzak etaleerde woord voor woord in stijf geperste lippen als een doek zijn zure zinnen bleven ongehoord Geen reden om te huilen, zonneschijn genoeg, hij zag zijn zelf gemaakte wrok de valse hoop verborg zich in een klein gebleven hoek en tikte met de klok Hij houdt zich groot, met wijsheid en…

nog krioelde het leven bewogen vervaarlijke poten stonden messcherpe tanden op de voorste rij kende testosteron geen enkele genade het was ik of jij maar waar vroeger het zwart reptielenbloed veelvuldig zichtbaar was overheerst nu het vurig vers rood na een zeer pijnlijke dood dat zijn historische romans het bleke licht…

schittert ontstaan in licht van verlangen opent een mond witte kristallen gloren daarin sprankjes hoop passen en meten een hechtere vorm gedragen in de verorberkom tot op zonnewende kaatst het licht in lach over en weer buigt een prisma verleden tijd keert witschijn om in eindigheid vlakken getuigen van slijt in gele…

Maar de tand des tijds knaagt aan tere binten doet verf bladderen en deur piepen en weer langzaam sluit een gordijn.…

Maar de tand des tijds knaagt aan tere binten doet verf bladderen en deur piepen en weer langzaam sluit een gordijn.…

Het lukt me niet Wie niet ziet Geen mooie dood maar een rijnvis Observeerde m'n bron en Meanderende lang voordat Woorden überhaupt kropen Meeuwen brengen eb en vloed Zodat het ruis en licht zo niet Prijs geeft zo zoet En het Andreas kruisingedicht Maakt alles zo spannend en smoel Vergeef me dit versje zonder doel Het ruis schuimt…

Dat meerdere " sporters" zich niet anders kunnen verweren, dan met handen, voeten, nagels en tanden! Ook in " voetbal" zijn ze tot de tanden toe, bewapend! Wat zou zo'n kannibalistische beet nou opleveren?…

Speel met de zon In je haren, Met het zand Tussen je vingers, Speel met de gedachten In je hoofd die woorden Worden, woorden om te horen, Regels om te zien, Verzen om te zingen - Speel met het mes Tussen je tanden, 't Is bittere ernst, Want in de verte Wacht de groeve Van een bij twee Die je in de aarde Verwelkomen…

m'n tengere tanden typen: "ik heb schrik" want dit land van duiven blijkt meer havikken te bevatten dan me lief kan zijn m'n tengere tanden typen: "ik heb schrik" want ons nest is bevuild met koekoekseieren van hen met dubbele tong m'n tengere tanden typen: "ik heb schrik" maar schreeuwen durf ik niet meer daar mijn eertijds sterke…

Een zwerver werpt een schampere lach in vuilnisbakken echoën zuivere melodieën breken tanden op de waarheid van een schamele brok hoop.…

's Nachts liggen hun tanden samen te week in het eeuwige glas. Hun handen liggen als lege duiven op het laken. De maan, De maan stort zwart op hun slapen. ---------------------------------- uit: 'Op het oog', 2004.…

schimmelt de huid stromen vol van jaren achterom in zijn ogen waait geen vuur vonkt nog even als de wind hem raakt geen heden geen terug mistnevel dwars over oog getrokken compromis in zijn ogen getekend leven met rode linten omfloerst wijsheid uit dorre dagen vruchten bijeen geraapt stoffige glazen een starend oog verre tekens…

Ik kom nu rond voor mijn geaardheid uit Maak er een speerpunt van in mijn beroep Ik sla de kinkels met hun heilig boek Het recht lijkt veel op iemands hoge fluit Een wonder loopt al vlotjes uit de hand Mijn moeder dacht mij homo tand na tand…

Een ritme van lauwwarme jazz Tong tanden handen Tong tanden handen voorzichtig langs de randen van modern en klassiek…

Het is stil in mij knarsende tanden slijpen briljante woorden…

Puur Als op een goudomrande wolk van emotie spreid ik gedachten, zielenroerselen zo gezegd wandelend langs een stille bouwplaats laat me verwonderen door die ene enkele klaproos voorovergebogen zacht wuivend door de wind alsof ze me groeten wil sta ik even stil en voel de relatie van het alleen staan zo goddelijk mooi, in haar eenvoud…

Snoeperig kauwen kleine kinderen tanden tot grijs puinpoeder…

Nobelprijs gewonnen en tanden gepoetst. Of andersom.…