8882 resultaten.
DUISTER
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 796 handenwringend komen misvattingen nader
verwarde geesten ontstaan door technologie
gedachten zijn uitgebannen naar het fysieke
op peil gehouden door drugs en medicijnen
het vergallen is nu pas goed begonnen
lichamen zijn aan elkaar verankerd,
verbonden en parallel geschakeld
hoe ver kan dit nog gaan
zal besef ooit weer ontstaan
in het duister…
duister
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 167 zwart beschrijven zonder kleur
knoflook zonder geur
zintuigen vragen prikkeling
dat is hun ding
ik geef jou wat woorden
geen klank of reuk
maar voor dat punt
zal ik naast jou staan
jij wijst mij af
of...ga even mee
luisteren
naar zwarte klanken
het indalen van rust
dit is het antwoord…
duister
netgedicht
5.0 met 7 stemmen 234 Korte dagen vragen veel.
Ik ben te traag om nog een hemel te zien.
Met niets om handen dan gapende gaten.
In opgesloten leegte kan ik enkel bezig zijn met winterslapen.
Tenslotte daarom is het donker.…
Duister
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 367 Ook al val je nog zo diep
Stort je hele wereld in
Heeft alles wat van nut is
Nauwelijks nog zin
Kijk nooit naar beneden
Je moet niet naar beneden kijken
Probeer het licht te vinden
Zoek niet naar de lijken
Al val je nog zo diep
Ziet het er zo slecht uit
Kijk niet naar beneden
Beslist niet naar beneden
Voor je je ogen sluit…
Duister
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 93 in de kroning van de nacht
is eenoog blind daar fatamorgana's
angstvallig hun rokken hooghouden
behoeft waarheid geen zoete erkenning
vallen met zorg gebouwde zandkastelen
ten prooi aan opkomend tij,omdat zij niet fonkelen wil…
Duister
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 105 De regen, de wolken, het duister.
Ik luister…
Je vingers haken zich in die van mij.
Je bent dichtbij.
Maar toch, zo ver weg.
Dat ik niks zeg……
Het Duister
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 132 Ze sliepen in een afgrond zonder stroming -
De golven en getijden waren dood,
De maan, hun minnares, was er niet meer;
De wind beroofd van kracht in stille lucht,
En de wolken vergingen; Het Duister had geen behoefte
Aan hulp van hen - Hij was het universum.…
‘t naakte ik
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 1.090 ik leg mijn dagen, al mijn kleren
op de eenzame stoel van mijn hart
al mijn gestes, wenen en mijn lachen
smijt ik als glimmende kiezelstenen
op de lange weg van het duister
om daar onder de oude eikenboom
te wachten op jou, op die plaats
waar zich twee takken als armen
liefdevol naar de maan strekken.…
Koude winternachten
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 78 Uit de stille brief
die je me stuurde
vallen eenzame letters
in somber duisteren
krijgt jouw fluisteren
een onbestemde klank
in koude winternachten
vriest de liefde aan het hart
door waanzinnig verlangen
nu ik je steeds vaker niet begrijp
is dreigende leegte onberekenbaar
aan vergankelijkheid onderhevig.…
Eenzaam
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 47 De eenzame tulp
Hij is alleen en éénzaam
Geen probleem
Hij redt zich wel
Dat is een gegeven
Dachten de ouderen
Zijn mond was gesnoerd
Er kwam toen een dag
Dat zij die het niet dachten
Nog verwachten aanbrak
De eenzame tulp
Kwam tot ontplooiing
En er brak licht aan in het duistere
Het was onvoorzien
Doch de tulp vocht…
Eenzamen Geesten
netgedicht
3.0 met 15 stemmen 454 In het nachtelijk duister komen zij ongevraagd
ijle bezoekers uit koud en schimmig duister
opdoemend zich beeldend in onzen gedachten
zij die bij ons willen zijn met klagend gefluister
nachtelijk aanvaarden van hen die wij zijn
comprimeren zij kil met wazig aanschijn
zoekt de eenzame ziel in rusteloos dwalen
opkomend verschijnt zij angstig…
Gethsemane*
poëzie
3.0 met 16 stemmen 4.043 Moest Hij, die zwartste der nachten,
Eenzaam de kruisdood verwachten,
Eenzaam de bitterheid smaken
Van de triomf van het kwaad?
'k Wil bij Uw droefheid verwijlen,
In Uwe smarten verzinken,
Gij, die de beker moest drinken,
Die de verzoening ons bracht,
Wie zal de angsten doorgronden
Van deze nachtelijke stonden ?…
Heimwee
hartenkreet
4.0 met 14 stemmen 1.781 Heimwee naar het duister
in het licht.
In vrijheid
gebonden en gevangen.
Stil en eenzaam
schrijf ik mijn gedicht.
Ik mis de pijn
en draag haar mee in stilte.
Het lijden
en het zwart waarin ik zweef.
Ik lach en dans
maar zonder diep verlangen.
Vergeten wie ik ben
en dat ik leef.…
Late regen
netgedicht
4.0 met 19 stemmen 444 Eenzame huizen
liggen als zieke dieren
op de ingevallen flanken
van de heuvels,
uit de grijze verte van de zee
zeilen vruchtbare wolken aan
en gaan voor anker
in de stoffige vallei.
De aarde drinkt met
kletterende kaken,
in het duistere woud likken
onrustige herten zilveren druppels op.…
Teder gewend
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 137 Nu jij niet meer bij mij bent
wacht de nacht met vreemde stilte
ik was jouw stem zo teder gewend
omring het duister nu met kilte
ben ik alleen, o nacht zo lang
hoor ik slechts in tranenzang
hoe dwaas ochtend zal aanbreken
zonder jou in mijn vizier
eenzaam is het wachten hier
dat mijn hart niet meer zal hopen.…
Abstractum van de nacht
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 46 De eenzame winternachten
keren terug naar oude waarden
ware aard doorklieft het donker
we ontdoen ons van textiel
voelen op tast de verlegen huid
gezichten vervagen door het duister
het zaad gedijt in nauwe kieren
in machteloze bekoring gesmoord
in het abstractum van de nacht.…
wie zal
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 109 wie zal het duister klaren
als eenzaamheid opkruipt
uit de grijze straten
wie zal je vinden als
je zand in ogen strooit
het ijs ongebroken laat
wie zal je blik scherpen als
je de verbeelding aan de wilgen hangt
en onleesbare poëzie liggen laat
wie zal van je houden als
de stilte in je woorden klinkt
en je voorbij bent gegaan…
DE STILLE DOOD
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 509 Hij lag op de grond
Waar men hem toen vond
In de vroege morgenstond
Daar op die kille grond
Hij was erg alleen
Bijna niemand om hem heen
Geluidloos ging hij heen
Om hem was geen geween
Zijn buren hadden geen tijd
Te letten op zijn eenzaamheid
Voor hen was prioriteit
Te werken aan belangrijkheid…
EENZAAMHEID
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 423 De dagen rijgen zich aaneen
Tot weken van eenzaamheid
En veel langer duurt het voort.
Het is een uitzichtloze tijd.
De wereld om je heen gaat verder.
Het tempo wordt steeds opgevoerd
En als je daarover wilt praten
Word je gauw de mond gesnoerd.
Een oudere moet beseffen:
Het is een drukke tijd!…
Vogels, moet je weten...
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 83 Ja ,deze wonderen maken mensen blij
in een tijd van afstand... en eenzaam hokken
bewust thuisblijven om wat vogeltjes te spotten,
te leven in harmonie... met een heerlijk glaasje wijn erbij!…
Eilanden
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 285 Soms vervloek ik God
soms de mensen
maar het helpt niet
zoveel eenzame nachten
dwalen we
langs het zwarte water
met onze gedachten
aan een verdwenen liefde
nog zie ik je gaan
in een droevige boot
aarzelend
met je roeispaan
net zo verdrietig als ik
kijkend naar de rode vlag
die langzaamaan
gerafeld wegwaait
in een duistere wind
hoe moet…
Tussen droom en werkelijkheid
netgedicht
3.0 met 12 stemmen 667 In mijn zoektocht
tussen dromen en werkelijkheid
pluk ik sterren
die mijn pad verlichten
in het duister
raap ik maangedachten
en nestel mijn zilveren lijf
tussen dons en lakens
deze nacht
sterf ik mijn duizendste dood
voelt mijn ziel niet langer de strijd
voorbij eenzaamheid
geef ik mij over
aan het grote lege niets…
Schaduwkant
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 330 ’s nachts dwaal ik eenzaam
door duistere nauwe stegen
verlaten, vergeten, verzwegen
zo kom ik jou daar tegen
en vraag je naar je naam
beduusd, bevreesd, bang
zoek ik naar jouw hand
raak deze langzaam aan
ik sidder, huiver, doch verlang
naar de donkere, zwarte kant
van jouw onverlicht bestaan…
Schaduwkant
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen 1.495 ’s nachts dwaal ik eenzaam
door duistere nauwe stegen
verlaten, vergeten, verzwegen
zo kom ik jou daar tegen
en vraag je naar je naam
beduusd, bevreesd, bang
zoek ik naar jouw hand
raak deze langzaam aan
ik sidder, huiver, doch verlang
naar de donkere, zwarte kant
van jouw onverlicht bestaan…
LAIS CCXCIV
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 95 Het inzicht flitst, de schichten verblinden
en met haat zijn de randen afgezet
en met verachting wil u verbinden
verkregen kennis met de strakke wet,
het eenzaam kot waar tijd werd stilgezet,
al de dingen die in 't duister zweven,
vol van wezens die er niets beleven.…
Heimelijke horizon
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 243 Weergaloos klinkt de echo van liefdesvriendschap
wanneer de eenzame mannen elkaar ontmoeten
in het bedwelmende duister van het Russische nachtwoud
donkere vlinders dwarrelen in dronken buiken
een baard houdt de wodkafles hoog in de lucht
illustere wolken bevloeien intimiteit met regen
en in het eenvoudige van de ochtend
aan tafel met oma…
GEDETINEERD
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 223 Toen het duister opgetrokken was
scheen slechts een koude kille zon
Door het vuil beslagen vensterglas
waarachter een spin zijn web spon
Toen licht ’t donker gebroken had
scheen het een dag als vele te zijn
Buiten wachtte weer ‘t rechte pad
met erop van gisteren nog de pijn
Toen de stilte lang verdreven was
scheen het eenzaam, schrille…
Patron
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 206 so I guess
that thy art incomplete alike
or art thou good a friend and thus
believing firm applaud thy must
Though poetry is not my thing
my roerbak sells, thou art buying…
Prima vera
netgedicht
1.0 met 4 stemmen 67 Come rain or shine, het was des kiezers wens
Maar of het lukken zal, dat weet geen mens
Mede geïnspireerd op het snelsonnet van Jan Bontje en
de reactie daarop van Bet Weter…
De stad verlaten
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 244 de innerlijke kern van onze verbintenis
is er slechts eenzaamheid, en afscheid.…