Alle inzendingen over Vleugellam

Ik was een klein bang vogeltje en ik was vleugellam.…

Ik ben als een gevallen vogel, vleugellam geslagen kamerheer. Ik tel de dagen in het verleden met scherven van poorten en bogen op de versleten straten in een lege stad. Want ik ben er niet. Kamerbreed is mijn verdriet. De laatste bezoekers en de bloemen zijn voorbij gegaan. De gang blijft wit en de deur.…

Vleugellam kan deze dan nog verder lopen. In een verzoening met zijn vrije val.…

het afschrikwekkende wezen gaat stil zijn eigen gang vleugellam geboeid sla ik zijn bewegingen die niets aan het toeval overlaten naarstig gade met vaste hand stopt de verschijning alle lichaamsgaten dicht de mond krijgt een prop watten in de neus tampons de ogen afgeplakt de oren tot de rand gevuld met een snel hard wordende substantie…

Vleugellam en nooit ontpopt. Larven opgekropt met huisarrest. Gevangen in hun nest, genesteld in hun vlees - mijden ze de lucht, missen ze alles maar komen ze niets te kort. ------------------------------------------------------------- Uit: 'De luwte van het late middaguur' (2002).…

ik gooi gedachten weg die niet meer willen rijpen zich niet meer laten grijpen en wil daarvoor mijn rust ze hebben lang genoeg mijn hart en hand beheerd ze deden dat verkeerd waardoor ik niet bewegen kon ze maken vleugellam dragen angst voor morgen aan ik kan er niet mee verder gaan verlies de dagen en mezelf ik zoek stilte in geluid…

ik gooi gedachten weg die niet meer willen rijpen zich niet meer laten grijpen en wil daarvoor mijn rust ze hebben lang genoeg mijn hart en hand beheerd ze deden dat verkeerd waardoor ik niet bewegen kon ze maken vleugellam dragen angst voor morgen aan ik kan er niet mee verder gaan verlies de dagen en mezelf ik zoek stilte in geluid…

Een gevlochten gevecht, dronken en vleugellam. Kolkend en wentelwiekend strooien woorden in het rond. Satellieten suizen signalen, aards gevecht tegen de dood. Ik draai en tol om mijn as, ik stijg op en wervel punten zonder wederkeer, zonde spat van mijn huid.…

Hij zwerft eenzelvig op de werf kerft diepe krassen met zijn stem het scherpst van elke vlucht en trede breng de huivering in mijn lichaam, het zijn de onbekenden op mijn erf, of die kraai die vleugellam schipbreuk leed kleur of niet, verwondt door zijn diepste geloof of scherf, hield met beide vlerken beet, door eigen ziel zijn thuisland…

openlijk getoonde haat hoog in de lucht weet zij zich geborgen al blijft zij immer de vlinder van de straat Eindelijk zwevend in zachtere sferen stroomt de ijle lucht langs haar, koud en klam De aardse warmte moet zij nu ontberen door hem die ongevraagd haar gratie nam Verwonderd, zonder kans zich te verweren stort zij neer, driftig geraakt, vleugellam…

De bruine leeuwerik, Die moe en vleugellam Naar lente wederkwam, En schichtig door het Licht Van een hel aangezicht, Verward in strik en band, U tuimelt in de hand?…

in het dorpscafé hangt de zure lucht van verschaalde drank de fanfare oefent in een zaaltje luide hoempa-pa’s de jarige moeder trakteert vanavond op een dinertje oud en vleugellam naast haar zieke zoon gezeten u bent uitbehandeld we kunnen helaas niets meer voor u doen u mag naar huis maak er het beste van had dokter…

Een cruise toetert door de geul Een rookkolom die afbuigt De schicht van de vuurtoren Als een zweefvliegende schotel Maar dan vleugellam Konden we maar mee…

Als jij komt spreid ik gesteven lakens wit klop dons in zachte kussens sprenkel olie in lavendel ik laat rust ontspannen worden bind zijde aan polsen stram de verwondering negerend van blikken angst gelijk een gekooide torenvalk vleugellam gebonden zwelt opstand in een stijf gelid zich heugend in openbaring waar zweet het vocht vermengd…

paranoia achtervolgt nauwkeurig mijn wegen een kloppend hart zet m’n hoofd op explosief langzaam rijg ik mijn verleden aan m’n degen want ik heb dit eens verloren hart zo intens lief door tropische warmte het papier neergelegen m’n vleugellamheid is wat ik momenteel grief een frisse bries wordt gezien als god’s zegen de verlossing van hellepijnen…

terwijl het beeld van de avondlucht bibberend blijft hangen- vereer ik je met de hitte van mijn zwijgen gevat in gebaren van aanbiddende handen hoor ik je wieken waaien voel je mond fluisteren je woorden stromen als een rivier vol rinkels adem je glinsterend om mij heen mag ik binnen ik zal zwijgend spreken liploos zoenen vleugellam…

De einder heel ver in tijd geenszins te verbinden Vleugellam, maar bovendien verblind is het lot haar geenszins goed gezind Kruist zijn vingers, kijkt omhoog realiseert zich vrijage het mooi liefdesavontuur dat in een tijd met kwade dagen allengs tot nacht verworden zich afspeelt zonder trucage De wolf jammerde de uren in het licht…

Het leven hitsig krijsend oplaaiend vuur en vlammen Gigant alles vermogend, word er gewoon vleugellam van. De Zin van dit leven bevestigend ook vereeuwigd Kleine meid zo verwonderd grote ogen trekkend, top gedicht!…

Nu jouw hand me niet meer streelt, maakt dat mijn lichaam vleugellam en bleef steken in het zand, in een droom gevangen, die je niet meer met me deelt.…

Uit een kroniek van verdriet konden we ons niet laten uitdrijven en uit de zeearmen zwom je weg over de onstuimige jaren van het tij, de zwemkunst hoefde ik je niet te leren nu de handen de uren niet meer strelen maakt dat de dag vleugellam, diep begraven in het zand en extra lang, op de vloedlijn verstoof het inzicht, dat geluk…

Uit een kroniek van verdriet, we ons konden ons niet laten uitdrijven uit elkaars zeearmen, je zwom weg over de onstuimige jaren van het tij, de zwemkunst hoefde ik je niet te leren nu de handen de uren niet meer strelen maakt dat de dag vleugellam, diep begraven in het zand en extra lang, op de vloedlijn verstoof het inzicht, dat…

Hoopbelovend lieve lam zo tam Een vleugellam iemand weer laten leven, je zag kwam en overwon. Wings, zeer fraai woord, helaas vaak mis begrepen Schattebout, je kent begot echt de knepen. Vet uitkijkend naar de volgende... Goldwing...…

Een gezonde auto vleugellam. Onze zonnepanelen kwaad. De discussie raakte verhit. De bestuurder verdrietig. Wie is schuldig? Wie begon? De milieubewuste consument? De oude stekkerautomobilist? Nee! De stekker is de schuldige, dat meent de ervaren importeur, omdat de leverancier van de stekker de stekker gratis heeft vervangen!…

Eén klap en de klauwen staan vast in het vlees bloedveren draaien rond hoge gebouwen die vogels beschermden in gouden kooien maar hen nu vleugellam langs ramen strooien. September huivert over straat waar zwart op rood kleeft aan de muren leven wegloopt in de goten.…

Vleugellam gemaakt door zorgen over halfvergeten zaken die een kraai krebintig maken hip ik over ’t witte laken kras ik haperend hun namen.…

Zo lang al, stil, o zo geduldig wachtte jij steeds maar weer op mij zei: lief ik hou van je reis met me mee naar verre landen maar diep van binnen wist je ze is nog niet zo vrij nog niet bij machte van zichzelf te houden gebrek aan zelfvertrouwen maakt haar vleugellam.…

vinden zij dus zelf van niet Ze hadden ooit het hoogste woord Dat is mij bijgebleven Stellig ervan overtuigd Dat niemand hun dit leven Doet veranderen, op laat geven Dingen blijven doen Zoals het hoort Niemand hun hun vrijheid smoort Een grote mond daar bleef het bij De haan werd langzaam weer een ei De tijger werd een poesje De vogel vleugellam…

Die fonkelende gele klomp goud houd ik vast met beide handen Ongelooflijk zwaar om torsen want geluk leg je niet aan banden Integere vriendschap en onvoorwaardelijke liefde zijn heden erg schaars Adoratie voor inzet onbeperkt; schoonheid in de mooiste zin lap ik beslist nooit aan mijn laars Doorbrave dieren zo trouw zijn monddood ook vleugellam…

De bomen vertellen het ze laten los wat bloeiend nat werd ze hebben tijd nodig voor rust De ondergaande zon weet het ze gaat eerder weg ze verlaat onze mooie zeekust De frisse ochtenddauw doet spinnenwebben glinsteren het voelt vochtig en klam De zomer kan niet eindeloos duren zoals ze gaf in onvoorspelbaarheid zo vleugellam laat…

schoonheid we zijn overmand / door coach scheids en publiek / veertien man tegen de oranje bal / ligt onzijdig verfrommeld / in de lappenmand de blauwen slapen / en de haan kraait als het spel / is afgelopen na het verlies - / is het rustig op straat / het gaat regenen het regent tranen / van vreugde op de koppen / van de verliezers vleugellam…