4673 resultaten.
Dodenakkers
netgedicht
4.0 met 14 stemmen 676 spreeuwen ratelbekken in hoge populieren
die zomer sneeuwen op kriskras gelegde stenen
er groeien braamstruiken
langs de vervallen muur, gestapeld op de schei
van gezegende en ongewijde aarde
hoe schril het contrast tussen klokken die afscheid luiden
en 't stille graven in de nacht
het dodenhuis waar men voor altijd heten zal
of dat kleine…
Lied van goud
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 98 sjofar bij de tempel
Hier wordt Gods woord vervuld
Kom, neem van hier de weg nu oostwaarts
Richting de Dode Zee
Langs Jericho daar in de verte
Dalen we af daarheen
Jeruzalem, oh stad van goud
De stad die God herstelt en bouwt
Ik zal jou nooit, nee, nooit vergeten
Jij bent van mij
Yerushalayim shel zahav
Veshel nechoshet veshel or…
Weerzien
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 1.194 Weerzien is niet vanzelfsprekend
en zeker niet alledaags
Wie verzekert er
dat je degene
die je vandaag
vol vertrouwen gedag zwaait,
waartegen je zegt:
tot weerziens,
dat je diegene
na verloop van tijd
heelhuids
weer zult zien?…
Elke dag opnieuw
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 58 Elke dag opnieuw te mogen zien
hoe licht door duister schijnt
als afscheid van de nacht.
Zien hoe lichte gedachten,
zwarte spinnen verjagen
uit spinsels in ons brein.
Geluk te mogen ontdekken
in wonderlijke contrasten.
In stralend hemels licht.
In het zwartste duister.
In het lief en in leed.…
Bangkok 2005
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 100 Het contrast is groot
douchecabine
en de goot
airco
en de uitlaatgassen
kingsize
en het viaduct
luxe leven
eenzaam dood
het contrast is groot…
L'importance
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 931 La fille Flavie s'endormait
plus tard en attendant l'aurore
d'or. Quelques jours après
le facteur local la livrait les fleurs
les plus passionantes de la ville:
un bouquet de mille tulipes roses,
rousses et rouges avec une carte
neuve d'importance d'Antoine:
"Ma réponse, c'est ta lettre douce,
je t'aime."…
Gouden sprint
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 207 priemende dolk in je hartstreek
Op de terugweg naar Londen bleef je
kordaat en gecontroleerd je koers gaan
terwijl je samen met een doordauwrussin
en een aanhaakengelse de kopgroep vormde
De Big Ben hamerde in je sportzetel
en queen Elizabeth knielde voor haar bed
tijdens haar middagdutje
moge de beste winnen
no mather if she is English or…
Goodbye Frank
netgedicht
2.0 met 7 stemmen 58 liefst
Verdringen wij
Wijnaldum Memphis Malen
De Pay De Roon De Ligt
De Boer De Jong De Vrij
Oranje's roemloos falen
Ongekende averij
Er viel geen winst te halen
Opnieuw waren de Tsjechen
Veel stugger en veel slimmer
Veel snuggerder en beter
Maar hadden door roodLigt
Ietsje meer geluk dan wij
So goodbye Frank
Good luck in China
Or…
En passant
netgedicht
5.0 met 23 stemmen 54 ik zie zo vaak
je lach hand
of blik dat
ik schrik als je
niet en passant
voorbij komt
wij delen de
wereld in al zijn
aanwezigheden
herkennen onszelf
in samen genieten
als teken van liefde
het zijn de
kleuren die
jou raken en in
hun weerkaatsing
net even anders
gaan smaken
je zwaai die
uit afscheid een
beloftevol weerzien…
Entree
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 77 Bij het doordraaien
bleek het weerzien ongepland
een binnenkomer…
tijdloos nabij
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 449 namen nu tijdloos
met ons verder leven
wanneer ik het vlammetje doof iets
van gemis mij nog vaag omringt
misschien mijn droom van weerzien
levend houdt…
Laten wij al afscheid nemen
gedicht
3.0 met 16 stemmen 10.574 Laten wij al afscheid nemen,
nu het niet moet,
nu het nog vrolijk kan.
Wij zijn niet donker in ons drinken
deze wijn deugt niet
om wonden mee te wassen,
het zijn geen zorgen
die onze gezangen hebben ingezet.
Houden wij het weerzien warm
en bezoeken wij elkaar
alleen in de herinnering.…
Weerzien
hartenkreet
3.0 met 7 stemmen 1.167 Hoelang is het al geleden
dat wij elkaar aanbeden?
Niet konden wachten,
steeds weer dachten
dat het nooit
voorbij zou gaan?
En nu…
daar staan we dan,
voorbij de tijd,
gelouterd
door het leven.
Herken je iets
van wat eens was?
Herken je iets
van hoe ik was?
Ik zie
een lichtpunt
in een traan.
Spijt...?
dat het ons
zo is vergaan…
Weerzien
hartenkreet
3.0 met 9 stemmen 946 Te lang heb ik je niet ontmoet.
Te lang heb ik je niet begroet.
Maar nu, op elke wang een kus
en één vluchtig op je mond,
die ik altijd al te vluchtig vond.
Ben dolblij je te zien.
Luister jij, luister ik naar dat
wat ons beroert, en wat
ons samenbrengt en bindt.
Twee wegen door het land
dat 'leven' heet
en hand in hand
waar wegen…
de trein naar kerstmis
hartenkreet
3.0 met 9 stemmen 2.523 het afscheid valt over het perron,
houdt de omarming innig vast
tot een fluitsignaal ons losrukt
en de deur onze lichamen scheidt
mijn ogen spannen zich op achter
gesloten oogleden en een diepe
ademstoot opent ze weer, diep
in de jouwe tekent zich het weerzien
liplezen blijkt nu geen kunst
en gebarentaal hoeft geen uitleg
de trein begint…
Weerzien...
netgedicht
3.0 met 22 stemmen 1.697 Deze fragiele vleugels
die mij maar nét kunnen dragen
overwinnen de zwaartekracht
Ik wil en ik zal slagen
Ijle lucht tart mijn longen
het gevecht escaleert
Jij bent mijn verwachte redding
als je het tij keert
Jouw aanwezigheid
laat me groeien
geeft me kracht
Zo veel tijd
het blijft me boeien
Ik kus je zacht…
Ik kom terug met de zon in mijn hart.
hartenkreet
3.0 met 6 stemmen 1.280 Ik moest gaan, liefste
ik moest gaan,
hier ver vandaan
Maar ik kom terug,
ik beloof je,
die dag komt eraan.
Dan zullen we lachen
en dansen
Dan maken we plezier
Want ik kom terug
met de zon in mijn hart.
Deze reis,
deze lange reis
is ook goed voor ons twee,
want mijn geest
laadt zich nu weer op
En gesterkt kom ik thuis
en dan zien…
Nog in jou.
netgedicht
4.0 met 10 stemmen 556 Het moest schijnbaar zo zijn
-na al die jaren-, maar
het was alsof je steeds
hier bij me was, en ik dacht aan je,
menig keer
Het was zo vertrouwd
en het gekke was
dat het weerzien ons beiden
-we zagen er eerst wel tegenop-
best goed is bevallen
We bezochten wat bekende plaatsen
en -jij protesteerde niet-
daar in de duinen
vond ik…
Binnen handbereik.
netgedicht
2.0 met 11 stemmen 739 Als je straks terug bent
weer hier, bij mij,
zo binnen handbereik
dan gaan we weer praten
en lachen,
maar ook zwijgen als het moet
Dan zie ik je ogen weer
en je mond en je haren,
je heldere stem doet me goed
maar van je aanwezigheid
geniet ik nog het meest
Daar zal ik me dan
nog het meest over verbazen
en knijp ik mezelf en weet…
Wat komen gaat.
netgedicht
2.0 met 6 stemmen 464 Reikhalzend kijk ik
naar wat komen gaat
vragend, vol verlangen, dromend
ben ik nu al stil
je schoonheid weer bewonderen
doet me zweven
Zal ik straks sterven,
badend in het zweet
of zal ik morgen verder leven
Als ik het verschil
dan nog maar weet.…
Scheiden
hartenkreet
3.0 met 22 stemmen 1.498 Hij mag op afspraak zijn kind nog zien,
en mist haar elke dag opnieuw,
telt de dagen, soms wel tien,
tot een volgend weerzien.
Het kind reikt tot zijn schouder,
straks is zij wat jaren ouder,
en niet afhankelijk van moeders gril,
dan kan zij komen zo vaak ze wil.…
het weerzien
netgedicht
3.0 met 16 stemmen 390 ik laat jou geboren worden
in mijn nieuwe droom
je was er al
maar nu weet ik
dat je ook in mijn heimwee bent
vergeef me het gemis
ik ken je al zo lang
zoals de duinroos en de golven
waarin ik schelpen gooi
en waarin ik me op den duur
ook eenzaam weet
omdat jij de meeuwen niet kan zien
ongeschreven
zoals verwondering in het lichtste…
weerzien
netgedicht
3.0 met 15 stemmen 288 hoe stil legt herfst
zijn hand over de aarde
de verste klokken hoor ik nu
geluiden die de witte berken
voor me bewaarden
en ieder die hier is
ook de vogels grijs en traag
zien bomen rillen
ik wrijf over schaduwen
maar er is niemand die wat vraagt…
Weerzien
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 165 Ik pelde de jaren één voor één uit hun schil
draaide elke maand om hun as
Terwijl de tijd rozen baarde
vroeg ik me af waar jij was
Intussen hebben wij Abraham gezien
En sjouwen moeizaam ons verleden
argeloos tussen twee popsongs door
het zonnige terras van Badlust op
Tussen bier en wijn keken blauwe ogen
ogenblikkelijk verstilde de tijd…
Dag moeder
hartenkreet
5.0 met 2 stemmen 153 verdriet van
een liefhebbende
moeder zij
die haar
volwassen kind
niet meer
zag MOEDERDAG
iedere keer
verdrietig terugdenkend
aan die
baby/kinderlach
MOEDERDAG
jarenlang verlangend
naar weerzien
toch kaarten
stuurder op
zijn geboortedag
MOEDERDAG
stierf vermoedelijk
hopend op
eeuwig amenzijn
in wonderland
zou het
toch hand…
zwerftocht
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 109 waarom zocht je de maagdelijkheid
van onbetreden terrein
als nachtblinde vogel in gekooid
niemandsland, met zeewater reikend
tot grijze horizon, echo’s langs
doofstomme gewelven
gelijkend op avondstilte, op aankomst
in marmeren afwezigheid
gevuld met bomenschemer en
bladerloze beenderen?…
de lange weg naar huis
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 101 achter de lens legt
iemand een vader en
zijn kleine zoon vast
hij laat me kijken naar
het kind dat teer verschanst
in het landschap van
vaders armen rust
zachte gebaren betasten
het kindergezicht
mollige handjes vleien zich
op mannenschouders
het geraakte hart wordt licht
in ademloze tijd
iemand achter de lens
legt het weerzien vast…
Na ons afscheid
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 365 Eens als ons afscheid lang zal zijn
en van ’t weerzien wij niet weten
dagen vervulD van weemoed en pijn
tijd in angst en zorg versleten
zal dan onze liefde hoogtij vieren
weten we dat toch de tijden keren
dat wij elkaar met bloemen sieren
in die tuin van paradijselijke sferen
leven zal daar opnieuw beginnen
daar in die wonderschone stad…
Open eind
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 719 En ons afscheid, jij ging toch veel te vlug!
Wat van jou rest, ik keer het straks de rug,
laat het achter, maar niet wie jij ooit was,
het volle beeld, jij, jouw lach en jouw bas,
neem met mij mee, heel zoete gedachten
aan onze jeugd, de vreugde die ik las
bij het weerzien na veel te lang wachten.…
Zwarte roos .....
hartenkreet
3.0 met 19 stemmen 940 een prachtig gezicht
de blaadjes als fluweel
vloeien over in elkaar
geven een bepaalde warmte
al klinkt zwart erg zwaar
De combinatie met een
witte roos als contrast
heeft mij verwonderd
Bij mijn afscheid van
het aardse wil ik
geen bloemen noch krans
Dit boeket verbloemd
misschien mijn angst
voor mijn verscheiden
wit voor geboorte…