Alle inzendingen over mijn linkerhand

Hij steelt de dood uit de gang speelt grijnzend met goud en zilver kieren lijken mee te kijken en roestig ijzeren haken laten de laatste lus bengelen zijn handen wast hij niet die lucht beroert niemand meer de ring aan zijn rechterhand schittert maar is te ruim met zijn linkerhand sluit hij de zware deur het heeft gevroren hij denkt…

Indiceert het ontbreken van onderarm Haar linkerhand echter biedt regeneratie…

mijn rechterhand gaat onbewust doelbewust naar de linkerelleboog tast het ruwe oppervlak af voelt of er een velletje los zit even gaat het mis de huid is dun mijn zakdoek stelpt het bloed de rest van de plekken is rood kaal afgezocht cellen delen snel mijn linkerhand gaat onbewust doelbewust naar de rechterelleboog herhaling van het voorafgaande…

Een gouden ei rust in zijn linkerhand zijn rechter houdt de toverstaf omsloten en moedig stapt hij voort, en vastbesloten op weg naar waar hij weet het magisch land De maan verlicht hem onbekende wegen eenvoudig weten is hem niet genoeg verlangt te vinden waar hij niet om vroeg te vinden om weer door te kunnen geven Het regent sterren uit…

Ik zag je litteken op je linkerhand, die keer dat de lading vastzat of toch ook weer niet. Je had een donkerrode pyjama aan met zwarte en witgrijze verticale streepjes. Ik dacht het beeld kwijt te zijn of toch ook weer niet.…

in mijn wintertuin slechts een roodborst, oude vorst en ik sta bevroren op mijn plek de vogel zoekt tussen de sneeuw zijn snavel witter, als hij kruimels eet en vet, hij danst op randen van versteende potten de vleugels vluchtig en zijn borst geeft licht ik sta bevroren warm mijn tepels met mijn linkerhand de ander houdt het vast…

Het verschil tussen de goden en de mensen is op de vingers van een linkerhand te tellen mensen doe niet groter dan je bent de nietigheid valt niet te vieren de natuur heeft geen geheugen voor verdriet het zandpad leidt uiteindelijk naar een moeras waar het rotten de gassen van weemoed verspreiden alles alleen zonder erkenning, het uiteindelijke…

Met aan haar rechtervoet de poes, aan haar linkerhand de krant en in het midden van haar hoofd de rondrijdende gedachten. En papier, zo wit als het laken, de pen tussen de tanden, de handen vertwijfeld aan de slapen. Precies! Zoals Proust. ----------------------------------------------- uit: 'Lila en de Tekens', 1999.…

Strelend gaat mijn rechterhand over de intens koude steen regenboogkleuren laten lachend gouden letters stralen in ijzige kou gedachteloos speel ik met mijn wijsvinger boter kaas en eieren in het zand trek lijntjes om de hoeken met elkaar te verbinden ik zie je grijns, gewonnen mijn linkerhand gebruik ik niet, verstijfd…

taal in jouw verfijnde wereld waar niet met bakstenen gegooid op onbegrepen hoofden ik hoor je pen nog krassen met de felle githeid zoals alleen gevallen kraaien kunnen bij het pikken van een lijntje om dan in de stilte van de wereld ontkleed mijn liefde uit te drukken als een uitgeteerde sigaret de nieuwe verpakking in je vergeelde linkerhand…

Inspiratie, exploitatie Altijd op pad, om te onderzoeken slingerpaadjes wegversperringen valkuilen onverwachtse signalen tekens aan de wand niets uit de weggaand rap van tong ontdekt ze het leven doet er inspiratie op draait haar ring om de middelvinger van haar linkerhand de wind streelt kracht over haar nek en ruggegraat ze…

de schrijfpen trilt op het papier aanblaast 't gedicht hier-en-nu mijmeringwoorden druppelen waaien open aan de linkerhand (doet mij de wintersneeuw, de kou vergeten op de achtergrond) zucht ik naar de eerste Lentewind als klankgazelle aan m’n rechterhand dat ik bemin, vol lichte geluidjes puur en pril op de wijzers van licht dag…

ik dicht niet meer open in vertrouwen mijn leven op papier niet groter dan a4 het was een prul en ik de nul die gladstreek wat gekreukeld was zwaar beduimeld de ezelsoren plat zij hebben het heel zwaar gehad onleesbaar is het kinderschrift met kroontjespen uit vele vlekken weet ik wie ik ben mijn linkerhand schreef tegendraads…

slechts een gekleurd dundoek verhult haar lange slanke lijf zonnestralen dringen door tot op haar huid blote voeten laten sporen na op het hete zand een huilend kindje sjokt moeizaam mee aan haar linkerhand op haar hoofd balanceert een waterkruik ze valt me op door haar fraaie ranke figuur donkerbruine ogen kijken me een secondelang aan…

Ik dek mijn rechteroog af met mijn rechterhand lees Love Letter en met mijn linkerhand mijn linkeroog lees Love Lace en weet het nu eindelijk zeker. Op jouw muur staat: ik hou van je. Niets blijft liggen in de mist, geen nevel drijft voor mijn ogen.…

puzzelende man met grijzend haar op het puntje van zijn neus de bril blauwe trui streepjesboord zo zit hij daar in gedachten verzonken omvouwt de linkerhand 'n zilveren pen glimlachend drinkt hij kopjes thee niet dat ik hem ken op rechts twee Amerikanen zij spreken veel te hard, zij overstemt hem overduidelijk wit topje haar rokje pikzwart…

(Bij 'Suzanna in het bad' van Ferdinand Erfmann) Ze staat enkel tot op haar linkerenkel in een afwasteil met water, terwijl ze met haar linkerhand haar kapsel aait.…

Jij kijkt of jij er ook niets aan kan doen jouw handen gekruist boven je mondige borsten vingers in elkaar gestrengeld smalle zilveren band om de ringvinger van de linkerhand De lol straalt uit jouw ogen je haren blond en zwart Op de achtergrond verzameld porselein voor een spiegelbuffet en rechts contouren van een antiek bed…

het kinderlijke dat speelse dat volwassenen pas durven laten zien als zij het echt ooit aan den lijve beleefd hebben dat laatste stukje onderscheid kan een ai niet kwijt omdat het nooit geëigend zal zijn en niet kan worden gegeven wat de lezer in de meeste teksten zoekt is authenticiteit een bek vol tanden en vrijen met twee linkerhanden…

hier huizen hoofd en hersenen der natie een linkerhand doet zaken op de pof de rechtervuist is handig met verlof het warme hart schoorvoetend uit de gratie de middelvinger zorgt voor consternatie een gladde tong is dubbellang van stof geheugen wordt geplaagd door Korsakov de huid heeft zelden last van transpiratie wat klieren bekken onbehoorlijk…

In mijn linkerhand draag ik de macht van het maken. In mijn rechterhand de kracht van het breken. Over mijn schouders hangt de mantel der onfeilbaarheid. Deze zware last zal er zorg voor dragen, dat ik spoedig ten onder ga. Ogen die doordrongen zijn van rekenschap, kijken mij beschuldigend aan.…

En dan opeens zijn linkerhand, smijtend: een troef op tafel.…

Mijn linkerhand ondersteunt mijn voorhoofd en beschermt mijn plotseling scherpe blik tegen de al te felle zon. Mijn rechterhand krabbelt vlug dat wat rest uit een kort bevochten nacht. Merels zingen dat de lente definitief is aangebroken.…

.) _______________________________ LINKSHANDIG Het leren schrijven met de linkerhand Was ooit gedoemd tot achterstandsbeleid Genetische vooringenomenheid! Want raakt die theorie wel wal en kant? Neem nou Jim Connors, McEnroe of Laver Die rijden een Rolls Royce, en heus geen kever…

herkenbare etensresten kriskrassen in de toiletpot alle perken te buiten doortrekkend vergeet ik te plassen met een zware plof val ik in bed trek de dekens over me heen verwacht de warmwaterzak aan mijn voeten let even niet op mijn hoofd knalt onzacht tegen de rand van het ledikant het bloed spat op het behang over de muggenstift op mijn linkerhand…

Ik wens jullie dat de herpes in mijn linkerhand ophoudt mijn wijsvinger te doen gloeien. Ik wens jullie dat mijn hersens de grijsheid van een week zonder zon konden zien als de blauw en gouden hoofddoek van de farao.…

klim verkalkt Met handen en voeten Schurend langs het touw De knopen zijn mijn roes De glorie kruist mijn blik Er is meer Ik weet het zeker Onder mij de klas Ik kijk en hoor de fluit Maar zwetend klim ik Euforisch verder Ik nader het einde Schat mijn kansen En ga door Er is meer Ik weet het zeker En dan, de laatste knoop Mijn linkerhand…

Zelf- verzekerd in haar blik Haar aantrekkingskracht en zachte huid Seksueel geladen Een beeldend detail is haar linkerhand Ligt deze slechts versluierd Geslachtsdeel strikt buiten beeld of speelt haar hand uitdagend op die plek...?…

Het racket wordt van links naar rechts gewipt waarna het weer in d’ linkerhand belandt Vol ongeloof probeert men te begrijpen hoe of dat haar techniek toch functioneert. Pak links of rechts! Toe, neem nou een besluit!…

klavier gebiedt de hamers De snaren door vilt gedempt Een labo van klanken waar hij woekert De vrije vorm koppelt aan het vingerspel Op zoek naar de fijne, tere toets De verbeelding op de spits gedreven Geschreven voor salonkringen Verdiept, verinnigt hij het stuk Het verhaal dat hij in een lied giet Of een hoofse dans in driekwartmaat De linkerhand…