Alle inzendingen over nachtelijk OR dood

Toch schept mijn Nachtelijke angst met hen een Saamhorigheid uit overmacht, dat Verhult wat zich niet laat temmen En veilig is als een deken in de nacht.…

de ochtend roept mij ik doezel nog dromerig op zondagmorgen laatste beelden drijven weg van het nachtelijk zweven Tanka…

geef me het nachtelijk beeld van een hemelschittering dat leidt tot opbloei van sensualiteit een broedplaats vol liefde midden oneindigheid…

geef me het nachtelijk beeld van een hemelschittering dat leidt tot opbloei van sensualiteit een broedplaats vol liefde midden oneindigheid…

Een Schiedamse schipper met kater schrijft ware historie voor later in nachtelijk tij slaapwandelde hij in de haven over het water…

Voor wie in nachtelijke uren nooit in het donker ligt te turen is slapen gewoon een gegeven in plaats van noodzaak om te leven…

Zoete geheugenzweem Vol nachtelijke merelzang, Frisse lentegeuren - Hooglied ontwakend In twee lichamen Van beider kunne.…

Een kloosterlinge, die bij volle maan er met de pastoor vandoor was gegaan, is naar aanleiding van de nachtelijke pret door moeder-overste op non-actief gezet.…

droeve geesten waar regen in regen valt en tranenzang door de verlaten nachtelijke straten lalt, bezopen mistroostig, verwaarloost en alleen eenzaam op weg naar niets tijdens een leven dat niet troosten kan.…

floot Ontnam mij ’t gemis van aardse dood En al hetgeen ik ooit beminde ‘k Weet nu hoe ik het terug kan vinden Leef aandachtig en bewust.…

Nachtelijke roos, die geen dag sieren kan Enkel in bitterheid geurt het frisse water met alsem besmeurt verhitte zenuwbanen ontvouwen Satans plan walm van puin over het doodse veen bevende vingers betasten het moeras kwaad doortrokken halmen beemdgras wazig zicht van tranen en geween tijd versnelt tot eeuwig duren moe getergd, de hoop vergeten…

leven in een ander perspectief weer brandt de zon en barst uiteindelijk de steen door nachtelijke kou, hij gaat zich tonen nu zal de ziel zich kunnen schonen van het aards bestaan sterven is voorgoed gedaan…

De nachtelijke waker; De voortdurende nachtbraker; De Vreemde vogel van de nacht, plukt Zijn veertjes van de zorgen, fladdert Boven zijn nestje zonder kracht.…

Geef het op je bent verloren in een nachtelijk avontuur En dat kan nog even duren Laat je gaan laat je vervoeren Hier ben je veilig tussen beschermende muren…

De avond kalm soms verdrietig, het nachtelijk duister zal ons omsluiten, o mens, wat ben je nietig.…

In het nachtelijk geflonker van de lichtjes die je ziet hoor je zachtjes in het donker de klanken van het engelenlied de gebroken stilte die ik vind doet mij denken aan het kind...…

Iedereen heeft een dubbelganger wordt er gezegd waar heeft God de jouwe in Jezus'naam neer gelegd Gezocht in het Verre- en Midden Oosten niets van jouw evenbeeld om mij te troosten Europa van Noord tot Zuid, zelfs Afrika lachte Hij mij uit en gaf zelfs een trap na Nu zag ik duizenden Claudia's in Israël this must be heaven or this must be…

zei de Dood…

Een windvlaag, een knal tegen het raam, kijkend naar buiten zie ik nog net, het beestje zijn laatste klap wiek slaan, dan stort ie ter balkon. Geen terreur maar domweg de storm.…

Na de uitleg, van de ondernemer, werd het eventjes stil, of er nog mensen wilden spreken? Ik zei: ja ik wil. Opnieuw werd het na geschuifel wederom heel stil. Ik keek de zaal in, waar drie mensen zaten slechts drie, die haar wegbrachten. Opzij kijkend naar de kist, zei ik: 't geen niemand wist: ze hunkerde naar aandacht, toen ze die niet…

Ik vraag je, blauwe lucht, met een diepe zucht En jou, volle maan, wat heb je met hem gedaan. En u, fonkelende ster, hij is weg, zó ontzettend ver. Ik vraag jou, mooi leven, wil je hem terug geven?…

Dood is gevoelloos dus zonder gevoel, snap je wat ik bedoel? Bestraling zorgt voor dood weefsel en dat veroorzaakt pijn, snap je dat ik niet begrijp dat de dood zonder gevoel moet zijn?…

In het nachtelijk duister komen zij ongevraagd ijle bezoekers uit koud en schimmig duister opdoemend zich beeldend in onzen gedachten zij die bij ons willen zijn met klagend gefluister nachtelijk aanvaarden van hen die wij zijn comprimeren zij kil met wazig aanschijn zoekt de eenzame ziel in rusteloos dwalen opkomend verschijnt zij angstig…

Uitgelaten zucht ze Een landende luchtballon De straatlichten omringen Het nachtelijk weiland Een kuisheidsgordel Waarvan dichters De sleutel bezitten. Mistige gedachten Verlaten de avondstond…

Een totaalplaatje...met omineuze gevolgen voor boeren en hopelijk ook rehabilitatie van en eerherstel voor de biodiversiteit in ons kikkerlandje _______________________________ DEAL OR NO DEAL Het is - zo klonk hij ook - heel uitgekookt Met aanbevelingen voor Adema: Voor piekvervuilers enkel Canada Of Polen, waar hij boeren mee bestookt…

die stilte van lijdzame dromen heeft hij zijn liefhebben nooit verzwegen als was hij uit haar tere schoot geboren niet meer in staat om het einde te keren opent de nacht nog één keer haar ogen en begint het web rond de dood te weven…

Stille slapende mensen in de zwarte duisternis doodse rust, stilte en leegte bevestigen de duistere nachtelijke aanwezigheid. Alles slaapt, en toch iemand die wakker is. Alles slaapt, maar mijn hart is wakker Mijn hart klopt, spreekt en overlegt. Dingen die in de dagelijkse drukte dreigen te verdwalen.…

bewees ons, in ‘t duister, het tegendeel gaf liefde en hoop, een bezemsteel waarmee we, nachtelijk, de wereld rond konden zweven, in onze blote kont vleugellam, maar niet zonder gedachten.…

sterft in een poreuze bedding voorbij de woestijn is geen weg meer terug daar begint het voorportaal van het droomland zonder nachtelijke dagen de grens ligt op het midden van de brug het voelt als last het gewicht van het moment te moeten dragen…

het luchtledige laat mijn snaren trillen ofschoon de zwaartekracht aan mijn voeten kleeft, de nachtelijke muziek maakt onwijze sprongen of ik deze dans kan eerbiedigen om mij te dragen door de poorten van de dood laat mijn lijf onzeker schudden in het duister dat me plooit er is geen verlangen zonder averij geen wal om aan te meren…