113 resultaten.
[Je komt terecht 2]
netgedicht
1.5 met 8 stemmen 273 Hij schommelt mee
in zijn satijnen bedje
boven een affuit
en hoort niet meer de hoeven
ploffen dof en dof op straat.…
Rouwdouw
netgedicht
3.2 met 12 stemmen 1.852 daar loopt ze uit de pas met moeders oude mantel rond
haar levendige geur begraven in de bonte kraag
en oh ze kent het bouquet goed en oh ze heeft het parfum graag
een vage glimlach krult haar rouge stift gelijnde mond
een moment uit de plooien van het starre dat ze vond
in het leven aan de boezem van de rijke bovenlaag
en oh ze kent de bodem…
Goede reis
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 956 ik heb geen woorden
aan je meegegeven
hooguit goede reis
voor jou was het
eindelijk prijs
gekoesterd als wens
herinneringen en
fragmenten verhalen
jouw aandacht in de mens
jij hebt gedeeld
bent gegaan blijft toch
bij ons in voortbestaan…
De droom van een dorpsjongen
gedicht
3.2 met 27 stemmen 23.311 O, bij mijn uitvaart, hoop ik, zal je staan
Op een der bruggen van het Canal Grande
En mij voorbij zien glijden als een aal.
------------------------------
uit: 'Alles onecht', 1984.…
Afscheidsgedicht: Kalm drijvend
netgedicht
3.3 met 6 stemmen 1.500 Het licht tilt op,
laat gewichtloos zweven
door haar eeuwigheid
geen dag en geen nacht,
alleen rust en stilte
van ademloze heerlijkheid
voel het zweven, hoog en laag
regelend op eigen kracht
langs glanzende planeten
die stralend welkom heten
fluisterend;
je had het moeten weten
je wil voert langs je eigen tijd
nergens meer je aan…
De droom is uitgewoond
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 188 de auto’s
rijden al een tijd
in zwart of grijs
mij vlaggend tegemoet
ik heb daarvan
nooit opgekeken
alsof je het intuïtief
tijdens het leven hebt gemeden
zij zijn
uitdagend schoon
vervoeren het theater
waarin de droom is uitgewoond
het laatste tripje
net zo liggend
als vroeger in het kribje
langs de bekende plaatsen
met…
UW WIL GESCHIEDE, JOUW WILSVERKLARING
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 889 Gedenk te leven
dat met grote mate
maar
denk ook na
met mindere mate
maar wel af en toe
over je dood
na je sterven
na je heengaan
En dan met name
aan je nabestaanden
aan de achterblijvers
voor wie 'het dag' blijft
"Zij zetten je niet bij het grof vuil"
Geef hen handvatten
regel dus de uitvoering,
vervoering van je uitvaart…
Graf
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 502 Na het begraven komen de problemen,
Een vers gedolven graf ligt er slecht bij.
Een uitvaartondernemer tipte mij
Voorlopig maar een opklapgraf te nemen.
En ik ga blind op zijn adviezen af,
Zo ’n man die kent het klappen van het graf.…
De dood
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 559 Plotseling zag hij een helder licht
En waar kwam die wondere wijs toch vandaan
Voor hem stond nu een spichtig kind
Een meisje, nog heel jong, was voor hem gaan staan
Zij zong hem toe over boven de wolken
Waar enkel liefde bestaat, en tederheid
Zij gaf hem het vertrouwen om los te laten
En hij hulde zich weldra in de vergetelheid
Immers,…
De levensbel klinkt
netgedicht
3.2 met 4 stemmen 503 Hoor, de doodsklok luidt.
Zie ons levenden gaan,
op weg naar het graf.
Einde van ons bestaan.
Ruik de versgedolven aarde.
Hier sterft onze haat en nijd.
Voel hoe zelfs afgoden zwijgen.
Hier sterft tegenstrijdigheid.
De weg, de waarheid en het leven.
Hier wordt vrede opnieuw geboren,
de opstanding van waarachtigheid.
De duivel heeft de…
Nog steeds…
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 175 sluimert oude zomer
bladrood grauwt daarna
doorborduurt de narcis kil
krokust jonge lente
er trekt een voorhang op
boven vluchtende ruïnes
ver uit krijsend hete bergen
slijkland zompt verdriet
naar het westers paradijs
somma knijpt een oogje toe
ruilen lokt de satan
zijn glimlach zegt genoeg…
Blijmoedige voorbereiding
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 241 Is onze uitvaart al geregeld?
Is onze diagnose al gesteld?
Dood wijst onherroepelijk naar ons leven.
Dat is een blijmoedig makend feit.
Het wordt hoog en hoog tijd,
voor oud en voor jong,
dat we ons opgewekt gaan voorbereiden.
Zijn onze koffers al gepakt?
Zijn we al klaar voor de reuzensprong?…
Resomerend...
netgedicht
2.3 met 3 stemmen 53 De horizon is niet meer mijn limiet
Mijn existentie lost niet op in schimmen
Ook nu rust onvolmaaktheid in de dingen
Maar overdag, een onbewaakt moment
Van rakelings langs oude dikke bomen
Scheert vagelings een vlaag voor 't geestesoog
Zwevend uit het niets in 't nu naar niets
Naar een opgeborreld tweede leven
Verloren zijn dan woorden…
speel mozart
netgedicht
3.7 met 3 stemmen 211 en ween bij mijn uitvaart
zelf laat ‘k geen traan meer
m’n geliefde anna catarina wel
elk verdriet is van korte duur
muziek brengt allen hogerop
tijd voor een ontmoeting met
hoe je lacrimosa was bedoeld
was het nog mooier geweest
als je ginds langer was gebleven
jou verwacht ik heel spoedig
deze eeuwigheid duurt niet lang
dan altijd…
In memoriam mijzelf.
netgedicht
2.0 met 6 stemmen 1.105 In brons gegoten
klokken galmen luid
mijn ingetogen uitvaart uit
de mensen droef gelaten
schrijden voort in lange rijen
zij volgen zo eerbiedig stil
wat er nog rest van mij
met houten sier omsloten
vier zwarte raven sleuren
aan het koperen beslag
zij trachten even triest
te lijken als zij die volgen
hun gedachten ingesloten
In steen…
Samen bloemen kopen
netgedicht
2.7 met 3 stemmen 215 Wie uitvaart ben niet ik,
maar onze illusie,
dat eeuwig leven bestaat.
Sta alleen maar even stil.
Luister naar het fluisteren
van de kerkhofbomen.
Zie niet naar gisteren om,
wanneer een merel fluit.
Kom, laten we, vandaag nog,
rode tulpen kopen,
zoals verliefde mensen doen.
Kom, laten we, vandaag nog,
ons leven vieren.…
CONSTANCE MIJN DUIF
hartenkreet
3.7 met 7 stemmen 1.113 Ik verzorgde de uitvaart o.a. met duiven, die telkemale bij me langskomen, waar ik me ook bevind, zoals eergisteren in Zuid-Spanje op mijn balcon. Het gedicht is opgedragen aan wijlen Constance Blanken.…
Op de boot
netgedicht
3.7 met 3 stemmen 142 Je bloemen van de uitvaart,
verjaard, geurden nu als een wildboeket,
en dreven na
droge rozeblaadjes, takjes mochten met je mee
oplossen in de zee tot fijnste stof.…
Cornucopia
netgedicht
3.7 met 3 stemmen 58 tremolo's der groene specht
Surrealistisch, dat de lente daar is
En als de duvel zegt dat dat niet waar is
Schenk mij dan klare wijn bij het gerecht
Het teken aan de wand is aangebroken
Het sein op groen der hoorn des overvloeds
In struikgewas geen rovers, niets dan goeds
Vaarwel, o roze Cadillac, 't is over
Er klinkt geschal bij uitvaart…
VOOR JOU GEEN KAARSJE
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen 1.322 Voor jou zal geen kaarsje branden
jouw bestaan is slechts op aarde af
Gisteren vouwde ik jou de handen
morgen zakt je lichaam in het graf
Van jou kon de dood vlug komen
jouw lichaam schonk je maar pijn
Je bloed zal bij het mijne stromen
zodat je voor altijd bij mij zal zijn
Voor jou bestaat nog slechts rust
liederen bij je uitvaart hoor…
UITVAART VAN MIJN DOCHTERKEN (1633)
poëzie
4.0 met 54 stemmen 9.206 De felle Dood, die nu geen wit* mag zien,
Verschoont* de grijze liên.
Zij zit omhoog, en mikt met hare schicht
Op het onnozel wicht,
En lacht, wanneer in ’t scheien
De droeve moeders schreien.
Zij zag er een, dat, wuft* en onbestuurd,
De vreugd was van de buurt,
En, vlug te voet, in ’t slingertouwtje sprong
Of zoet Fiane zong,
En huppelde…
Afscheid van de zomer
netgedicht
2.6 met 18 stemmen 658 Er hangt wat weemoed tussen huizen
die er onbezorgd wel staan
maar waarin de ruiten iets weerspiegelen
van uitvaart en vergankelijkheid.…
Schottegat
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 255 ijzerwater
gelost van afgedankte vrachten
slingeren hun haken traag
het gewicht van de tijd
over resten averij
in de haven lagen nog,
ontmanteld,
naakte schepen hoog op hun roest
wiegend op duwgolven
droomden ze schaamteloos
van een make over
in het dok
tot wreed
het zwaarstromend slagzij,
dachten ze nog aan verre zeeën,
hun uitvaart…
Afscheid van oude Oma (11.08.2008)
netgedicht
3.6 met 16 stemmen 1.843 Ontspanning dat stervenslijden voorbij
is, wordt uitvaart weerzien van familie
en vrienden; de dood leeft sterk en ze
komen van heinde en ver afscheid nemen.
Keren we huiswaarts verwaaien in de wind
sporen van de dood die aan ons kleven;
ik zal me haar altijd blijven herinneren
zoals ze was tijdens haar lange leven.…
Wij leven mee
hartenkreet
3.8 met 5 stemmen 2.189 Vandaag is de uitvaart van iemand
die dierbaar is in ons aardse leven.
Naast de kist ligt aarde en zand
zo wilde zij worden teruggegeven.
God was voor haar niet een naam
nee, Hij leefde mee in haar leven.
De zon komt binnen door het raam
een mooie dag is haar nu gegeven.
Ook op de begraafplaats schijnt de zon.…
Zonder jou
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 416 schilderij zonder lijst
Een peuter zonder haar tandjes
Een rijstveld zonder rijst
Een land zonder haar vlag
Een klok zonder uren
Een vleugel zonder haar Bach
Een kasteel zonder muren
Een rivier zonder haar bedding
Een machinist zonder trein
Een vrouw in nood zonder haar redding
Een diepe wond zonder pijn
Een moeder zonder haar kind
Een uitvaart…
Naasten-Liefde
hartenkreet
3.4 met 25 stemmen 2.403 Als je geen stap of voet meer zal verzetten
Weet men zich met stip in je te verplaatsen
Als je volledig horizontaal bent afgelegd
Wordt verticaal de loftrompet afgestoken
Op het kruispunt van je verle(i)den
Vindt iedereen je lief, aardig en mooi!
Mooi meegenomen toch
geestelijk wel te verstaan
zo'n after-party van
na na naastenliefde!…
- De Laatste Bel -
netgedicht
4.3 met 16 stemmen 693 De laatste bel, ze roept
het leven heeft een nieuwe uitvaart,
jouw erfgoed moedig
in haar nieuwe wending steeds geëerd.
In liefde worden jouw woorden
gemist zoals een film,
een laatste documentaire
de dood hij heeft het voortouw genomen,
hij zag je duidelijk graag.…
Grote Verdwijntruc
snelsonnet
3.7 met 6 stemmen 175 Tot nu toe was de keus alleen uit twee:
Wil je een graf of urn na je verscheiden?
Mijn moeder zei altijd: ‘k wil geen van beide!
Nu is ook ‘resomeren’ een idee.
Na al die moeite die het leven kost,
Wordt aan het einde alles opgelost.…
ALIS VOLAT PROPRIIS
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 143 dat wat rest, ligt in mij opgeslagen
geborgen in mijn dunne handen
verankerd in mijn hart
bij vlagen vloeibaar maar steeds warm
het zandkasteel, de parelmoeren schelpen
het zachte van je wang
zo ver als ik maar kijken kan, wil ik
je volgen, tot ik enkel nog een stipje zie
samen met het witte van de wolken
verdwijn je aan de horizon
jouw…