Alle inzendingen over waterdruppels

Je kon een speld horen vallen, een waterdruppel van een lotusblad. De zon bewoog traag tussen de heuvels twee handen die een oranje ballon probeerden hoog te houden. Dit spel zonder grenzen.…

balancerend op een waterdruppel sprak de filosoof over eindeloze vrijheid in het zelf terwijl ik naar beneden dook, aangetrokken door de schaduw van een panter, en vluchtte in woorden zonder komma’s de zon scheen fel - te fel - de maan was mij vergeten gevangen in haar vrijheid verlangde ik naar diepe, diepe eeuwigheid en tuimelde…

De koude sneeuw valt zachtjes op mijn hand Ik denk aan je De sneeuw smelt Ik wens je hier Een waterdruppel ligt in m'n hand Ik voel je hand in de mijne Hij glijdt langzaam weg tussen m'n vingers Ik voel je wegebben Er valt een druppel in de sneeuw Ik probeer de herinnering vast te houden Er valt een nieuw sneeuwvlokje…

onze liefde was als een kostbare steen in een ruwe rivierbedding we werden ondergedompeld in de heldere stroom die ons kabbelend kuste het leven verliep als een rivierstroom die zich haast naar zee en zoals waterdruppels de stenen uitholt, zo versleet de tijd ons hart de steen is geslepen, gekerfd vol littekens het hart het heeft de…

Wolken bestaan uit ijskristallen echt veel ijs-glas en waterdruppels in lucht die koud is, met daarin veel water zeshoekig van vorm, aaneengeplakt; SNEEUW In vele landschappen op kerstkaarten ontelbare ijskristallen in overvloed ZET NU DE AARDE OP 1 Geen sneeuw en ijs is geen leven Veel wateroverlast; dat dan NATUURlijk weer wel; steun…

van de vers ontloken sneeuwklokjes rol ik zomaar in de kro die ik kus met beide handen gooi ik wolken over naar degene die ze vangen wil tot dat er één uit elkaar ploft rond zwevend op kleine waterdruppels waarmee de aarde besprenkeld wordt die onuitputtelijk lijkt tovert zij wederom de lente tevoorschijn waar ik ieder jaar weer opnieuw…

Er botten waterdruppels uit; aan iedre tak en iedre struik zijn knoppen licht.…

De waterdruppels op de draden, zijn als parels aan een ketting. De natuur heeft zijn geheimen, om als een kunstenaar, bomen en struiken om te toveren, in het helderste kristal. Zo zuiver, zo mooi, zo fijn. Claire Vanfleteren ©…

zoals een vogel die onbegrensd vrijmoedigheid wenst op vedervleugelslagen dromen mee kan dragen een lichtschelp eindeloos stralende zelfs als in de schemering de aarde lijdzaam wacht op een donkere nacht jij bent zo jij de waterdruppel die achterblijft liefdefleuren wrijft op schaduwblaadjes van een dorre bloem het dansende…

áls een grote en grootse waterval vol van glinsterende waterdruppels: met elk van ieder een kristal! De kracht van water dat alles schoon wast. De kracht van de ziel mijn ziel verviel niet met het verval van het water of van de watervallen... neen, zij herrees als een Phoenix! Niet langer in haar as verzonken, noch verdronken...…

maar het wit, hartveroverende stukje wonder verandert al snel in een dikke waterdruppel net als de tranen over mijn wangen vertelt het mij hoe mooi deze wereld kan zijn... maar net zo vlug doet het mij beseffen dat ook dit water droogt en verdwijnt…

Jij dreef weg op een zee van stilte en verdampte als een waterdruppel. Zwart hart, donkere ziel. Mijn ogen huilden bloed.…

in de ochtend lig je rustig naast me; de terugkeer naar waarheid waarop wit gesteven lakens jou niet anders zien dan je bent ook in wat je nimmer hebt gezegd of in dat wat mijn ogen nooit zagen en zich nu tot namen wuiven als waterdruppels in steeds weer andere vormen van leugens ik wilde jou dromen mijn stem laten horen vanuit…

Waterdruppels glinsteren nog op mijn venster. Maar de zon kleurt de schoongewassen wolken rood. De wind houdt nog zijn adem in. Opnieuw een nieuwe dag, hij stelt zich vrolijk aan mij voor. Verwijdert nare dromen en duistere gedachten. Bijzonder dat licht zoiets kan doen. Wat zal de dag mij brengen. Het geeft niet, goed om te beginnen.…

Het licht verstopt zich in mijn verdwaalde blikken, waterdruppels doen mijn gedachten steeds opschrikken. Heel zachtjes huilt het diep in mij, zonder woorden, maar zo heel dichtbij. Ik zoek jou in een tranenzang, samen kwetsbaar, samen zo bang. Zwijgend loop ik verdoken, de dagen worden oud.…

steekt op ik raak vermoeid wanneer het ruisen zich laat horen, uitgestrekt in het neervallen misschien om het gemis van de ochtend waarin bloei gulzig en ongeremd golft naar het oor van verbeelding om verder te gaan verder dan de broodgedichte dodenakkers die, verward, hun verlangen nooit meer kwijtraken in telkens grotere waterdruppels…

Een zachte waterstroom Glinstering op het lelieblad Zachtroze kleuren als in een droom Een sfeer waarin gemoedelijkheid optrad Meeldraden ogen teer en zacht De stamper in het midden aangebracht De bloembladen in oogstrelende kleuren Gedachten weten het allemaal goed te keuren Glinsterende waterdruppels op het lelieblad Niets hoef je voor…

Paddenstoelen steken statig hun gekleurde kopjes op spinnen vangen waterdruppels weven paarlen van een drop. regen kneedt zijn stiltepaden tot een glanzend blubberpad glibberglijdend naar de heide maakt de dauw dit nevelnat.…

Daar fluistert de wind heel zacht Waar onbegrip droeft en neersabelt in harde woorden daar zwijgt slechts de stilte in het goud Zachte stroom van liefde kabbelt in duizenden waterdruppels als regen op dorre bodem Dorstig drinkt moeder Aarde kwistig ontkiemen zaadjes en ontluiken bloemen in de mooiste kleuren Groene struiken wuivende…

Zei de zandkorrel tegen de waterdruppel: 'De wereld kan vergaan maar wij blijven altijd bestaan'.…

Het maakte haar begaan Zag haar tussen de waterdruppels staan Een waterval vol jeugdigheid Blinkende zonnestralen over haar huid verspreid Hij zag haar staan in een kleurende regenboog Waar haar schoonheid voortbewoog Waternevels sprankelend over haar huid Genietend van een paradijsvogel die naar haar fluit Kabbelend blijft het water stromen…

Het woud was koud en sneeuwwit in mijn droom de stammen star als uit puur marmer; als zacht steunen liep het water uit de poriën van een zwarte hemel en verdween in alle bekkens steeg de waterstand en ‘k wist dat ik nog sneller lopen moest tussen de tenen voelde ik het spartelen van weke vissen De waterdruppels troffen mijn huid…

's nachts weet ze waar ze is ze komt vanzelf thuis in het donker valt ze vloeibaar samen met tijd en ruimte de locaties plakt ze naadloos aan elkaar in een eeuwenoude, holle ruimte vallen trage waterdruppels in het water ziet ze het verloren kind dat niet weet waar het hoort de kleine mond zal niet spreken ze grijpt in het water naar…

Zelfs de lantaarnpalen lijken mee te geven, buigen hun hoofden van ijzer en het licht verdeelt zich in de waterdruppels eromheen.…

stil zit ze op haar keukenstoel; schilt ongeduldig de patatten regen slaat met vlagen tegen haar keukenraam ze staat op - zet quasi automatisch - de radio aan kijkt naar buiten: kan niet langer dat rotweer bevatten aardappels plonzen met geweld in de hoge pan waterdruppels spatten op haar brillenglazen uiteen op de radio een telefoonspelletje…

zijn't waterdruppels zonder richting stroompjes van een andere lichting, die vloeien aan een laag debiet?…

Hij schreef hen een waterbrief, een Venetiaanse oorkonde, met waterdruppels toegekleefd, een libel in het merk. Tussendoor sleep hij een kei tot wapen, vrat vuur uit het hout, in een bed van bladeren schiep hij een bed van meisjes aan zee, en geuren en slierten regen uit hun haar of was het zeewater?…

Gaan talrijke klittende waterdruppels bij wijze van spreken nog harder honen vastberaden het land overspoeld te bewonen. De Noordzee is zeer grillig en stekeblind dat weet menig overlevende en hun kind. Tij voelt als onverwacht vreemd bezoek het wordt al weer donkerder net om de hoek.…

In vingerhoedjes van plezier, met waterdruppels op een pier Win-win synergetisch rekenen als 1 + 2 was 4. Als schrijven was schrappen, dan was typen weigeren op te slaan. Tegen wil en stank voor dank, wie schoof het brood nu op de plank? Bidden voor hetgeen je kreeg: ‘bedank de Here, dank’.…

Mijn ogen waren door die ervaring belicht met waterdruppels en doordrenkt met zonneschijn. De Cerf is de maan, ik hun schaduw. Zij zijn de zee, die mij op het droge hielpen. Zij zijn het eten, ik de smaak. Wij zijn aan elkaar gewaagd. De Cerf heeft mijn leven veranderd. Een andere dementie gegeven.…