Alle inzendingen, jaar 2008, week 32

Scherpscheurend elektrisch gitaargeluid Lange uithalen, hij heeft pijn Zoekend naar zijn verdwenen liefde Vibraties, snerpend uit mijn boxen Loopjes, trillers en soms gedreun Tranen wellen op in mijn ogen Ik voel mee, mee met zijn leed Waar is ze toch? waar is ze heen? Het jankend en gillend snaargekrijs Langzaam afglijdend naar zacht gesoes…

tranen breken mij open onder de bladertooi aan het ruige klif. op een Scandinavisch scheer verkorrelt het bittere water eenzaam in een vliet, verkrampte lucht bokst tegen het licht en ligt erna zalig te wezen. ik ben het die geluk proeft en het helder weer meebrengt als lachende kinderogen. donker abrikozenhuid is het palmares…

Hoe geladen ook en hoe buitengewoon schoon dit lied zonder woord…

Mijn biologische vader Masturbus plaste mij in de wasbak, een (h)eiloze wereld ik ontsnapte aan de afvoerput, gleed in de spiegel, groeide op tot spiegelgeest. Als massaloze geest verplaats ik mij oneindig snel en ben overal tegelijk kijkt U in de spiegel en U bent niet geheel U zelf dan kijkt U in mijn ogen. Ik glij in iemands spiegelbeeld…

I. er is geen boom die bijt of woorden snijdt uit de aarde van hen die zich niet kunnen weren en zwerven in ontvolkte schaduwen dat ik dan aan vrede denk telkens ik een boom zie staan met takken nog in het ochtendmaal brengt de honger in mij naar boven om de stilte te verraden met een machteloze schreeuw II. er…

het regent pijpenkrullen in mijn haar als ik mijn hoofd naar buiten waag de zomer is een ware plaag voor bruinverlangend brandgevaar in plaats van warme zomersproeten koelen druppels mijn gezicht wanneer ‘k daarvoor mijn ogen dicht dansen de plassen rond mijn voeten het laat me allemaal stoïcijns al weet ik me zonneklaar geplaagd ik blijf…

Halfoogst en reeds de eerste tekens van neergang, herfst en einde zomer maar plots vandaag een lichtgetover van kaarsjes, liederen en gebed. Maria, Vrouw verheven hoger dan zon en maan en sterrenrijk, Ge staat voor velen nu te kijk maar waart een onbekende, arme moeder. Wees Gij de ster voor ons bij nacht, het fluisteren van de zomerwinden…

Dromen doe ik elke dag vooral nadat ik je foto zag. Je ogen zeggen me genoeg, als ik ernaar kijk voel ik me zo goed. Je lippen zo zacht als satijn, konden ze maar de mijne zijn. Waarom beantwoord je mijn hyves niet of heb jij net als ik verdriet. Laten we er voor elkaar wezen, we hebben toch niets te vrezen. Laten we genieten van het leven…

waar is de tijd van papegaaieeieren en koeieuiers gebleven de tussen-n gooit nu roet in het eten een zevental van opeenvolgende klinkers in een woord lukt niet nostalgisch neem ik afscheid van die mooie woorden daaaaaaag…

Ik had je wel een croissantje willen geven in Brive, of zo’n heerlijke café au lait. En ik had je daar in Estartit gerust mijn toetsenbord wel willen lenen. Ik had je best in die pittoreske smalle Spaanse straatjes willen leiden naar de markt Ik zou gerust wel ’s middags met je zijn gaan zwemmen in Torroella de…

jij gaf het zuiverste kristal ik raakte aan de hoogste tonen was slechts glas geblazen in een vorm die voor jou bijzonder was zag je langzaam mijn kleuren breken jij glinstert nog volop maar in samen weten staan we naast elkaar kristal en glas doorzichtig als een paar…

Er moet een uitweg zijn Een uitweg De bullshit wil ik kwijt De bullshit Het lijkt alleen maar donker Alleen maar Rijk mij je hand Je hand Toon mij je kracht Toon mij Samen Opnieuw Een wolkenloze hemel Jouw hemel Mijn hemel Onze hemel - Oh Mijn hemel…

Wanneer Jouw zucht naar vrijheid Een gevecht lijkt Dat niet is te winnen Spreek je dan uit Open je hart En… Grijp de kans - De kans Opnieuw te beginnen Opnieuw Opnieuw te beginnen Opnieuw…

De hoeder van mijn oude eenzaamheid schudt aan de tafel een wilde dans is gestopt wat nu nog moet wordt afgerond willoze twijgen in het gedoofde venster de kop van de helling bezwijkt de andere wereldhelft zal stonds ontwaken ik leg mij neer in de opalen schijnsels de roep van dieren komt tot de deur zacht zal ik straks belijden…

Jawel, het speet die school uit Nunspeet zeer, maar regels zijn er om te respecteren. En ach, na slechts een jaartje vlijtig leren slaagt zij dan vast en zeker in één keer. Door dit gebrek aan goed beleid en tact is deze school zélf grenzenloos gezakt!…

gaat u maar voor gebaarde ik weids en ik fietste haar glimlach naar de andere kant van de stad ik gaf en kreeg…

hoe blijft de senior die zijn ogen graag stevig de kost geeft zijn blik laat dwalen zonder enig fixeren te innemend staren of inhalig gebaren naar schoonheid frivool en luchtig gekleed toch recht overeind het leek de juiste tijd mijn strategie terzake nader praktisch te bepalen door me te oriënteren want al sta ik stil ze tellen de…

Het heft in eigen hand genomen hefboom der verhevenen de heffing van de hefbaarheid zal heftig onderhevig zijn aan hevige onthevendheid verheven boven heffenden zij heffen de verhevenen ontheffing van de heffenden…

Helse hond met duivelsogen keek mij lang doordringend aan toen ik staande in mijn dromen de rivier voorbij zag stromen en ik wist het zal nu komen dat ik deze stroom moet gaan En de hond hij schraapte kelen al zijn kelen scherpend rond die mij dreven niet veel later naar het hooggeweven water waar de hond in vals geschater al mijn heldenmoed…

Gevouwen benen zittend op de grond slechte afvoer en weinig licht vol overgave voor slechts een enkele roepie voer jij trots je ambacht uit…

Hoe kan ik je laten gaan Zonder afscheid te nemen. Je ontneemt me alle adem. Jij bent de enige geweest Die me werkelijk gekend heeft.…

In een samengaan alsof augustus later was dan ooit is vriendschap de trede in jouw hart toch vergaten wij te dromen en vulden lege ogenblikken met het staren naar de maan en vluchten wij in elkanders akoestiek waar het gegalm de nissen vulden met valse muziek…

het is de straffe wind die mij de achterzijde van de bladeren laat zien, zo heftig krommen de populierentoppen, het ratelt gestaag en de bulderende zee op afstand schreeuwt verhalen ik luister in één stuk door naar wolkenranden die mijn polderland verstoppen achter zonlicht kolossale gezichten blijken moeders die zingen over koren, veranderlijk…

Haal alles uit het leven en hou van wie je bent Leer weer in wonderen te geloven geniet van elk moment Geloof in jouw aangeboren kracht ook al kost dit wat tijd Leer deze te gebruiken en ontvang in dankbaarheid Laat het verleden los al het negatieve wat in je leeft Je kunt je leven pas helen als je anderen vergeeft…

Waar ijzervreten vol vuur opgewonden radertjes slijpt dalen tanden in verbeten knarsen aan de lopende band open dicht open dicht en jij ? ja jij zoekt rust maar vindt alleen stilte in jouw hoofd kom dan vergeet het loos en spring als radertje in het alles dans al is het tandeloos dans en lach slijp resterende tijd vergiet geen…

Zij beweegt zich schrijvend op forums oordelend respectloos oorlog voerend andermans voelen trapt zij met voeten. Zij negeert verweer verwringt zinnen gooit geheel onverdeeld niet bedoeld met gore modder naar haar eigen spiegelbeeld.…

Rechtop in bed, ze huilt heel zacht Het is ook midden in de nacht Stil komt de moeder naderbij en Wiegt het kind van angsten vrij Mam, leg een briefje op de schouw Met Lieve Heertje, luister gauw Als ik later dood zal gaan, laat Mij dan astublieft maar staan En staande tilt u mij naar omhoog Ik zal oppassen voor de regenboog Och…

jij zaaide het zaad in de omgewoelde grond met vlakke handen dekte ik behoedzaam de wond water en licht baarden leven onzichtbaar onder het zand de spruit liet zich bewegen in het bezwangerde land het jonge groen zou ontluiken uit de bevallige schoot wij mochten haar vrucht gebruiken van aardse wortels ontbloot het recht op bestaan…

Deel nimmer In mijn lijden Bevestig geenszins Mijn verdriet Sla een arm slechts Om mijn schouder - Steun en hulp - Meer vraag ik niet…

voorwaar ik zeg u en het is waar roep ik de sprakeloze menigte toe terwijl ik gelukkig nog net op tijd het juichen onderdruk met een zegenend gebaar terwijl mijn nieuwe inzicht toch zeker niet voor blindgeletterden onderdoet maar daar ik wars ben van naijver of nijd zeg ik, het is waar, en dat in alle bescheidenheid (immers voor hoogmoed…