ik schoof de groene regen jonge blaadjes langs stille rollertjes open het licht kon binnen komen als gedachten lieflijk verpakt in warme dromen die nog even wakker willen worden met een volle dag in het vooruitzicht tijd om op te staan de zon nog even langs een slaperig koud lijf laten gaan dan de douche als malse regenbui…

Ter nagedachtenis aan PUK Zusje van Sam 10/04/2024 het waren zachte donker bruine ogen die hem gedoogden op gezamenlijk leef terrein natuurlijk was zij later gekomen en had ad hoc haar eigen voorkeur meegenomen de hal als wacht en blafkamer voor niet of later verwachte en onaangekondigde gasten en vrienden zoals normaal…

waar zij en strijkers bezig zijn valt geen onvertogen woord zij weten allen van het super zachte aparte materiaal dat zij onder handen hebben heel anders dan dat van de strijkers die noten in schoonheid doen trillen van emoties waarbij snaren in akkoorden verwaaien vaak vloeien tranen in heftig aangedaan zijn omdat…

ik zag het lichtspel van de zon in de laag hangende wolken als een heuse trouwjapon waar wind de banen tule bewoog en af en toe ondeugend uiterst subtiel de petticoat oplichtte zij liep op het bedauwde pad met sterke stap en zeker van haar zaak pas toen miste ik haar wederhelft die nog in tweestrijd was of hij ja dan…

Het ging een tijd goed, Maar nu is het weer 3 uur s’nachts Je voelt de vermoeidheid Maar op dit tijdstip is er eindelijk vrijheid 4 deuken in het plafond En 6 posters op de muur Je zou het kunnen dromen Maar toch lig je hier nog wakker…

Ze draagt geen linten in haar krullen meer. Alleen de dromen die ze gisteren najoeg, maken haar nog altijd warm net als het lavendelblauw en de zoete geur van rozen en warme kriekentaart. Haast onhoorbaar klinkt haar lied van onbevangen jong, vertederend mooi en wat verliefd. Een heel klein beetje maar tot aan het kuiltje in haar wangen…

ik ben meegevlogen naar het duizend takkennest voor mij een ratjetoe maar voor haar snel klaar voor de leg heb hun vluchten gevolgd achterna gezeten door reigers en duikende meeuwen ontsnapt in miraculeuze hoeken die grote lijnen voor laten gaan de schalen braken en het gekwetter kwam vrij in een drukte van belang…

ik hoorde de bezielde tonen in de hoge stemmen van enthousiaste jongelui die neergestreken waren op een zonovergoten terras op het spui in een licht en kleurrijk gedartel en gefladder dat in kleine golfjes op ons afkwam net als even geleden de lentebloesem van takken waaide en passanten tot terraszitters aaiden bij dit heerlijk…

Ach ja, kan gebeuren... weinig interesse bij gen Z en millennials die hun land niet hebben hoeven dienen... Voorwaarts...mars! ____________________________________ Een patjakker, een dienstklopper? welnee Wie dat beweert moet ik flink riposteren Geen voetveeg voor die sterren met hun strepen Laat staan soldaat met bloedstreep, eerste klas…

ik hoefde jou alleen maar aan te kijken en we lachten jij met een olijke twinkeling in je ogen en ik met mijn soepele mimiek van mond en gezicht waarin oren opnieuw geboren leken te worden wij zochten naar een exposé waarin onze liefde in antwoord zichtbaar groeide geen scheiding maar juist de brug samen nemen en omkijkend…

is er nog iets echts dat je kunt vasthouden voelen of het warm of koud is er iets dat communiceert contact maakt ons het gevoel geeft dat we leven en nog steeds bestaan vooral het weten dat wij niet alleen zijn die angst is een psychose aan het worden te horen en zien in alles om ons heen dat steeds meer aandacht vraagt…

ooh verhaal toch mijn geschriften voor al 't zwart ervan vervaagt het kost heus gratis al die woorden dus gebruik de schrijfsels ongevraagd  vertel het door aan vele luiden of ze nou luisteren of niet doe ze dat weinig euvel duiden want niet, dan niet, mij echt 'n biet massale reeks aan pennenvruchten toekomstig, voltooid, verleden tijd…

ze aaide lusteloos het groene loof tussen de vingers pas uitgerold voelde licht behaard als etherisch lief dons knoppen kleurden al lichtjes voorjaar zonder te openen in afwachting van warmte en licht het duurde allemaal veel te lang zo sloeg lamlendigheid de spirit uit de tijd moeheid was al structuur na corona maar…

mijn grootvader lacht: ik leef, vooral nu, van mijn herinneringen. uitgerekend vandaag leef ik dus tweemaal, noem dat echter geen dubbel leven, dat is helemaal andere koek en taal. elke herinnering is een ontmoeting met ensor, permeke, of vivaldi of bach dat hangt vooral af van mijn gemoedsstemming die dag. het verleden is voor…

Laat de maan en sterren uw zonlicht zijn Laat mij u begroeten licht uit de duisternis zijn Laat mij u verzoeken u die redactie zijt woorden van leven verzoeken bepaald wat geschreven blijft Over deze songtekst: Het is een vertaling van het bekende lied Yerushalayim Shel Zahav. De vertaling van de Joodse tekst: Jeruzalem van goud En…

ik wist tijdslagen te maken emoties te raken die zweefden in vergeten tijd waarvan het kruit niet verschoten was de damp nog hing in het gevang bloed geen dna kende en een dader die niemand ooit zou herkennen in een maatschappij die wist hoe dader met tegenstander quitte speelde er was geen oud zeer en agressie meer…

zacht grabbel ik in mijn ton met woorden tot ik de juiste heb en lach voor mij herkenbaar omdat ik het zelf geschreven heb het is een spelletje geworden dat ik toch wel regelmatig speel wel in een vaste volgorde anders zeggen zij dat ik alles veel te makkelijk vergeet voor echt belangrijke zaken blijkt het af en toe wel nodig…

ik zag je huid waarop speels het licht van de zon danste zij dook in de donkere contrasten van je gespierde lijf dat jij met enige trots liet zien in het zelfbewuste bloeien van je fysieke pracht met de aantrekkelijke lach uit je nog jeugdig gezicht dat de heerlijke harmonie omarmde met intense warmte zodat ik zacht een kleine…

jij lacht openingen vol warmte en begrip die nemen je mee naar een andere wereld zoals het strand doet met de schitterende zee waar je alles kunt vergeten dat je niet meer wilt weten maar ontspannen wilt genieten van het goed gevoel om bevrijd te zijn even niet de drukkende pijn dat alles nooit meer hetzelfde zal zijn omdat…

ik hou van zilverwitte, ranke berken wuivend op de gouden heuveltoppen van de kalmthoutse hei, maar afgeknotte berken in de residentiële tuinen daar kan ik toch echt niet bij. maar nog erger zijn die bazen, die hun werkvolk , omwille van den brode, nu nog beknotten, onderdanig laten buigen, ja en amen doen zeggen, monddood maken... soms…