inloggen

biografie: Ad Zuiderent

Nederlands dichter en letterkundige ('s-Gravendeel, 1944). Studeerde Nederlandse taal- en letterkunde te Amsterdam en werd vervolgens als medewerker voor moderne letterkunde verbonden aan de Vrije Universiteit aldaar. Hij is poëziecriticus van De Tijd en werkt als redacteur mee aan het Kritisch lexicon van de Nederlandstalige literatuur na 1945. Zuiderent publiceerde poëzie in de tijdschriften Raster en Maatstaf. In 1968 debuteerde hij met de bundel Met de apocalytpische mocassins van Michel de Nostredame op reis door Nederland, waarin hij de door hem beleefde watersnoodramp van 1953 door middel van montagetechnieken in apocalyptische beelden bezweert. In De afstand tot de aarde (1974) is Zuiderent bewust bezig de chaotische werkelijkheid te herscheppen in een nieuw universum, daarbij opnieuw experimenterend met de taal. Tot hiertoe toont zijn poëzie verwantschap met dichters als Lucebert en Ten Berge. In zijn derde bundel, Geheugen voor landschap (1979), balanceert hij op de rand van de eigen werkelijkheidservaring en de verwoording van de werkelijkheid in de literatuur door anderen (Nijhoff, Bloem, Nescio).


Inzendingen van deze schrijver

11 resultaten.

De laatste pont

gedicht
3.0 met 28 stemmen aantal keer bekeken 10.287
Een klok slaat aan de overkant. 't Is laat. Je telt de slagen niet, je kunt ze dromen. De jaren lopen, denk je, ook wel zonder dat. Tot hier was er een weg. Die eindigde in wat. De Dordtse Kil, de Rijn, de Nijl de Lethe, Deze omgeving is in wachttijd opgelost. Je hebt de laatste pont...
Ad Zuiderent15 februari 2024Lees meer…

Tuinpad

gedicht
2.0 met 103 stemmen aantal keer bekeken 40.999
De paden op! Welja, dat ene pad dat heel de tuin bestrijkt: het rondje binnendoor. Diagonale bielzen hogen hier en daar wat op. En dat is dat. Wat heb je met me voor dat wij hier gaan? Een achtertuin van zes bij acht, een spoor van slakken, minder dan een blokje om. Jij zegt: ‘Dit is...

Op de fiets

gedicht
3.0 met 42 stemmen aantal keer bekeken 12.797
Een nuchter fietser op de gracht: wat valt dat is een herfstblad - licht stijgt op. Nóg is er geen gevoel van kortste dag. Maar keert het licht, dan keert de fietser ook de stad de rug toe, kiest rivier voor gracht, sneeuw op de buitenweg voor stadse prak. Wat voedt nog zijn herinnering:...

Voor de brug

gedicht
3.0 met 6 stemmen aantal keer bekeken 2.805
De Nijverheid ligt voor de brug, hoog, leeg, terug van weggeweest. Je zegt niet: hij is afgedaald. Daarvoor is de rivier te vlak. Hij is gewoon van zand verlost, een huis op weg naar huis, voorbij de brug de grachten door. Een fietser aarzelt op de brug of hij een inhaalpoging...
Ad Zuiderent22 november 2022Lees meer…

II

gedicht
2.0 met 24 stemmen aantal keer bekeken 6.839
Tussen brandende rozen stond rechtop een zwaard een vogelreservaat en een dorp aan weerszijden uitstervend van brandenburg tot oude schild. angstvallig daalde de zee tot paradijselijk eb waar wolken het water verlieten en blustanks vervoerden met verdrinkingsdood door de lucht, rode paarden...

Waar geen haven is

gedicht
2.0 met 10 stemmen aantal keer bekeken 8.381
Dichter, kunstkind, wat zul je nog dichten. In eeuwigheid, dat gesloten systeem, drijf je voorbij. Maar zoek je 's avonds het lek, is er niemand daarbuiten, kieuw noch bek. Enkel gordijnen waarachter de buren het nieuws of de nachtfilm bekijken. Je lyrisch betoog kan bewegen als een pont aan...
Ad Zuiderent12 december 2018Lees meer…

Van het Eiland

gedicht
4.0 met 6 stemmen aantal keer bekeken 1.439
Voor de schrijver van 'Leesbaar landschap' Het is natuurlijk maar een vraag, maar landschap onder water, denk je dat dat leesbaar blijft, of dat het zich pas prijsgeeft, als het droogvalt en zo'n beetje eiland wordt, of dat het gors of griend is, dat je laarzen nodig hebt en, wat je...

Tuinpad

gedicht
3.0 met 4 stemmen aantal keer bekeken 1.368
De paden op! Welja, dat ene pad dat heel de tuin bestrijkt: het rondje binnendoor. Diagonale bielzen hogen hier en daar wat op. En dat is dat. Wat heb je met me voor dat wij hier gaan? Een achtertuin van zes bij acht, een spoor van slakken, minder dan een blokje om. Jij zegt: 'Dit is...

Reservaat

gedicht
3.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 3.894
Zaten wij op een duintop, was het het bekende liedje, van de wind die op het hoogste punt en hopen dat het uitzicht niet bedriegt. Eerst in de diepte langs het strand, een golf de horizon, gericht op hond en kind, op zon en wind, werd je vanzelf gedachteloos en vrij. Toen onder...

Huis van liefde

gedicht
2.0 met 30 stemmen aantal keer bekeken 24.797
Het huisnummer verlicht, waar liefde woont (je zag aan de gordijnen dat dat zo was, aan de kleur van een raam, donker hardsteen, was de geveltuin vochtig, dan wist je genoeg) waar liefde woont, een doordeweekse dag achter een dichte deur, je belde aan, een leven als een oordeel, daar...

Dorp in Zuid-Holland

gedicht
1.0 met 16 stemmen aantal keer bekeken 6.919
Elk woord gezegd hier was al veel. In doods gemompel: torentijd, de namen van de wielerkoers of 'hoi' tegen een leuke meid. 's Zaterdagsavonds tentmuziek. Dan sloot het dorp de wereld af. Fietsers verstarden tot publiek. Dichter und Bauer, waarom niet. Straat langs het water....