Dorp in Zuid-Holland
Elk woord gezegd hier was al veel.
In doods gemompel: torentijd,
de namen van de wielerkoers
of 'hoi' tegen een leuke meid.
's Zaterdagsavonds tentmuziek.
Dan sloot het dorp de wereld af.
Fietsers verstarden tot publiek.
Dichter und Bauer, waarom niet.
Straat langs het water. Kritisch punt.
Wat kwam na de muziek tot stand?
Kijk zonder handen op de fiets,
en brommend met een buddyseat
de Kreek rond, over Kaai en Heul,
een hels kabaal het halve dorp -
maar iemand die ook vleugels kreeg,
die kwam niet ver. Die drijft er nog.
------------------------------------------
uit: 'Op de hoogte van Icarus', 1993.
Inzender: mvdk, 26 juni 2007
Geplaatst in de categorie: maatschappij
ritme en dus met het lezen. Misschien 'maar' weglaten en iemand ook die vleugels kreeg,
(anders begrijp ik het verkeerd). Wel heel mooie eindzin.