biografie: Aleidis Dierick
[Antwerpen, 1932]
Aleidis Dierick is een weinig bekende Vlaamse dichteres, maar zij is wellicht een van de beste hedendaagse dichters in het Nederlands taalgebied.
Ze bracht haar jeugd voor een deel in Oostenrijk en Ierland door. Zij is autodidact.
Zij publiceerde tot nu toe acht dichtbundels, waaronder Een zomer voorzien (1977), Een engel komt blootsvoets (1984) en Het land van de vijand (1989). Gedichten van haar zijn opgenomen in verschillende literaire tijdschriften en bloemlezingen, waaronder Volmaakte aanwezigheid, volmaakt gemis (2000).
Haar dichtkunst is niet in de eerste plaats communicatief. Ze is observerend, sterk zintuiglijk, verfijnd tot het snijpunt van herinnering en emotionele impuls.
Inzendingen van deze schrijver
4 resultaten.Tederheid zal ik u noemen
gedicht
3.5 met 122 stemmen 
45.296 Gij maakt mij wilder, wilder dan gras
en bloemen, ik die al wilder dan water ben
hoe zal ik u in mijn hartstocht noemen
u die ik nauwelijks ken.
Zal ik u lief en beminde noemen
in hoeveelheid namen vloeit gij mij uit
nooit stond een zomer zo te bloeien
in al zijn linden, in al zijn kruid.
...
priester schiet duiven in kathedraal
gedicht
3.0 met 23 stemmen 20.592 Heel even staat hij in een bui van veren
een korte sneeuw een kolk van kleine pluimen
weerspiegeld in de vloer een ademloze vrede
terwijl het schot weerkaatst tegen de zuilen.
De lichte buit begeerd de vogel weerloos
als room geschept gelegd tegen zijn huid
aanspoelend in een golf van bloed ...
Een taai restant
gedicht
3.0 met 20 stemmen 9.213 Nooit was je zo zwaar. En zo mooi.
Met ogen van lichtgroen water.
Je vleugels ontplooid. Voorbij
voorbij aan de laatste vader.
In de morgen de woede doorstaan.
De walg die omhoog kwam spoelen.
's Nachts door het zeewier gegaan.
Het hoen van de wanhoop zien broeden.
Zo moedig gestreden. ...
Cranagh
gedicht
2.6 met 35 stemmen 19.854 De avond in de boomgaard groen
de plons van ratten in de grachten
en wat wij mateloos verwachtten
was woordeloos en somber tussen ons.
De netels geurden bitter in de grachten
en droegen zachte bloemen wekenlang
en men lag slapeloos men lag beschaamd te wachten
hoe schuw wij waren en hoe kwe...
